Morgunblaðið - 28.04.1998, Síða 32

32 ÞRIÐJUDAGUR 28. APRÍL 1998
MORGUNBLAÐIÐ
MENNTUN
Lestur Kristján Mímir Kristjánsson er bókhneigður strákur og fróðleiksfús. Hann sagði Maríu Hrönn Gunn-
arsddttur frá lestrinum, sem hefur farið upp í 700 blaðsíður á dag, áhættuleik og öðrum áhugamálum en hann
hefur tíma fyrir svo fjölmargt annað en bækurnar eins og ferðalög til framandi landa og handboltaleiki
BOKELSKUR
SKYLMINGA-
MAÐUR
• Las 5.400 blaðsíður á tveimur vik um í
norrænni lestrarkeppni
• Les gjarnan bækur eftir Halldór Lax-
ness, Maxim Gorki og Dumas
s
Morgunblaðið/Ásdís
KRISTJAN Mímir hafði tvær alfræðiorðabækur með sér til íslands en
ekki þær sömu og fóru með í lestarferðalagið um Austur-Evrópu og Italíu.
EG LES mest á veturna,"
segir Kristján Mimir
Kristjánsson, 11 ára, sem
búsettur er í Stafangri í
Noregi, þegar hann var staddur hér
á landi i heimsókn hjá ættingjum
sínum fyrir skömmu. Við sitjum
heima hjá föðurbróður hans í Ár-
bæjarhverfí og spjöllum saman um
hvemig er að vera bókhneigður
strákur. „Eg er eins og björninn
sem leggst í hýði á veturna. A sumr-
in er ég úti með vinum mínum til
dæmis í fótbolta.“
Teiknimyndasögur ekki
taldar með
Nýlega varð Mímir í öðru sæti í
keppni sem bókasafn í Stafangri
efndi til. Keppt var um hvaða barn
gæti lesið flestar bækur á 6 mánaða
tímabili en engin skilyrði voru sett
um blaðsíðufjölda eða efnistök í
bókunum. Mími tókst að lesa 110
bækur, auk margra teiknimynda-
bóka en þær taldi hann ekki með.
Þá varð hann hlutskarpastur í
norrænni lestrarkeppni sem haldin
var á vegum Norræna ráðsins fyrir
ári en hann las 5.400 blaðsíður á
tveimur vikum. Einn daginn las
hann hvorki færri né fleiri en 700
blaðsíður.
Fuilorðinn maður les að sögn
Mímis 180 orð á mínútu að jafnaði.
Síðast þegar lestrarhraði hans var
prófaður las hann aftur á móti 255
orð á mínútu af fullri eftirtekt.
Mímir einskorðar sig ekki við að
lesa bækur sem sérstaklega eru
ætlaðar börnum eða unglingum
heldur les hann jafnvel frekar
bækur eins og íslandsklukkuna
eftir Halldór Kiljan Laxness, bæk-
ur eftir Maxim Gorki, Carel Capek,
Alexander Dumas og Tolkien.
Hann les þó gjaman teiknimynda-
bækur á kvöldin áður en hann fer
að sofa því þær finnst honum auð-
veldara að leggja frá sér en aðrar
bækur. „Ég les líka oft í alfræði-
orðabókum, til dæmis ef ég er að
lesa mér tii um eitthvert sérstakt
málefni," segir hann. Svo bætir
hann við að eiginlega sé pabbi
hans, Kristján Guðlaugsson, sín
helsta alfræðiorðabók en hann er
sagnfræðingur að mennt og starfar
við blaðamennsku. „Við spjöllum
mikið saman til dæmis þegar við
förum út að ganga með hundinn
okkar. Ef ég spyr hann að ein-
hverju sem hann ekki veit minnir
hann mig á að leita að svarinu
sjálfur í bókum.“
Höfuðborgir allra
heimsins landa
Mímir hefur ferðast mikið um
heiminn, ýmist með foreldrum sín-
um báðum eða hvorum í sínu lagi.
Faðir Mímis ferðast mikið starfs
síns vegna og stundum fær Mímir
að fara með. Þannig hefur hann til
dæmis komið til Úganda og Kenýa
og til Japan og Suður-Kóreu.
Einnig fóru þeir feðgar saman í
lestarferðalag um Austur-Evrópu
og Ítalíu í fyrrahaust - með tvær al-
fræðibækur í farteskinu. „Ég kom
ekki með þær með mér hingað því
þær eru að detta í sundur," segir
hann.
Þá hefur hann komið til Kína með
móður sinni, Marit Wilhelmsen.
„Mamma og pabbi kynntust í Kína,“
segir hann og í ljós kemur að for-
eldrar hans eru einmitt þar á meðan
hann er á Islandi.
Mímir hefur ekki nákvæma tölu á
til hversu margra landa hann hefur
komið en „þau eru eitthvað í kring-
um þrjátíu", segir hann hinn róleg-
asti og greinilegt er að hann miklast
ekki yfir því. Ferðalögin hafa engu
að síður svalað eðlislægum fróð-
leiksþorsta hans og gefið honum
tækifæri til að skoða og rannsaka
heiminn á eigin spýtur.
„Fyrir tveimur eða þremur árum
lærði ég höfuðborgir allra landa ut-
anbókar," segir hann og bætir við
hógvær þegar gestur hans hváir
steini lostinn: „Fyrir utan höfuð-
staði nokkurra Kyrrahafseyja. Svo
vorum við pabbi ekki alveg vissir
um höfuðborgir nokkuiTa landa
eins og Makedóníu. Það geta þetta
allir en það ei-u bara ekki margir
sem nenna að hafa fyrir því.“
Skylmir fyrir Rómeó
Mímir talar bæði norsku og
ensku reiprennandi. Hann var áður
í alþjóðlegum grunnskóla í
Stafangri þar sem enska var töluð
en nú gengur hann í norskan grunn-
skóla. „Ég vildi vera í sama skóla og
vinir mínir,“ segir hann. Honum er
aftur á móti ekki tamt að tala ís-
lensku þótt hann skilji töluvert. „Ég
vildi ekki læra íslensku þegar ég
var lítill því mér fannst hún svo ljót.
Mér finnst það ekki lengur og núna
langar mig að læra hana.“
Þótt Mímir lesi mikið á hann
mörg önnur skemmtileg áhugamál.
Hann er mikill handboltamaður og
lét úrslitaleiki Islandsmeistara-
keppninnar í handbolta ekki fram-
hjá sér fara. Þá stundar hann
skylmingar tvo tíma í viku og í vor
verður hann áhættuleikari þegar
ballettinn um Rómeó og Júlíu verð-
ur settur upp í Stafangri. Hann ætl-
ar að skylmast fyrir hönd Rómeó
sjálfs en vinur hans verður keppi-
nauturinn upp á líf og dauða. Mímir
segist ekki hafa lesið leikritið um
Rómeó og Júlíu en hann hefur lesið
leikrit Shakespeares um Anton og
Kleópötru og það telur hann vera
nóg að sinni. „Þetta verður allt
öðruvísi en alvöru skylmingar því
við þurfum að hoppa, detta og rúlla
um sviðið. Það verða að vera
áhættuleikarar sem skylmast vegna
þess að það eru engar grímur not-
aðar.“
Svíar læra
íslensku
Á hausti komanda stendur um 2000 sænsk-
um menntaskólanemum til boða námskeið
um íslenska tungu, menningu og land.
Sænskir menntaskólakrakkar, sem ætla að
sitja námskeiðið, og kennarar þeirra voru
nýlega hér á landi í vikulanffri heimsókn.
ALLS komu 15 nemendur og 3
kennarar frá Agnebergsmennta-
skólanum í Uddevalla, skammt
norðan Gautaborgar til landsins.
„Það heita Oddavellir á íslensku,"
segir Sigrún Hallbeek, sænskukenn-
ari þegar blaðamaður reynir af veik-
um mætti að bera nafn bæjarins
sænskulega fram. Sigrún skipulagði
ásamt samkennara sínum Ingegerd
Narby komu Svíanna auk þess sem
þær fóru ásamt íslenskum mennta-
skólanemum, sem læra sænsku í
stað dönsku til stúdentsprófs, í
heimsókn til Agnebergsmenntaskól-
ans fyrir ári.
skólar/námskeið
ÝMISLEGT
■ Tréskurðarnámskeið
Fáein pláss laus í maí.
Hannes Flosason, sími 554 0123.
- Hvað kemur til að sænskir
menntaskólanemendur ætla að læra
um Island?
Sigrún segir að hugmyndin sé
komin frá einum af sænsku kennur-
unum, Lennart Áberg, en hann var
sendikennari á íslandi um fjögurra
ára skeið frá 1977-81. Þau hafi kennt
saman í Háskóla Islands á sínum
tíma og hann hafi viðrað hugmynd-
ina við sig fyrir þremur árum.
Skömmu síðar fékk hún nemendur
sína, sem þá lásu sænsku tU stúd-
entsprófs, til að skrifa ritgerðir um
íslensk ungmenni. Ritgerðirnar gáfu
ekki allar fallega mynd af íslenskum
veruleika en engu að síður sendi
Sigrún þær til nemenda Lennarts
úti í Svíþjóð. Ritgerðirnar vöktu
sannarlega áhuga sænsku ungmenn-
anna á landinu, og síðan hafa nem-
endur Sigrúnar og Lennarts skrif-
ast á. Islensku sænskunemarnir
fóru síðan í fyrstu heimsóknina til
pennavinanna fyrir ári en þá höfðu
þeir hlotið styrk til fararinnar frá
sænska ríkinu.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
SÆNSKU menntaskólanemendurnir og kennarar þeirra, Lennart Áberg, Jan Brunström og
Rolf Broden ásamt gestgjöfum sínum á leið að GuIIfossi og Geysi.
Sviarnir notuðu tíma sinn vel með-
an á heimsókn þeirra til Islands stóð.
Nemendur á samfélagsfræðibraut
fóru m.a. á áheyrendapalla Alþingis
og fylgdust þar með heitum umræð-
um um heilindi þingmanna. Nemend-
ur á listabraut sóttu m.a. Listdans-
skóla íslands og Leiklistarskóla Is-
lands heim auk þess sem þeir skoð-
uðu íslenska myndlist bæði á Lista-
safni íslands og á Kjarvalsstöðum.
Þá fóru nemendumir ásamt gestgjöf-
um sínum í Bláa lónið, að Gullfossi í
klakaböndum og Geysi og á tónleika
með hljómsveitinni Prodigy.
En þeir gerðu fleira en að skoða
sig um því þeir fluttu sérstaka dag-
skrá um Svíþjóð, heimahéruð sín og
menningu í Miðbæjarskólanum ann-
að kvöld heimsóknarinnar og sýndu
m.a. myndband sem tveir nemend-
urnir tóku sjálfir. „Það var mjög vel
heppnað," segir Sigrún og bætir við
að skólastjóri Námsflokkanna, Guð-
rún Halldórsdóttir, hafi gert vel við
hópinn og boðið upp á bæði gos-
drykki og ávexti.
íslensku sænskunemarnir sem
tóku á móti Svíunum ganga í fram-
haldsskólana á höfuðborgarsvæð-
inu en stunda sænskunámið eftir
hefðbundinn skólatíma í Mennta-
skólanum í Hamrahlíð. Svíarnir
fóru með þeim í skólana og fylgdust
með kennslu auk þess sem þeir
kynntu landið sitt fyrir öðrum ís-
lenskum menntastólanemendum,
m.a. í dönskutíma í Verslunarskól-
anum.
íslandskynning í máli
og myndum
Að sögn Sigrúnar söfnuðu sænsku
nemendurnir efni og upplýsingum
um Island meðan á dvöl þeirra stóð
en þeir eiga m.a. að skrifa skýrslu
um ferðalagið. Síðan ætla þeir að
kynna Island í máli og myndum fyrir
skólasystkinum sínum og vekja
áhuga þeirra á námskeiðinu um Is-
land.
- En hvernig kom landið þeim fyrir
sjónir?
„Ég hélt að það væri miklu dýrara
hér en raunin er,“ segir Malin Sten-
ström, sem er á listabraut. „Sumt er
dýrara en annað er ódýrara en
heima.“ Hún segir einnig að veðrið
hafi komið sér á óvart því hún hafði
frétt að það væri svo breytilegt að
sólskin væri í einni götu en rigning í
þeirri næstu. Malin fór m.a. að
skoða verk eftir Kjarval, sem heill-
uðu hana mjög, ekki síst litanotkun
hans.
Johan Oskarson þótti landslagið
breytilegt og litirnir margir. Einnig
þótti honum samspil þoku og rign-
ingarúða skapa sérstaka stemmn-
ingu. Kristine Svenson var ákveðin í
að koma aftur við fyrsta tækifæri og
vinna á Islandi, helst við hesta-
mennsku.
Nemendurnh' voru sammála um
að það væri stórkostlegt að fara í
sund utandyra. Þá þótti þeim kraft-
urinn í landinu, í hverum og fossum,
afai' heillandi. Þeim þótti Islendingar
heldur verri ökumenn en Svíar en
þeir væru mjög hjálplegir og vildu
allt fyrir þá gera.