Morgunblaðið - 02.03.1999, Qupperneq 46

46 ÞRIÐJUDAGUR 2. MARZ 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRGVIN JÖRGENSSON
kennari,
dvalarheimilinu Sæborg,
Skagaströnd,
áður til heimilis
í Grænumýri 15, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Blönduósi föstudaginn
26. febrúar.
Jarðsungið verður frá Glerárkirkju á Akureyri mánudaginn 8. mars
kl. 14.00.
Ingibjörg Björgvinsdóttir, Steindór Haraldsson,
Böðvar Björgvinsson, Ástríður Andresdóttir,
Margrét Björgvinsdóttir, Sigurvin Jóhannesson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir og
amma,
ERLA VÍDALÍN HELGADÓTTIR
fyrrum kaupkona,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði
föstudaginn 26. febrúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 4. mars kl. 15.00.
Ragnheiður Óskarsdóttir, Hallgrímur Thorsteinsson,
Lára Bjarnadóttir, Theódór Kárason,
Elín Bjarney Bjarnadóttir, Brynjólfur Sigurðsson,
Bjarni Bjarnason,
barnabörn og systkini hinnar látnu.
GISLI
JÓNSSON
+ Gísli Jónsson
fæddist í
Reykjavík 6. júní
1929. Hann lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 22. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Jón Guðnason, tré-
srniður og síðar bif-
reiðasmiður, f. 2.1.
1896 á Kolviðarhóli,
d. 28.7. 1974, og
Elín Gísladóttir, f.
30.11. 1900 í Holti í
Kjalarneshreppi, d.
24.8. 1966. Gísli átti
eina systur, Aðalheiði Jónsdótt-
ur, f. 11.5. 1927.
Gísli kvæntist 23. júlí 1953
Margréti Guðnadóttur frá
Kirkjulækjarkoti, f. 9.1. 1930.
Foreldrar hennar voru Guðni
Markússon, bóndi og trésmiður,
og Ingigerður Guðjónsdóttir,
húsmóðir. Börn Gísla og Mar-
grétar eru: 1) Elín, kennari, f.
19.2. 1956. Hún er gift Gunnari
Linnet, tölvunarfræðingi, f.
1955, og eru börn þeirra:
Eyrún, f. 1979, Margrét, f. 1982,
Ingvar, f. 1987, Fríða Rakel, f.
1990, Agnes, f. 1992 og Hans
Adolf, f. 1996. 2) Guðni, hús-
gagna- og innanhússarkitekt, f.
16.10. 1957. Hann er kvæntur
Kristjönu Þórdísi Ás-
geirsdóttir, tón-
menntakennara, f.
1957. Börn þeirra
eru: Gísli, f. 1979,
Krislján, f. 1981, Jak-
ob, f. 1986, Smári, f.
1988 og Jón, f. 1996.
3) Ingunn, f. 26.6.
1967. Hún er gift
Halldóri J. Ágústs-
syni, rafeindavirkja,
f. 14.3. 1968. Börn
þeirra eru: Hafdís, f.
1988, og Helena, f.
1994.
Gísli varð stúdent
frá MR 1950, lauk fyrrihluta-
prófi í verkfræði frá HÍ 1953,
M.Sc.-prófi frá DTH í Kaup-
mannahöfn 1956 og lauk prófí í
ljósmyndun frá New York
Institute of Photography 1995.
Gísli starfaði hjá áætlunar- og
mælingardeild Raforkumála-
skrifstofunnar 1956-58. For-
stöðumaður raffangaprófunar
Rafmagnseftirlits ríkisins
1958-60. Starfrækti eigin verk-
fræðistofu 1960-61, var rafveitu-
sljóri Rafveitu Hafnarfjarðar
1961-69 og jafnframt slökkvi-
liðsstjóri í Hafnarfírði 1961-65.
Hann var framkvæmdastjóri
Sambands íslenskra rafveitna
1969-75, prófessor í raforku-
verkfræði við HÍ 1975-95, pro-
fessor emiritus frá 1996 og
sneri sér síðan að ljósmyndun.
Gísli gegndi fjölda trúnaðar-
starfa, sat m.a. í stjórn Sam-
bands íslenskra rafveitna, var
formaður Félags rafveitustjóra
sveitarfélaga, sat í Hitaveitu-
nefnd Hafnarfjarðar, var for-
maður rafmagnsverkfræðinga-
deildar Verkfræðingafélags ís-
lands, forseti Rótaryklúbbs
HafnarQarðar, formaður verk-
fræðiskorar HI, forinaður raf-
magnsverkfræðiskorar HI,
varaforseti verkfræðideildar
HÍ, í stjórn Verkfræðistofnun-
ar HÍ og formaður heimar, í yf-
irkjörstjórn Hafnarfjarðar um
árabil og sat í stjórn Neytenda-
samtakanna. Til dauðadags var
Gísli í stjórn Frikirkjusafnað-
arins í Hafnarfírði, í Osoniags-
nefnd Landlæknisembættisins,
formaður Krabbameinsfélags
Hafnarfjarðar, formaður
Námssjóðs J.C. Möller, formað-
ur Ljóstæknifélags íslands, for-
seti Landsnefndar íslands í
CIE og forseti Evrósku sam-
takanna LUX Europa. Gísli var
kjörinn Paul Harrisfélagi Rót-
aryhreyfingarinnar 1988. Gísli
vann að rannsóknum á notkun
rafbfla á fslandi og var frum-
kvöðull á því sviði hér á landi.
Hann starfaði einnig mikið að
ýmsum baráttumálum neyt-
enda allt til dauðadags.
títför Gisla fer fram frá Víði-
staðakirkju og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
+
Elskulegur sonur okkar, bróðir og barnabarn,
SIGURÐUR RÚNAR BERGDAL INGVARSSON,
Hafnargötu 17,
Sandgerði,
lést fimmtudaginn 25. febrúar.
Bjarney Finnbogadóttir, Óskar F. Jóhannsson,
Óskar Ingi Óskarsson,
Ingvar Már Pálsson,
Ásta Sigríður Ingvarsdóttir,
Guðbjörg Sigurðardóttir, Jóhann Þorkelsson,
Fanney Sæbjörnsdóttir,
Ásta Maríusdóttir.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARÍA STEINGRÍMSDÓTTIR,
Ásvegi 12,
Dalvík,
er lést á Fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar miðviku-
daginn 24. febrúar, veröur jarðsungin frá Dal-
víkurkirkju föstudaginn 5. mars kl. 13.00.
Helgi Jónsson,
Þóra Rósa Geirsdóttir, Ingvar Kristinsson,
Kolbrún Þorsteinsdóttir,
Elín Gísladóttir, Hermann Guðmundsson,
Magnea Kristín Helgadóttir, Haildór Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum af alhug samúð, vináttu og hlýhug
sem okkur var auðsýndur við andlát og útför
mannsins míns, föður okkar, afa, sonar,
bróður, mágs og tengdasonar,
JÓNS ÁRNASONAR.
Sérstakar þakkir til sr. Pálma Matthíassonar.
Guðrún Harðardóttir,
Árni Jónsson,
Hörður Jónsson,
Saika Ósk Árnadóttir,
Gísela Schulze, Árni Jónsson,
Björn Árnason, Guðrún Haraldsdóttir,
Ingunn Guðrún Árnadóttir, Stefán Pétursson,
Jórunn Erla Bjarnadóttir, Hörður Valdimarsson.
Elsku afí, af hveiju þú?
Þótt allir viti að einhvern tímann
verða allir menn að deyja, þá er það
alltaf sárt þegar nákominn ástvinur
deyr. Þegar söknuðurinn er mikill
er það vegna þess að sá sem dó var
manni mjög kær eins og var með
Gísla afa. Eg átti allra síst von á að
þurfa að kveðja Gísla afa svona
fljótt. Ég trúði því alltaf að hann
myndi ná sér upp úr veikindum sín-
um og ég vildi ekki trúa því að
svona gæti farið. Hann tók veikind-
um sínum með miklu æðruleysi og
trúði því svo sannarlega að hann
ætti fleiri ár eftir ólifuð.
Afi var alltaf svo hraustur, stund-
aði sundlaugamar á hverjum degi.
Hann var alltaf svo góður við okkur
barnabörnin, hvort sem við komum
til að gista, í mat eða kíktum bara í
heimsókn. Þegar við gistum hjá afa
og ömmu í Brekkuhvammi fannst
okkur alveg ómissandi að borða
morgunmat með afa, hafragraut,
lýsi og egg. Það var svo gott að fá
að halda utan um afa, hann átti
alltaf næga hlýju að gefa, líka eftir
að hann veiktist.
Á síðustu önn þurfti ég að taka
einn eðlisfræðiáfanga í fjarnámi og
þar sem það gekk ekki of vel í byrj-
un var afí boðinn og búinn að hjálpa
bæði mér og öðrum nemendum úr
áfanganum. Þótt afi lægi fárveikur
á spítala vildi hann samt fá að fylgj-
ast með hvernig gengi og hafði
áhyggjur af því að geta ekki hjálp-
að okkur meir. Hann bauð mér
meira að segja að koma upp á spít-
ala með námsbækurnar. Fyrir
nokkrum árum ákváðum við að
halda saman upp á afmæli okkar
þegar hann yrði 100 ára og ég
fímmtug. Þar sem ég fæddist dag-
inn eftir að hann varð fimmtugur
fannst okkur tilvalið að slá þessum
stórafmælum saman, sem okkur
fannst svo sjálfsagt að við myndum
bæði lifa.
Áhugi afa á ljósmyndun fór ekki
framhjá neinum sem honum kynnt-
ist, hann var nánast alltaf með
myndavélina á lofti. Nú um áramót-
in síðustu kenndi hann mér nokkur
atriði í ljósmyndun. Það verður til
þess að ég minnist afa í hvert sinn
er ég tek myndir.
Ég er þakklát fyrir að hafa feng-
ið að eyða fyrstu tuttugu árum ævi
minnar með þér, afi, og ég veit að
þú átt eftir að taka vel á móti þinni
ástkæru fjölskyldu þegar okkar
tími er kominn.
Þín dótturdóttir
Eyrún Linnet.
Elsku besti afi.
Okkur þykir svo vænt um þig.
Það verður tómlegt að fara upp á
Brekkuhvamm og enginn Gísli afi.
Enginn afi til að taka af okkur
myndir, laga fyrir okkur það sem
bilar eða bara svara ótal spurning-
um. Það var sama hvað við spurð-
um, yfirleitt hafðir þú svör á reið-
um höndum en ef ekki þá flettir þú
því bara upp. Okkur fannst þú vita
og geta allt. Meira að segja ætlaði
eitt af okkur að biðja þig að sauma
hausinn á bangsann en það var
nokkuð sem mamma gat svo vel
gert. Okkur fannst líka svo gaman
að fara með þér út í bílskúr og
vinna.
Elsku afi, við söknum þín af öllu
hjarta.
Margrét, Ingvar, Fríða Rakel,
Agnes og Hans Adolf.
Nú er afí farinn heim. Við bræð-
umir söknum hans svo mikið. Það
var svo gaman að koma til afa,
hann tók alltaf svo hlýlega á móti
okkur. Oft hjálpaði afi okkur, því
hann gat gert svo marga hluti.
Hann var mjög vandvirkur og allt
sem hann gerði þurfti að vera svo
nákvæmt. Einu sinni þegar þurfti
að laga skrúfgang á hjólabrettinu
mínu og ég sagði að það þyrfti bara
einhverja stærð, sagði hann að auð-
vitað þyrfti að nota rétta stærð,
annars eyðilegðist þetta bara aftur.
Það var líka gaman að hjálpa afa,
slá blettinn og moka snjó af stétt-
inni, hann var svo þakklátur fyrir
það. Afi átti alltaf eitthvað handa
okkur og í Benzanum var hann
alltaf með kaffibrjóstsykur sem
hann gaf okkur af. Álltaf þegar við
gistum hjá afa fór hann með okkur í
sund sem hann gerði á hverjum
degi og við fórum með honum í úti-
klefa sem hann gerði allt árið.
Mér fannst afi vera svo sterkur á
spítalanum og hann var alltaf kát-
ur. Á afmælisdegi mínum fyrir
mánuði síðan heimsótti ég hann og
hann gekk með mér um spítalann
og við fórum til sjúkraþjálfarans og
hann sýndi mér salinn með öllum
tækjunum. Hann hafði farið í mörg
þeirra og sagði mér að hann hafí
hjólað einn km um morguninn.
Við bræðurnir vorum svo glaðir
þegar afi kom heim eftir síðustu
meðferðina og hann var svo hress
þegar við komum heim til hans. En
nokkrum dögum seinna veiktist
hann skyndilega og dó svo viku
seinna.
Nú er afi farinn heim. Nú heyr-
um við ekki Jón bróður kalla: Áfi,
afi, afi, eins og hann gerði þegar
hann kom heim til afa og hljóp til
hans. Nú segir Jón að afi sé hjá
Guði. Því trúum við líka.
Hafðu það gott, afi minn, og takk
fyrir allt.
Jakob Guðnason.
Kveðja frá sljóm Krabbameins-
félags Hafnarfjarðar
í dag kveðjum við okkar kæra
formann, Gísla Jónsson. Það varð
hans hlutskipti að lúta í lægra haldi
fyrir þeim sjúkdómi sem félag okk-
ar berst gegn með fræðslu og for-
vörnum.
Árið 1989 var Krabbameinsfé-
lag Hafnarfjarðar vakið af þyrni-
rósarsvefni sem hafði staðið í um
25 ár, og var Gísli kjörinn formað-
ur þess þá og var það síðan, eða í
rétt 10 ár. Við sem störfuðum með
honum í stjórninni munum sakna
hans mjög. Gísli var svo sannar-
lega góður vinur, félagi og leið-
togi, sem hvatti okkur til dáða og
var mikill brunnur hugmynda um
vöxt og viðgang félagsins. Reynd-
in varð einnig sú að félagið er nú
ein öflugasta félagsdeildin innan
vébanda Krabbameinsfélags Is-
lands.
Gísli var mjög skipulagður í
starfi sínu sem formaður, enda var
hann þannig gerður, að hann vildi
sinna vel og vandlega því sem hann
tók sér fyrir hendur, og það voru
fjölmörg trúnaðarstörf sem honum
voru falin um ævina.
Við minnumst með hlýhug síð-
asta stjórnarfundar okkar með
Gísla, en hann var haldinn við
sjúkrabeð hans á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur í desember sl. Gísli
var þá andlega hress að vanda og
vongóður um að ná bata, enda vant-
aði ekki lífskraftinn og sigui'viljann.
Við vottum Margréti eiginkonu
Gísla, börnum þeirra og öllum ætt-
ingjum innilega samúð okkar.
Blessuð sé minning Gísla Jónsson-
ar.
Fyrir réttum tíu árum var mikill
hugur í stjórnendum og starfs-
mönnum Krabbameinsfélags Is-
lands að efla starf félagsdeilda víðs
vegar um landið til að standa sem
best að vígi í fyrirhuguðu þjóðar-
átaki gegn krabbameini. I Hafnar-
firði hafði verið starfandi krabba-