Morgunblaðið - 06.05.1999, Blaðsíða 50

Morgunblaðið - 06.05.1999, Blaðsíða 50
50 FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 1999 MORGUNBLAÐIÐ Sögulegt tækifæri / I kosningunum á laugardag erum við í vissum skilningi að kveðja 20. öldina og marka stefnuna inn í 21. öldina. S „Þjóðarsálina" hringdi um daginn öryrki - ekki til þess að kvarta yfir sínum hlut eða heimta meira úr sjóðum samfé- lagsins, nei, hann hringdi til þess að minna á reynsluna af þeim stjómmálamönnum sem nú lofa á báðar hendur. Hann sagðist muna vel kosningarnar 1978. Þá unnu vinstrimenn stór- an sigur. Fylgi Alþýðuflokksins jókst úr 9,1% í 22% og Alþýðu- bandalags úr 18,3% í 22,9%. Framsókn tapaði, en engu að síður var mynduð vinstristjórn með miklum loforðum. Hún ent- ist ekki nema rúmt árið og þeg- ar hún fór frá var skollin á óða- verðbólga og nær óviðráðanleg- ur efnahags- VIÐHORF vandi blasti _----- við. Ráðherrar Eftir Jakob F. lýstu eitruðu sgeirsson andrúmslofti innan ríkis- stjómarinnar og viðurkenndu að þeim hefði ekki tekist að koma sér saman um „nein þau meginatriði sem varða stjórn landsins“, eins og Benedikt Gröndal, þáverandi fonnaður Aiþýðuflokksins, komst að orði. Þetta er sama fólkið og núna þykist allt geta gert fyrir alla, sagði öryrkinn í „Þjóðarsál- inni“. Hann rifjaði upp erfið- leika almennings á verðbólguár- unum sem í hönd fóm þegar fólk borgaði 30-40% vexti af lánum sínum og margir misstu húsin sín (sbr. Sigtúns-hópinn). Hér er bent á kjarna máls. Um þetta snúast í rauninni kosningamar á laugardag. Vilj- um við kalla yfír okkur verð- bólgu og stöðnun, hærri skatta, hærri vexti, auknar skuldir? Viljum við búa við landsstjórn sem einkennist af þeirri tor- tryggni og óheilindum sem upp- lýst hefur verið að ríkti við myndun Samíylkingarinnar? Eða viljum við byggja á þeim gmnni sem þegar hefur verið lagður og hefur fært okkur stöð- ugleika og yfir 20% kaupmáttar- aukningu á fjóram ámm? Hver trúir því að sú draum- sýn sem birt er í appelsínugul- um bæklingum Samfylkingar- innar geti orðið að vemleika? Hvílíkur óravegur frá reynsl- unni af þeim flokkum sem að Samfylkingunni standa og því draumaríki sem nú er boðað þar sem bótaþegar og aldraðir búa við allsnægtir og hagur allra nema ríku kallanna stórbatnar. Síðast þegar vinstriflokkar vom við völd varð almenningur fyrir stórkostlegri kjaraskerðingu og kaupmáttur bóta almanna- trygginga lækkaði um 20%! Það er ekki hægt að gera allt fyrir alla - og loforðin verður að fjármagna. Þótt ekki væri efnt nema brot af því sem Samfylk- ingin nú lofar blasir við að skattar á almenning myndu hækka stórlega og kyrkingur hlaupa í efnahagslífið með skattpíningu fyrirtækjanna. Það er ekki lengur hægt að segja að fjármagnseigendurnir og fyrirtækin eigi að borga brásann. Sívaxandi fjöldi manna hefur vaxtatekjur af sparnaði sínum og flestir gera sér orðið ljóst að ef tryggingagjald og aðrir skattar á atvinnulífið hækka, þá minnkar að sama skapi svigrám fýrirtækjanna til að hækka launin. Hagur launa- fólks er samofmn hag fyrirtækj- anna og „fjármagnseigendur“ em ekki einhver fámennur hóp- ur ríkismanna, heldur allur al- menningur og lífeyrissjóðir sem launþegar eiga beina hlutdeild í. I kosningabaráttunni hefur linnulaust verið reynt að telja okkur trá um að þúsundir manna í landinu búi við fátækt og séu nánast við sultarmörk. Ekki alls fyrir löngu var því meira að segja haldið fram að á Islandi væra 37.000 manns und- ir „fátæktarmörkum“! Með ólík- indum er að tekið skuli undir þennan þvætting í fjölmiðlum. Hvar er þessi ískyggilega fá- tækt? Hvemig væri að fjölmiðl- arnir reyndu að hafa uppi á þessu fólki og sýndu okkur þessar þúsundir íslendinga sem eiga ekki fyrir mat? Það er sí- fellt kastað framan í okkur ein- hverjum óljósum tölum sem við eigum að tráa eins og nýju neti þótt þær gangi þvert á almenn- ar hagtölur. Hagur öryrkja er ekki verri en svo að Öryrkja- bandalagið telur stætt á því að eyða milljónum í auglýsingar í þágu Samfylkingarinnar í stað þess að verja þeim fjármunum til hjálpai- þeim sem búa við kröpp kjör. I öllum þjóðfélögum em hóp- ar sem verða útundan - um lengri eða skemmri tíma. Það er hvergi í víðri veröld um að ræða efnalegt jafnræði með fólki. Al- þjóðlegur samanburður sýnir að misskipting auðs er hvergi minni en á íslandi. Vissulega mætti hagur sumra bótaþega vera betri, en því má ekki gleyma að kaupmáttur bóta al- mannatrygginga hefur hækkað um 15-20% á undanfömum ár- um. Aðeins með traustri efna- hagsstjórn verður unnt að bæta kaupmátt bótaþega meira. Kosningarnar nk. laugardag eru sögulegar. Þær em síðustu kosningar 20. aldarinnar og marka stefnuna inn í 21. öldina. Við megum ekki í aldarlok glutra niður þeim mikla árangri sem náðst hefur í landsstjóm- inni á síðasta áratug aldarinnar. A þeim traustu undirstöðum eigum við að byggja göngu okk- ar inn í nýja öld. Við höfum nú sögulegt tækifæri til að segja skilið við stjórnmál fortíðarinn- ar - verðbólgu, gengisfellingar, bráðabirgðalög, kaupmátt- arrýrnun, skattahækkanir, skuldasöfnun. Við ráðum því með atkvæði okkar hvort Island nýrrar aldar verður land tæki- færanna - eða hvort við snúum á vit fortíðarinnar í takt við sönginn úr Ögmundi og Jó- hönnu. Er það eymdarvæl sú leiðsögn sem við kjósum á okk- ar fyrstu skrefum inn í 21. öld- ina? Það er yfirlýstur vilji lands- manna að stöðugleikinn ríki og núverandi stjórnarflokkar verði áfram við stjórnvölinn. Sá vilji verður ekki að veraleika nema báðir flokkarnir fái góða kosn- ingu. UMRÆÐAN Af sjálfu sér? ATVINNA hefur sjaldan verið meira í framboði en nú. Um allt land stendur at- vinnulífið í miklum blóma. Kaupmáttur launa hefur vaxið und- anfarin ár og kaup- máttur á Islandi er með mesta móti. Styrk efnahagsstjórn er undirstaðan Andstæðingar Sjálf- stæðisflokksins halda því gjarnan fram að þessi staða hafi komið af sjálfu sér. Ríkis- stjómin, hvað þá Davíð Oddsson, hafi ekki búið til neitt góðæri. Það hafi komið af sjálfu sér. Til hvers era þá ríkisstjórnir? Er hægt að sleppa þeim ef í þeim sitja sjálfstæðismenn, eins og manni getur skilist af íyrrnefndum mál- flutningi? Tæplega verður því trá- að. Við sjálfstæðismenn teljum það hlutverk ríkisstjóma, að skapa al- menna umgjörð fyrir atvinnulíf, sem það getur nýtt til sóknar. Það er einmitt þetta sem styrk forysta ríkisstjómar Davíðs Odds- sonar hefur gert. Þegar hagstæð ytri skilyrði ber að dyram, þá er atvinnulífið tilbúið til átaka. Það þarf ekki að byrja á að berjast við þröngt regluverk og hindranir skrifræðisins. Það þarf ekki að bera þyngri skattbyrðar en keppi- nautamir. Ríkisstjórnin hefur beitt Skólavörðustíg 21 • sími 551 4050 •Reykjavík sér fyrir því að styrkja fleiri stoðir efnahags- lífsins en sjávarátveg. Þar sem verðbólga á Islandi hefur verið einna lægst af öllum OECD-ríkjum síðustu tvö kjörtímabil hafa skapast skilyrði fyrir hagvexti í okkar þjóð- félagi, sem fyrirtækin hafa getað fylgt eftir og nýtt í þjóðarinnar þágu. Þessum varanlega stöðugleika í efna- hagsmálum má ekki spilla. Samfylkingin og vinstrigrænir, höfuð- andstæðingar Sjálfstæðisflokksins í þessari kosningabaráttu, hafa nú boðað stórhækkun skatta á at- vinnulífíð, bæði beint og óbeint, í Kosningar * Við Islendingar ættum að vera orðnir reynsl- unni ríkari, segir Gunnar I. Birgisson, hvað varðar árangur vinstristjórna í efna- hagsmálum. formi umhverfisskatta, ásamt með stóraukinni samneyzlu. Fyrir mér, sem þátttakanda í at- vinnulífínu og kjarasamningum til margra ára, er þetta beinlínis ávís- un á verðbólgu og lífskjararýmum. Það er þetta sem ég sé í gegnum púðurreyk loforðaflaums vinstri- manna. Þjóðarinnar vegna vona ég að við áttum okkur á þessu fyrir kjördaginn 8. maí nk. Við Islendingar ættum að vera orðnir reynslunni ríkari hvað varð- ar árangur vinstristjóma í efna- hagsmálum. Þær hafa allar endað með því að gefast upp á óloknum kjörtímabilum sínum, atvinnuveg- irnir þá að hrani komnir, tíðar gengisfellingar þegar borga þurfti brásann af óráðsíunni og kosninga- loforðunum og síðan sigldi óða- Gunnar I. Birgisson verðbólga í kjölfarið. Þetta viljum við sem stóðum að þjóðarsáttinni 1990 ekki sjá endurtekið. Til raunhæfra framtíðaráforma fólks og fyrirtækja er stöðugleik- inn nauðsynlegur. Um þessar mundir háttar svo til, að ungt og vel menntað fólk, sem búið hefur erlendis og stundað vinnu þar, er nú að flytjast aftur til heimalands- ins til búsetu. Loksins bjóðast hér á landi góð laun og lífskjör. Þetta er gjörbreyting frá því sem var fyrir nokkram áram þegar þetta fólk flutti úr landi. Lækkun skulda ríkissjóðs hefur lægri vaxtagreiðslur ríkissjóðs til útlanda í för með.sér. Vegna þess að skattheimtu á einstaklinga og fyi'irtæki hefur verið nokkuð í hóf stillt og minnkuð á þessu kjörtíma- bili hafa fyrirtækin dafnað og get- að greitt starfsmönnum hærri laun. Fjárfesting atvinnuveganna hefur sjaldan verið meiri í íslenzku samfélagi, sem aftur skapar fjölda nýrra starfa til lengri og skemmri tíma. Það er þarna sem það skiptir máli hvers konar öfl era við stjóm- völinn í ríkisstjóm. Þessi ái-angur, sem náðst hefur undir forsæti formanns Sjálfstæð- isflokksins, Davíðs Oddssonar, er í hættu ef yfirboð vinstriflokkanna ná að blekkja fólk. Loforðaflaumur er ekki lausn Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki samið langa loforðalista fyrir þess- ar kosningar. Við höfum hins vegar bent á, að árangur hefur náðst fyr- ir alla. Raunveralegur árangur. Við getum haldið áfram að ná meiri ár- angri með hófsemd og stillingu í kröfugerð. Loforðaflaumur upp á tugi milljarða - góðverk vinstriafl- anna, þar sem fjármagnsins á að afla með sköttum - er því miður aðeins ávísun á versnandi lífskjör þeirra sem hjálpa átti. Stjórnmál snúast að endingu um ábyrgð og traust. Sjálfstæðisflokk- urinn stendur fyrir þetta tvennt. Atkvæði greitt Sjálfstæðisflokkn- um tryggir áframhaldandi velferð íslenzku þjóðarinnar. Atkvæði greitt vinstriflokkunum er ávísun á verðbólgu. Þess vegna treysti ég Sjálfstæðisflokknum og vona að þú gerir það líka á laugardaginn kem- ur. Höfundur sk/par 2. sæti á lista sjálf- stæðismanna í Reykjaneskjördæmi. Aðeins t skamman tíma. f ^ W'- ídýfur: Sýrður rjóml ffi/ eða tómatar oq chilipi McDonaids ■ § n\ Austurstræti 20 Suðurlandsbraut 56
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.