Morgunblaðið - 28.11.1996, Síða 51

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 28. NÓVEMBER 1996 51
MINNINGAR
þaðan af braut með reisn og glæst-
um starfsferli.
Bob hóf lögfræðistörf í Norfolk
sama ár og hann hætti hjá flughern-
um, gerðist meðeigandi í þekktu
lögfræðifyrirtæki þar, Hofheimer,
Nusbaum og McPhaul. Þar starfaði
hann næstu 24 árin, eða til ársins
1988, er hann dró sig í hlé.
Við Bob höfðum alltaf samband
okkar í millum, en tveimur árum
1 áður en hann hætti hjá flughernum
! hafði ég hafið störf hjá Loftleiðum
t og af því leiddi, að oftlega sinnti
ég ýmsum erindum fyrir félagið í
Bandaríkjunum, og hittumst við þá
oft þar, í New York, Washington
og Norfolk.
Um mitt árið 1970 var ég á ferða-
lagi sem oftar þar vestra, og í þetta
skipti átti ég brýnt erindi við Bob.
Eg minntist orða hans þá hann
kvaddi mig við brottförina frá Is-
>' landi forðum, tók upp símann og
) hringdi á hann og minnti hann á
> fyrri ummæli og skýrði fyrir honum
hvað vandamálið væri. Loftleiðir
hefðu nýlega hafið rekstur á Norð-
ur-Atlantshafsleiðinni á DC-8 þot-
um og komið hefði í ljós að ein
aðalflugbrautin á Keflavíkurflug-
velli væri of stutt fyrir þessa gerð
flugvéla og brýn þörf lengingar
hennar til þess að fyllsta öryggis
væri gætt í öllum veðrum og við
viss veðurskilyrði kæmi hún ekki
Í að notum. Þörf væri skjótra úrbóta
| og hér væri um sameiginlega hags-
muni íslands og Bandaríkjanna að
ræða og féllu innan ramma varnar-
bandalags þjóðanna í NATO-fjöl-
skyldunni. Bob hlustaði á mál mitt,
spurði nokkurra gagnorðra spurn-
inga, sagðist vera mér sammála um
nauðsyn tafarlausra aðgerða, lofaði
að koma málinu rétta boðleið til
I þess aðila, sem hann hefði trú á
að myndi hlusta á sig.
Bob stóð við orð sín, hjólin tóku
| strax að snúast, og hann snéri sér
til vinar síns og flokksbróður í
Repúblikanaflokknum, dr. George
W. Whitehurst, sem þá var varafor-
maður hermálanefndar bandaríska
þingsins, hann hlustaði á Bob, fór
til Islands seinna á árinu og kann-
aði aðstæður, mælti með fram-
kvæmdunum og kom fjárveitingu
1 til þeirra inn á fjárlögin. Fram-
kvæmdir hófust svo um vorið 1971
og var lokið síðla árs 1973. Þess
| skal getið að ítarleg umfjöllun um
gang þessa máls birtist í Mbl. þann
3. júní 1993, er fréttaritari blaðsins
átti viðtal við Bob Dorsey, dr.
George W. Whitehurst og undirrit-
aðan og kemur þar m.a. fram, að
með tilkomu þessara framkvæmda
væri flugvöllurinn kominn í röð
bestu flugvalla og hefði mikla þýð-
ingu fyrir íslensk flugmál og fram-
tíð flugvallarins. Bandaríkin hefðu
borið allan kostnað, sem varð um
7 milljónir dollara á þáverandi
gengi, samsvarandi 42 milljónum
dollara á gengi í mars, 1993.
Framtak Bobs, drengskapur og
aðstoð varð drjúgt framlag til far-
sællar þróunar flugstarfsemi á ís-
landi og ótaidar eru þær fjárupp-
hæðir, sem rekstrarlega áunnust
við tilkomu þeirra framkvæmda er
að ofan getur. Jákvæð afstaða hans
í þessu máli endurspeglaði mann-
gerðina, hann hafði til að bera víð-
sýni og vitsmuni til að leggja því
máli lið, sem hann trúði á, og beita
áhrifum sínum til framgangs þeirra
málefna, sem til heilla og framfara
horfðu. Hann var trúr köllun sinni
og í öllum athöfnum og gerðum
fylgdi hann fölskvalausri réttsýni,
sannfæringu og sanngirni. Að mín-
um dómi eru það einungis afburða-
menn, sem slíkum mannkostum eru
búnir.
Bob var sæmdur æðstu heiðurs-
merkjum þjóðar sinnar fyrir vaska
og dygga þjónustu við skyldustörf
sín hjá hernum. Hann varð vel-
gerðamaður í þróun íslenskra flug-
mála, eins og að ofan getur. Fram
kom sú hugmynd að veita ætti Bob
verðuga viðurkenningu fyrir fram-
lag hans til íslenskrar þjóðar. Hug-
myndinni var formlega komið á
framfæri við þar tilbær yfirvöld.
Málaleitunin hlaut ekki hljómgrunn
og verðleikamat reyndist neikvætt.
En það er önnur saga.
Bob átti í einkalífí sínu barnaláni
að fagna og með fyrri konu sinni
átti hann sex börn, þijár dætur og
þijá syni, öll hinir mannvænlegustu
einstaklingar, nú búsett víðsvegar
um Bandaríkin, en Bob skildi við
konu sína um það leyti er hann
hætti herþjónustu. Síðari kona Bobs
er Sandra (Sandy) alúðleg og glæsi-
leg sæmdarkona, sem lifir eigin-
mann sinn, en þau áttu að baki
hamingjusamt hjónaband í 20 ár.
Forráðamenn Flugleiða fyrr og nú
kunnu vel að meta verðleika og þel
Bob til þróunar flugmála á íslandi.
Var þeim hjónum m.a. boðið sem
sérstökum heiðursgestum í opnun-
arflug flugfélagsins á flugleiðinni
Baltimore/Washington til Islands í
nóvember 1978 og dvöldu þá um
tíma hér á landi. Þau heimsóttu
Island ennfremur nokkrum sinnum
eftir það.
Bob hafði verið heilsuhraustur
alla ævi, en fyrir nokkrum misser-
um kenndi hann þess sjúkdóms er
varð honum að aldurtila. Veikindi
hans ágerðust á sl. ári og hafði ég
af því spumir, svo afráðið var að
stofna til endurfundar á Virginíu-
strönd með mínum gamla vini og
fóstbróður. Dvaldi ég nokkra daga
á heimili þeirra hjóna, við Bob rifj-
uðum upp gamlar endurminningar,
ræddum um alþjóðleg og staðbund-
in stjórnmál í Bandaríkjunum, en
hann var alla tíð eindreginn fylgis-
maður Repúblikanaflokksins og
færði fyrir því gild rök byggð á lífs-
reynslu sinni. Talið barst að hinni
hörmulegu útkomu Víetnamstríðs-
ins, og að hans dómi voru mistökin
þau, að ekki hefði verið fýlgt þeim
grundvallarreglum í herstjórn, sem
kenndar væru og numdar í öllum
herskólum um viða veröld og byggj-
ast á fræðikenningum hins fræga
prússneska herforingja, Karls von
Clausewitz, sem uppi var fyrir
meira en 150 árum. í stríði gilda
herstjórnarreglur og ákvarðanir
byggðar á þeim, en ekki pólitískar
ákvarðanir samofnar hentistefnu
og óstöðugleika. Að sömu niður-
stöðu og Bob kemst frægur banda-
rískur hershöfðingi, Lt. Gen. Harold
G. Moore, í metsölubók sinni frá
1992 um Víetnamstríðið, er ber
heitið “We Were Soldiers Once, And
Young“. Ennfremur koma sömu
sjónarmið fram í endurminningum
hershöfðingjans Colin Powells í bók
hans “My American Journey". Við
héldum spjalli okkar áfram og hugs-
un hans var enn skýr, dómgreind
og ályktunarhæfni, en likamsþrek
þverrandi og gerði hann sér glögga
grein fyrir því hvert stefndi.
Bob var mikill trúmaður, og hann
líkti trúnni við varasjóð og þaðan
kæmi krafturinn til athafna. Hann
taldi hófsemina aðalsmerki hvers
manns, og hyggindi almennt á lífs-
leiðinni fælust í vitsmunum til að-
greiningar á því raunverulega og
hégómlega í lífínu, og af löstum í
mannlegu dagfari taldi hann
hræsnina banvænasta þeirra.
Það var komið að leiðarlokum,
þetta varð síðasti endurfundur okk-
ar á langri leið. Ég þakkaði honum
samfýlgdina, vináttuna, traustið og
fóstbræðralagið, sem varað hefði í
43 ár. Hann sagði að það væri
gagnkvæmt, það hefði frá upphafi
byggst á traustum grunni. Með því
kvöddumst við einlæglega hinsta
sinn. Bob verður mér æ minnisstæð-
ur vegna hans sterka persónuleika.
Þar fór maður með reisn, og fyrir
mér var hann hin sanna og sígilda
ímynd hins siðmenntaða Banda-
ríkjamanns, sem bar hróður og
sæmd síns lands um víða vegu og
reyndist glæsilegur fulltrúi hinna
háleitustu dyggða, sem rætur hafa
haft og ávallt í hávegum hafðar í
bandarísku þjóðlífi og reynst kjöl-
festan í Jjjóðfélagslegri umgerð
landsins. Ur þessum jarðvegi var
Bob sprottinn og sérhver þjóð getur
Fylgstu meb í
Kaupmannahöfn
Morgunblabib
fæst á Kastrupflugvelli
og Rábhústorginu
Jttoröim’blnMb
-kjarni málslns!
verið stolt af því að hafa alið son
búinn slíkum kostum.
Mér er efst í huga, þá ég slæ
botninn í þessar hugrenningar og
upprifjun endurminninga af sam-
skiptum og vinskap mínum við Bob,
þakklæti til forsjónarinnar fyrir þau
forréttindi, gæfu og lífsreynslu sem
af því leiddi. Hann mótaði snemma
og hafði áhrif á lífsviðhorf mitt,
víkkaði sjóndeildarhring minn og
leiddi mig í nýja heima á starfs-
ferli mínum, leiðsögn hans, fræðsla
og aðstoð varð mér styrkur og vega-
nesti, sem skipti sköpum í mínu lífs-
starfi. Það er ómetanlegt að hafa
hlotið slíkt hlutskipti, og að lokum
skal gjalda skuld þakklætis til vel-
gjörðar- og drengskaparmannsins
Bob Dorsey fyrir veglyndi hans og
manndóm, og í hugum okkar, sem
kynntust honum hvílir minnisvarði
skráður letri, sem hvorki mölur né
ryð fá grandað um ókomna tíma.
Minningarathöfn var haldin um
Bob Dorsey í Kempsville kapellunni
á Virginíuströnd þ. 22. mars sl.
Útför hans fór fram þ. 4. apríl sl.
og jarðneskar leifar hans lagðar
hinstu hvílu við hátíðlega athöfn í
þjóðkirkjugarðinum í Arlington í
Virginíufylki, þar sem margir falln-
ir hermenn Bandaríkjanna hvíla.
Til minningar og virðingar um hann
barst fagurlega skreyttur blóma-
krans vafinn borða í íslensku fána-
litunum og hvítum borða áletruðum
nafni hans og kveðju frá fram-
kvæmdastjórn Flugleiða.
Gunnar Helgason.
TILBOÐ

Nýja myndastofan
Laugavegi 18,
sími 551 5125
Kjarvalsstaðir
BARNA MYNDATÖKUR
FYRIR JÓLIN
BARNA ^FJÖLSKVLDU
LJÓSMYNDIR
sími 588 7644
Ármúla 38
BRETTALYFTUR
ÓTRÚLEGT VERÐ!
CML brettalyftur
eru úrvalsvara
á fínu verði.
Þær eru á einföldum
eða tvöföldum
mjúkum hjólum,
sem ekki skaða gólf.
Verð m/vsk frá
kr. 35.990 stgr.
N/
Hringás ehf.
Langholtsvegi 84, Rvk. S. 533 1330
Yfir 20 tegundir
af sófaborðum ó lager
- Ýmsar viðartegundir
Suðurlandsbraut 54, sími 568 2866
1
I
586 / 100 MHz margmiðlunartölva
m
• 16 MB EDO vinnsluminni
8x geisladrif + 3.5" disklingadrif
• 1.3 GB harbur diskur
• Skjákort á móáurborái
• 256 Kb Pipelined Cache
• Win'95 lyklaborb + mús
• 14" SVGA lifaskjár
• Windows 95
16 bifa hljábkort
104.000 kr.
stgr.m.vsk.
• Tveir hátalarar mc6 magnara
Tæknival
Skeifunni 17 Reykjavfkurvegi 64
105 Reykjavík 220 Hafnarfirði
Sfml S50 4000 Sfmi 550 4020
Fax 550 4001 Fax 550 4021
Netfang: Netfang:
mottakaðtaeknival.is fjordurOtaeknival.is
Umboðsmenn um land allt
.. .er við lækkum okkar verð!