Morgunblaðið - 02.03.1999, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 2. MARZ 1999 47
meinsfélag, en stai'fsemi þess legið
niðri um nokkurra ára skeið.
Ég færði þá í tal við félaga mína í
Rótarýklúbbi Hafnarfjarðar að við
stæðum myndarlega að því að efla
Ki'abbameinsfélagið í bænum til
dáða. Það þurfti ekki langa um-
ræðu um hver félaga okkar væri til
þess hæfastur að takast á við þetta
verkefni og Gísli Jónsson þurfti
engar fortölur. Hann var þeirrar
manngerðar að sérhvert verk sem
hann sá að var í þágu líknar og
réttlætis naut stuðnings hans með
beinum eða óbeinum hætti.
Það er skemmst frá að segja að
undir forystu Gísla og með öflugum
stuðningi fjölmargra sem hann lað-
aði að til verksins var Krabba-
meinsfélag Hafnarfjarðar á vordög-
um 1989 hafið til vegs og virðingar í
bæjarfélaginu. Sem nýkjörinn for-
maður félagsins kom Gísli að undir-
búningi Þjóðarátaks gegn krabba-
meini 1990 sem hlaut yfii-skriftina:
„Til sigurs". Nú, þegar Gísli er lát-
inn af völdum þessa sjúkdóms, er
mér ferskt í minni hve ákveðinn
stuðningsmaður hann var bæði við
þjóðarátakið, kynningu þess fyrir
þjóðinni og eldhugi var hann í söfn-
uninni sjálfri sem skilaði svo eftir-
minnilegum árangri.
I samtölum mínum við Gísla eftir
að hann greindist með krabbamein
fyrir aðeins um fjórum mánuðum
kom oft fram að hann leit á það sem
mikla persónulega reynslu að veikj-
ast af þessum sjúkdómi. Auðvitað
var það áfall en hann sýndi strax
með orðum og athöfnum, að hann
ætlaði að berjast til sigurs, og allt
þar til hann skyndilega missti með-
vitund kom ekkert annað til greina
hjá honum. Það er og verður hans
persónulegi sigur.
Það var gott að eiga Gísla Jóns-
son að vini og samverkamanni. Ég
þakka honum fyrir að gefa mér
mikla hlutdeild í sér. Viðhorf hans
og aðgerðir í þágu mannúðar og
réttiætis mun ég varðveita á besta
stað í huga mínum og reyna af
fremsta megni að nýta mér til leið-
sagnar á lífsleiðinni.
Ég votta Margréti og börnum
hennar og þeirra fjölskyldum inni-
lega samúð á sorgarstundu en
minningin um góðan mann, föður,
afa og vin mun án efa verða þeim til
mikillar huggunar og styrks.
Guð blessi minningu Gísla Jóns-
sonar.
Almar Grímsson.
Kveðja frá rafmagns- og tölvu-
verkfræðiskor verkfræðideildar
Háskóla Islands
Gísli Jónsson starfaði sem pró-
fessor við rafmagnsverkfræðiskor
HI um rámlega tuttugu ára skeið.
Gísli var alltaf vinsæll kennari og
nemendur sóttu af áhuga fyrir-
lestra hans í raforkukerfum, raf-
magnsvélum og ljóstækni. Hann
var einstaklega nákvæmur maður
er vildi gera veg raforkufræða sem
mestan innan rafmagnsverkfræð-
innar. Tókst honum það með ágæt-
um. Gísli vakti m.a. athygli með
rannsóknum sínum á rafmagnsbíl-
um og var stúdentum mikill fengur
í að hafa slíkan bíl til prófunar á
síðasta áratug. Gísli var einnig
virkur í fararstjórn nemenda á
námsferðum til fyrirtækja og há-
skóla erlendis, en slíkar ferðir hafa
verið mikilvægur þáttur í námi ís-
lenskra verkfræðistúdenta.
Gísli lét af störfum í ársbyrjun
1996 í þeim tilgangi að hleypa yngi'a
fólki að eins og hann orðaði það.
Gísli hafði einnig nóg af hugðarefn-
um til að sinna eftir starfslok, en
ljóstækni og ljósmyndun voru þar á
meðal. Eftir starfslok hélt hann
áfram að sinna ljóstæknistofu Verk-
fræðistofnunar, en hann hafði byggt
hana myndarlega upp á síðasta ára-
tug. Sárt er til þess að hugsa að
Gísli fékk ekki mikinn tíma til að
sinna þessum áhugamálum sínum.
Það er sjónarsviptir að Gísla
Jónssyni í húsakynnum verkfræði-
deildar HÍ. Við samstarfsfélagar
hans vottum fjölskyldu Gísla okkar
dýpstu samúð.
Jón Atli Benediktsson.
Gísli Jónsson prófessor og sam-
starfsmaður minn á sviði kennslu í
raforkuverkfræði við Háskóla Is-
lands er allur. Við þessa sorgarfrétt
rifjast upp fyrir mér iyrstu kynni
mín af Gísla, en það munu vera yfir
20 ár síðan. Ég hafði þá nýlega haf-
ið störf í verkfræðideild Landsvii'kj-
unar við kerfisathuganir af ýmsu
tagi eftir framhaldsnám við banda-
rískan háskóla. Gísli hafði þá skrif-
að grein í Morgunblaðið, þar sem
þeirri áleitnu spurningu var beint til
Landsvirkjunar hvort „rafoi'kuverð
til stóriðju væri niðurgreitt með
hærra raforkuverði til almennings-
rafveitna í landinu". Þessi grein
kallaði greinilega á andsvar Lands-
virkjunar, og var ég settur í að
skoða þetta mál og taka saman
greinargerð sem unnt væri að nota
til að svara Gísla. Greinargerðin
varð til og Gísla var svarað opinber-
lega að mig minnir. Hins vegar
vakti þessi „ögrun“ Gísla sérstakan
faglegan áhuga minn á verkefninu
er leiddi síðar til þess að til ui'ðu all-
nokkrar fræðilegar greinar sem
birst hafa í alþjóðlegum fagritum í
raforkuverkfræði og fjalla t.d. um
virkjanaraðir, jaðarkostnað og
verðlagningu raforku. Með öðrum
orðum - „ögrunin" reyndist jákvæð
og skapandi, þegar upp var staðið.
Þannig var Gísli. Hann var óhrædd-
ur að bera fram óhefðbundnar
spurningar og gagmýni á ríkjandi
ástand. Spurningar sem voru þess
eðlis að sporgöngumenn og kerfis-
þjónar ýmsir gátu kippst óþyrmi-
lega við en þegar lengra vai' litið
voru heilbrigðar og hollar varðandi
ríkjandi fyrirkomulag. Ber þá
kannski hæst frumkvæði Gísla að
kynna notkun rafbíla við íslenskar
aðstæður. Að sjálfsögðu hlógu kerf-
isþjónarnir í skúmaskotum „að
þessu uppátæki“ eins og gerist þeg-
ar menn taka frumkvæði. En þegar
upp var staðið var um stórmerkt
fnimkvæði hans að ræða varðandi
kynningu og mat á möguleikum
þessarar hugmyndar og þessarar
tækni við íslenskar aðstæður. Þegar
ég kom til starfa sem dósent og síð-
ar prófessor á sviði raforkuverk-
fræði við verkfræðideild Háskóla
Islands tókst með okkur Gísla
ágætt samstai-f og í samráði okkar
tók ég við kennslu á sviði greiningar
og tölvustýringar raforkukerfanna
og á raforkuhagfræði, en hann ein-
beitti sér að sviði orkuumbreyting-
ar og rafmagnshreyfla og véla svo
og lýsingartækni. Fyrir þetta sam-
starf ber að þakka og vil ég þakka.
Gísli Jónsson starfaði sem prófessor
í rafmagnsverkfræði í yfir 20 ár. Á
þeim tíma hafa útskrifast frá Há-
skóla Islands á þriðja hundrað raf-
magnsverkfræðingar. Margir
þeirra starfa nú við mótun þjóðfé-
lagsins með þeim gífurlegu tækni-
byltingum á ýmsum sviðum grein-
arinnar sem gengið hafa yfir okkur.
Má þar nefna tölvur, fjarskipti og
síðustu byltinguna sem hér á landi
hillir undir - markaðsvæðingu raf-
orkukerfanna. Gísli var vandvirkur
og skipulagður við kennsluna og
sinnti henni af mikilli alúð og nem-
endum sínum af ljúfmennsku. Enda
varð hann vinsæll meðal verkfræði-
nema sem leituðu mikið til hans
með verkefni sín. Gísli hafði og
frumkvæði við að koma upp rann-
sóknaraðstöðu á sviði lýsingartækni
við Háskóla Islands auk þess sem
hann vann að framgangi þeirrar
tækni á vegum Ljóstæknifélags ís-
lands. Hann átti einnig þátt í að
móta námskrá og tilraunaaðstöðu
verkfræðideildar þegar kennsla til
lokaprófs í rafmagnsverkfræði hófst
við Háskóla Islands á áttunda ára-
tugnum. Á síðustu áium tók Gísli
einnig virkan þátt í kjarabaráttu
háskólakennara af miklum dugnaði.
Ég vil flytja eiginkonu, börnum
og öðrum ættingjum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Egill B. Hreinssou.
Góður vinur er horfinn á braut,
óhætt er að segja að vegir lífsins
séu órannsakanlegir, að erfiður
sjúkdómur geti á svo stuttum tíma
unnið á jafn hraustum reglumanni
og Gísla Jónssyni, er alveg ótrú-
legt, en fyrir staðfeyndunum verð-
ur maður að beygja sig.
Minningarnar hrannast upp og
mér verður hugsað til fyrstu kynna
okkar Gísla, á þeim árum er við
vorum báðir í námi, samt alveg
óskyldu, en sú vinátta sem myndað-
ist þá entist ævilangt. Strax kom í
ljós hve traustur hann var og
ákveðinn í að halda öll loforð, og
standa við það sem hann hafði sagt
og hvika aldrei frá sinni sannfær-
ingu þó, að mínum dómi, það hafi
oft bakað honum óvinsældir þeirra
sem hugsuðu ekki málin á réttan
hátt. Ég minnist þess að eitt sinn er
ég bað hann að tala mínu máli, sem
ég auðvitað sá eftir á að var á svo-
lítið gráu svæði, sagði hann: „Haddi
minn, þetta get ég ekki gert, því þá
væri ég að brjóta reglur sem mér
hafa verið settar.“ Svarið kom mér
ekki á óvart, eins og það var sett
fram af honum í einlægni, og eftir á
sá ég hvað það var rétt, og í hans
anda, og mat ég það mikils. Þetta
kenndi mér að maður á aldrei að
jánka einhverju sem ekki er hægt
að gera eða standa við.
Samgangur fjölskyldna okkar í
gegnum árin hefur verið talsvert
mikill og er við vorum báðir að
byggja upp okkar heimili hjálpuð-
um við hvorum öðrum mikið, sem
þá var kallað vinnuskipti, og alltaf
var jafn gott að biðja Gísla, það
stóð ekki á framkvæmdum af hans
hálfu. Á seinni ánim höfum við
hjónin alltaf fundið það betur hvað
þessi vinskapur þeirra Möggu og
Gísla er okkur mikils virði og marg-
ar yndislegar stundir enim við búin
að eiga saman í gegnum árin.
Þar sem við erum erlendis þegar
útförin fer fram, sendum við þér,
Maggá mín, og fjölskyldum þínum
innilegar kveðjur og biðjum góðan
Guð að styrkja ykkur í soi'ginni.
Valborg og Haraldur.
Elsku besti afi.
Okkur þótti svo vænt um þig og
það verður skrítið að koma á
Brekkuhvamminn án þess að knúsa
þig. Það varst þú sem sást alltaf um
að nóg nammi væri til í „húsinu"
handa okkur og það varst þú sem
varst alltaf að taka af okkur mynd-
ir. Okkur fannst svo gaman að hafa
þig og ömmu hjá okkur á aðfanga-
dagskvöld. Afi okkar, við söknum
þín svo mikið. Guð, viltu passa afa.
Hafdís og Helena.
Kynni mín af Gísla Jónssyni
hófust fyrir einum tíu árum þegar
hann beitti sér fyrir því að endur-
vekja Krabbameinsfélag Hafnai'-
fjarðar en starfsemi þess hafði þá
legið niðri um nokkurt árabil. Hann
varð formaður félagsins og mjög
virkur fulltrúi þess á aðalfundum
og formannafundum Krabbameins-
félags íslands.
Gísli var fullur af áhuga og eld-
móði þar sem málefni krabba-
meinsfélaganna voru annars vegar,
tillögugóður og fylginn sér og ætíð
reiðubúinn til að taka að sér verk-
efni og stuðla að framgangi mála,
sem honum fannst verðug. Hann
var góður félagi, sem virkaði hvetj-
andi á okkur hin hvort heldur var í
baráttunni fyrir að ná markmiðum
félaganna eða á sviði fjáröflunar, en
þar sýndi hann myndarlegt for-
dæmi á sínu félagssvæði.
Gísli var mjög hugvitssamur og
vann að og hrinti í framkvæmd
mörgum nýstárlegum hugmyndum.
Hann vann meðal annars að mæl-
ingum á ljósmagni litrófs sólarljóss-
ins á Islandi og samsvönm þess við
nýgengi krabbameins í húð.
Um leið og ég þakka Gísla Jóns-
syni ánægjulegt og farsælt sam-
starf vil ég fyrir hönd Krabba-
meinsfélags íslands votta fjöl-
skyldu hans dýpstu samúð. Blessuð
sé minning hans.
Sigurður Björnsson, læknir,
formaður Krabbameinsfélags
fslands.
• Fleiri minningargreinar um Gísla
Jónsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MARGEIR SIGURÐSSON
skipstjóri,
Austurströnd 10,
Seltjarnarnesi,
sem lést miðvikudaginn 24. febrúar, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn
4. mars kl. 13.30,
Sigurður Ingi Margeirsson, Dóra Hafsteinsdóttir,
Magnús Margeirsson, Jenný Ólafsdóttir,
Brynja Margeirsdóttir, Guðjón Davíð Jónsson,
Ása Kristín Margeirsdóttir, Örn Stefán Jónsson
og barnabörn.

t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
JÓN Þ. HARALDSSON,
Torfufelli 33,
Reykjavík,
lést á öldrunardeild Landspítalans miðviku-
daginn 24. febrúar sl.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju fimmtu-
daginn 4. mars kl. 13.30.
Fjóia Helgadóttir,
Helgi Jónsson, Ásdís Valdímarsdóttir,
Kristinn Helgason,
Hafsteinn Helgason.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BÖÐVAR PÉTURSSON
verslunarmaður,
Skeiðarvogi 99,
sem lést á Grensásdeild Sjúkrahúss Reykja-
víkur sunnudaginn 21. febrúar, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju í dag, þriðjudaginn
2. mars, kl. 13.30.
Haildóra Jónsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, bróður okkar og mágs,
stjúpföður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÓLAFS TRYGGVA FINNBOGASONAR
skipstjóra frá Vestmannaeyjum,
Kleppsvegi 62.
Sérstakar þakkir færum við þeim, sem
önnuðust hann af hlýhug og nærgætni á deild
B-7 Sjúkrahúsi Reykjavíkur og deild 11 -G og gjörgæslu Landspítalans.
Guð blessi ykkur öll,
Unnur Jónsdóttir,
Fjóla Finnbogadóttir, Halldór Magnússon,
Ásta Finnbogadóttir, Björgvin Þórðarson,
Gréta Finnbogadóttir, Trausti Eyjólfsson,
Gylfi Harðarson, Kristinn Már Harðarson,
Birgir Örn Harðarson, Ingibjörg Björnsdóttir,
Anna Harðardóttir, Kjartan Nielsen,
Guðrún Harðardóttir, Matthías Þórðarson,
Matthías Harðarson, Hrönn Theodórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
fósturföður, afa og langafa,
SIGURÐAR Ó. BÁRÐARSONAR,
Ofanleiti 9.
Ingunn Jónasdóttir,
Erna Sigurðardóttir, Steinþór Þorleifsson,
Sigurður Sigurðsson, Anna María Guðmundsdóttir,
Magnús Jónsson, Guðrún Sigurbjörnsdóttir,
Jónas H. Jónsson, Hrefna Friðgeirsdóttir,
Þráinn Arthúrsson,
Guðný Hulda Lúðvíksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
f, -

ir