Morgunblaðið - 08.05.1999, Blaðsíða 71

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 8. MAÍ 1999 71
UMRÆÐAN
Til kennara frá leiðbeinanda
ÁGÆTU kennarar.
Eg get ekki á mér
setið að senda ykkur
nokkrar Mnur tO um-
hugsunar. Ég starfa
sem leiðbeinandi í
skóla hér í borg. Ég
hef brátt 7 ára
kennslureynslu að
baki, margra ára
reynslu af ýmissi
annarri vinnu, fjögurra
ára háskólanám (og
lokapróf), og hef auk
þess alið upp þrjú
böm.
Það sem mér gremst Unnur sólrún
er það ofurkapp sem Bragadóttir
þið kennarar leggið á
að hlutfall leiðbeinenda við
kennslu sé algildur mælikvarði á
hrörnun skólastarfs eða hnignun
menntunar í landinu. Mér finnst
þetta lýsa vanþekkingu á eðli
kennarastarfsins og hroka gagn-
vart þeim vinnufélögum ykkar
sem vinna nákvæmlega sömu störf
og þið innan veggja skólanna en á
mun lægri launum. Eðli kennslu
er þekkingarmiðlun og margir
geta verið vel til þess konar miðl-
unar fallnir jafnvel þótt þá skorti
próf í uppeldis- og kennslufræð-
um. Læknir getur verið mjög góð-
ur kennari í öllu er lýtur að sér-
þekkingu hans og hjúkrunarfræð-
ingurinn einnig. Presturinn getur
miðlað af mun meiri þekkingu í
kristnum fræðum en útskrifaður
kennari úr Kennarháskólanum, en
allt yrðu þetta leiðbeinendur ef
þeir tækju að sér kennslu. Aftur á
móti væru örugglega mun færri
kennarar sem gætu leyst prestinn
af og enginn kennari gæti leyst
lækninn af í veikindafríi og tæp-
lega nokkur hjúkrunarfræðinginn.
Vissulega hef ég skilning á vernd-
un starfsheita og ég er meðmælt
miklum kröfum til kennarastéttar-
innar. Kennarar og leiðbeinendur
vinna með börn á frjóasta og mik-
ilvægasta skeiði lífs þeirra og hafa
gjarnan úrslitaáhrif á líf þeirra og
líðan. Það er vægast sagt merki-
legt hvað samfélagið greiðir þess-
ari starfsstétt léleg laun miðað við
ábyrgð og kröfur og miðað við
þær fullyrðingar að öllum þykir
okkur vænt um börnin okkar. Ég
sem leiðbeinandi er mjög óánægð
með launin mín. Ég er verkstjóri
26 barna, barna sem ég get fullyrt
að ég elska og dái og legg mig alla
fram til að samstarf okkar megi
vera sem farsælast. Sérhver
kennslustund krefst skipulagning-
ar svo ég haldi völd-
um I skólastofunni,
svo mér takist að
halda árvekni allra
bamanna og nýta
tímann sem best.
Daglega eyði ég löng-
um tíma í undirbún-
ing og yfirferð verk-
efna eins og kennar-
inn. Sé ég spurð að
því hvenær dagsins
ég sé búin í vinnunni
get ég bara sagt
hvenær kennslunni
ljúki því undirbún-
ingnum finnst mér í
raun aldrei lokið.
Þeir kennarar (leið-
beinendur) sem eru með erfiða
nemendur, eyða einnig miklum
tíma í fundi með foreldrum, skóla-
yfirvöldum og sérfræðingum. Þær
eru ótaldar stundirnar við símann
að ræða lausnir og leiðir við for-
eldra og þær eru ógreiddar. Og
fólk spyr: Hvers vegna hangið þið
í starfi sem enginn kann að meta
og er svona illa launað? En auðvit-
að og sem betur fer er svarið ekki
einfalt. Flestir kennarar hafa valið
sér þetta sem ævistarf vegna
áhuga, vinna þeirra er samfélag-
inu mikilvæg og þeir eiga að fá
mannsæmandi laun fyrir. Hverj-
um dytti í hug að bjóða verkstjóra,
t.d. í byggingarvinnu, þar sem
hann stjórnaði 26 manna hópi
rúmar hundrað þúsund krónur í
mánaðarlaun? Örugglega fáum, ef
nokkrum. Auðvitað fyrirfinnast
meðal kennara og leiðbeinenda,
einstaklingar sem líklega ættu að
starfa við eitthvað allt annað, en
þannig er það í öllum starfsstétt-
um. í flestum tilvikum er um hæft
fólk að ræða, sem stundar starf
sitt af áhuga og samviskusemi
þrátt fyrir oft mjög erfiðar að-
stæður. Ég hef fullan skilning á
kjarabaráttu ykkar, kennarar, en
4JI
íf
GÓLFEFNABÚÐIN
Borgartúni 33
flísar
^jyæða parket
^jpóð verð
^igóð þjónusta
Kennararáðningar
Leiðbeinendur eru
bara ráðnir til eins árs í
senn, segir Unnur Sól-
rún Bragadóttir. Þeir
verða að bíða í óvissu
yfír sumarmánuðina
hvort starf þeirra sé
enn óskipað að hausti.
ég mótmæli harðlega þeirri full-
yrðingu ykkar að vera mín, leið-
beinandans, innan veggja skólans
sé því sem næst eini mælikvarðinn
á hnignun menntunar í landinu.
Þessi afstaða finnst mér sýna lít-
inn skilning á málefnum skólanna.
Auðvitað á að gera þær kröfur að
þeir sem starfa við kennslu innan
skólanna séu vel menntaðir, það
er ekki spurning. I því sambandi
vil ég benda á, að um sama leyti
og ég lauk stúdentsprófi, luku þeir
jafnaldrar mínir sem völdu Kenn-
araskólann, kennaraprófi. Ég fór
síðan í fjögurra ára háskólanám
erlendis og einhverjir kennarar
fóru í framhaldsnám, en líklega
I3IOMIEGA
E-vítamín
Sindurvari sem verndar
frumuhimnur líkamans.
Fæst í næsta apóteki.
Omega Farma
minni hluti. Hafi menntunin mikið
vægi, þá hef ég fjögurra ára há-
skólanám fram yfir fjöldann af
jafnaldra starfsfélögum mínum.
Nú ljúka þó allir verðandi kennar-
ar stúdentsprófi áður en kennara-
nám hefst og við skulum ætla að
sú breyting hafi verið til bóta. Ég
álít að á unglingastigi, þar sem
mun meiri sérþekkingar er þörf
en í yngri deildum, þá sé háskóla-
gengið fólk ekki síður vel til
fræðslunnar fallið en kennara- eða
kennaraháskólagengið fólk, jafn-
vel þó á skorti uppeldis- og
kennslufræði.
Leiðbeinendur eru bara ráðnir
til eins árs í senn. Þeir verða að
bíða í óvissu yfir sumarmánuðina
hvort starf þeirra sé enn óskipað
að hausti. I því felst að þeir fá
gjaman stöður sem erfitt er að
manna, bekki sem erfitt er að
kenna. Samt væri óneitanlega fróð-
legt að láta kanna árangur bama
sem leiðbeinendur hafa kennt og
bera það saman við árangur barna
sem hafa notið handleiðslu rétt-
indakennara. Kannski kæmi niður-
staðan á óvart.
Nei, kennarar. Leiðin til auldnna
gæða menntunar barnanna felst
ekki í því að henda okkur leiðbein-
endum burt, hún felst m.a. í út-
sjónasemi við að ná góðum „fræðá|
urum“ inn í skólana og ég fullyrði
að þeir leynast einnig meðal okkar
leiðbeinenda.
Annað sem ég get ekki látið hjá
líða að minnast á, er samanburður
ykkar kennara í Reykjavík á kjör-
um ykkar og þeirra sem era úti á
landi. Kennarar úti á landi verða
alltaf að vera betur launaðir en
kennarar á höfuðborgarsvæðinu.
Til þess liggja ástæður sem varla
þarf að tíunda hér. Barátta kenn-
ara t.d. í Reykjavík fyrir bættum
þjöram þarf engan samanburð við
þann árangur sem landsbyggðar-
kennarar og leiðbeinendur þar
hafa náð í sérsamningum sínum.
Þeir eru vel að þeim samningum
komnir og óska ég þeim bara inni-
lega til hamingju. Málið snýst um
að fá mannsæmandi og sanngjörn
laun fyrir vinnu sína hvar sem
maður er staddur. í þeirri baráttu
þarf engan samanburð. Það þarf
bara að tíunda mikilvægi og
ábyrgð starfsins og kostnaðinn við
að framfleyta sér og sínum. Það
era viðmið kjarabaráttunnar.
Með kærri kveðju.
Höfundur er leiðbeinandi i Lang-
holtsskóla.
Atvinna
handa
öllum

FRAMSOKNARFLOKKURINN
Vertu með á miðjunni
Kosningakaff i í Reykjavfk
Lfttu inn í kaffi og
kosningaspjall með okkur í dag.
Frambjóðendur Framsóknarflokksins.
Kosningaskrifstofan, Hverfisgötu 33.
n til nýrrar aldar