Morgunblaðið - 02.03.1999, Qupperneq 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 2. MARZ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Grettir
Ég, lærði heilmikið á lista- Ég held að ég hafi lært dá-
safninu. Það gerði ég líka. lítið mjög mikilvægt..
Ég verð aldrei Jóhannes
Kjarval...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Lög eða ólög, hver er
réttur þinn til að lifa
Frá Svavari Rúnari Guðnasyni:
ÁGÆTI lesandi, þetta er 1 fyrsta sinn
á ævi minni sem ég birti eitthvað á
prenti, vonandi kemst það til skila
sem ég ætla að segja með þessum
skrifum. Hvert mannsbam sem fæð-
ist í þennan heim veit í fyrstu harla
lítið um lífið og tilveruna, en eftir því
sem árunum fjölgar á þekking okkar
að aukast í réttu hlutfalli við þá
reynslu sem við verðum fyrir, nú er
misjafnt hvemig mannanna böm
nýta þessa reynslu og kemur margt
þar til greina, uppeldi, félagsskapur,
greind o.s.frv. en eitt er víst að allir
hljóta í vöggugjöf einhvers konar
réttlætiskennd, sumir meiri, aðrir
minni sem brýst misjafnlega út allt
eftir hvemig umhverfi við lifum í á
hverjum tíma. Sennilega fóra menn
að borða kjöt fyrst vegna þess að villi-
dýr drápu menn. Þá vora búin til
vopn og snúist til vamar því það er
frumeðli hverrar skepnu að lifa af.
Allar götur síðan hefur mannskepnan
veitt umfram eigin þarfir og rifist um
fenginn, en eitt hefur maðurinn ávallt
viðurkennt, að allir þurfa að borða.
Nú á tímum era fáir harðstjórar eftir
sem betur fer og allt er gert hjá sam-
félagi þjóða til að útrýma þeim, samn-
ingaleiðir, stríð og allt þar á milli en
það er deginum ljósara að ekki er far-
ið út í styrjöld nema ástæðan sé aug-
ljós og harðræðið mikið. ísland er eitt
elsta lýðræðisríki á þessari jörð og
byggt stoltum þegnum sem ekki hafa
þolað ok og kúgun í gegnum aldimar,
og ávallt þegar landinn hefur þurft að
verja sig höfum við verið það viti bor-
in að nota réttlætiskenndina sem
vopn og berjast með orðum. Þannig
höfum við unnið þau stríð sem við
höfum háð. Þær aðstæður geta hins
vegar skapast að nauðsynlegt er að
fremja aðgerðir áður en orðastríð
getur hafist eins og í þessu máli sem
snýst um réttlæti og ekkert annað.
Vatneyri Ba 238 var notuð sem tæki
til að ná settu marki í þessari réttlæt-
isbaráttu. Samkvæmt bestu vitund
þeirra sem að aðgerðum þessum
standa hefur löggjafinn brotið á
þegnum þessa lands með ólögum sem
er alls óviðunandi. Vatneyri Ba 238
fór á veiðar í fullum rétti og sótti sinn
fisk og landaði honum í jafn miklum
rétti þannig að engin lög hafa verið
brotin, til þess þarf hvorki leyfi fiski-
stofu né ráðuneytis því þau lög sem
talin era vera í gildi um stjóm fisk-
veiða era ekki lög heldur lögleysa og
því ólög ætluð til landeyðingar og
skömm sé þeim sem setja slík lög.
Samkvæmt stjómarskránni era
nytjastofnar við Island sameign ís-
lensku þjóðarinnar og má engin
eigna sér þá eða ráðstafa þeim á
neinn annan hátt, ekki einu sinni
þjóðin gæti selt þá hvað þá einhver
annar. Svo vel er stjómarskrá okkar
samin að nær ómögulegt er að mis-
bjóða þegnum þessa lands og þökk
sé þeim sem að því stóðu um aldur
og ævi. Vatneyrarmálið er kannski
stærra mál en virðist í fyrstu. Það
varðar ekki bara einhverja sjóara
vestur á fjörðum heldur landsmenn
alla því ef ríkisvaldið kemst upp með
að brjóta þannig á landsmönnum er
ekkert lýðræði til lengur heldur
óstjórn sem af hlýst glapræði og
firra sem leiðir til hnignunar ríkis
eins og sagan hefur kennt okkur í
gegnum aldirnar að mun gerast ef
ekkert er að gert. Sem betur fer hef-
ur ekkert lýðræðisríki lent í slíku og
væri það skömm að Islendingar riðu
á vaðið með að brjóta niður það
besta stjómarform sem þekkist um
heim allan og við eram svo stolt af.
Það ský sem drægi fyrir sólu þá er
vermir okkur og gerir land okkar
byggilegt færi þaðan seint eða
aldrei. Með þökk til þeitra sem hafa
stutt mig í þessari baráttu og gera
vonandi áfram.
SVAVAR RÚNAR GUÐNASON,
Bjarkargötu 3, Patreksfirði.
Það „trua<4 ekki allir
Frá Ama Leóssyni:
í MORGUNBLAÐINU þann 23.2.
er birt bréf til blaðsins frá Konráð
Friðfinnssyni sem ber yfirskriftina
,Allir menn trúa“ og sem ég vildi
gera nokkrar athugasemdir við. Bréf
Konráðs er að meginefni útlistun á
þeirri sannfæringu höfundar að
kristin trú sé eina færa leiðin til að
„koma fólki inn í hið eilífa ríki Guðs á
himinhæðum" sem er gott og blessað
og ekki skal ég mótmæla því. Það er
hins vegar furðuleg notkun Konráðs
á hugtakinu „trú“ í fyrri hluta bréfs-
ins og órökstuddar alhæfingar því
tengdar sem ég er ekki sáttur við.
Við þetta vil ég gera athugasemdir.
I Rómverjabréfi Páls postula segir
(Róm: 8.24) „Von, er sést, er ekki
von, þvi að hver vonar það, sem hann
sér?“ og í Bréfi til Hebrea (Heb:
11.1) „Trúin er fullvissa um það, sem
menn vona, sannfæring um þá hluti,
sem eigi er auðið að sjá“. Þessa skil-
greiningu Biblíunnar á hugtakinu
„trú“ tel ég vera mjög góða. Segja
má að trú sé þannig sannfæring um
eitthvað án sannanna eða jafnvel
þrátt fyrir sannanir um hið gagn-
stæða. Þar sem era sannanir er trú
ekki nauðsynleg. Það þarf ekki „trú“
til þess að vita að 2 + 2 = 4 en það
þarf „trú“ til þess að halda að ósýni-
legir álfar eigi heima í stóram stein-
um. Og trú getur verið til staðar
þrátt fyrir sannanir um hið gagn-
stæða eins og t.d. þegar að vísinda-
maður getur sannað að jörðin sé
hnöttótt en er samt brenndur á báli
af þeim sem „trúa“ því að hún sé flöt.
Eg held að flest skynsamt fólk geti
fallist á skilgreiningu Biblíunnar á
hugtakinu „trú“ og því er mér óskilj-
anlegt hvernig Konráð getur í bréfi
sínu slegið fram órökstuddum alhæf-
ingum á borð við þær að mönnum sé
„þörf á að trúa á eitthvað" og að „allir
menn eiga sér sinn ákveðna átrúnað".
Þessu er slegið fram alveg án rök-
stuðnings og að því er virðist þvert á
skilgreiningu Biblíunnar. MiHjarður
manna um heim allan hefur ekki
neina „trú“ í skilningi Biblíunnar þ.e.
byggir hugmyndir sínar og sannfær-
ingu á skynsemi og borðleggjandi
sönnunum og hefur ekki „sannfær-
ingu um þá hluti sem eigi er auðið að
sjá“. Það er ósmekklegt af Konráð að
reyna að troða „trú“ uppá þetta fólk
með því að gefa hugtakinu einhverja
nýja prívat merkingu. Leyfum trúuð-
um að hafa sína sannfæringu og leyf-
um trúlausum að hafa sína.
ÁRNI LEÓSSON,
Neshaga 15, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.