Morgunblaðið - 16.12.1999, Side 55

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1999
55
MINNINGAR
JOSEFINA
MARGRÉT ANDREA
ÞORLÁKSDÓTTIR
+ Jósefína Margrét
Andrea Þorláks-
dóttlr var fædd í
Vestmannaeyjum 28.
september 1911. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Ljósheim-
um á Selfossi 7. des-
ember siðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Gunnþórunn
Halldóra Valgerður
Gunnlaugsdóttir, f.
1878, d. 1920, og Þor-
lákur Guðmundsson,
skósmiður, f. 1886, d.
1978. Alsystkini
hennar eru: Ilallgrímur Péturs-
son, f. 1913, d. 1996, Gunnlaugur
Halldór Guðjón, f. 1914, d. 1999,
Sigfríður Jóna, f. 1916, og Gunnar
Þórir Halldórsson, f. 1919, d.
1987. Hálfsystkini samfeðra eru:
Magnús, f. 1925, d. 1954, Guð-
mundur, f. 1927, d. 1988, og Gunn-
þórunn, f. 1929, d. 1984.
Sonur Jósefínu og Árna Jó-
hannssonar úr Reykjavík er Hörð-
ur Vestmann Árna-
son, f. 27. september
1937, í Vallarhjá-
leigu í Gaulverjabæj-
arhreppi. Kona hans
er Jóhanna Kristins-
dóttir frá Bfldudal, f.
6. mars 1941. Þau
eiga fjögur börn: 1)
Kristinn, f. 15. nóv-
ember 1963, sonur
hans með Drífu
Valdimarsdóttur er
Karl Valdimar, f. 10.
september 1987, og
dóttir með sambýlis-
konu hans, Sæunni
Ingibjörgu Brynjarsdóttur, er Jó-
hanna Friðsemd, f. 24. mars 1998.
2) Hallgrímur, f. 24. aprfl 1966. 3)
Lóa Hrönn, f. 22. mars 1969. 4)
Pétur, f. 12. ágúst 1975, sambýlis-
kona hans er Guðríður Péturs-
dóttir, þeirra sonur er Hörður
Frans, f. 12. júlí 1999.
Utför Jósefínu verður gerð frá
Selfosskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Þeir sem fæddir eru á öðrum tug
þessarar aldar muna þann tíma, þeg-
ar þægindin voru Iítil og fábrotið að
skammta á diskinn. í Vestmannaeyj-
um var þó alltaf fisk að fá, í þessum
stóra útgerðarbæ, en það var minna
um kjöt og mjólk, þó áttu margir kú,
túnblett og garðholu, sem best voru
settir. En það voru ekki allir sem
bjuggu svo vel.
Hjónin Gunnþórunn Gunnlaugs-
dóttir og Þorlákur Guðmundsson,
sem giftu sig árið 1910, bjuggu í
Vestmannaeyjum, í húsi sem hét
Þinghóll. Gunnþórunn var austan af
landi, fædd á Skeggjastöðum við
Bakkafjörð. Þorlákur var fæddur á
Núpi undir Vestur-Eyjafjöllum.
Fyrsta barn þeirra fæddist 1911, síð-
an eitt af öðru og það fimmta fæddist
1919. En 30. apríl 1920 deyr Gunn-
þórunn frá barnahópnum sínum, að-
eins 42 ára gömul. Litla stúlkan sem
fæddist 1911 og var frumburður
þeirra hjóna, hét Jósefína Margrét
Andrea. Hún var á níunda árinu þeg-
ar móðir þeirra lést, Hallgrímur á
sjöunda, Gunnlaugur á sjötta, Sig-
fríður Jóna á þriðja og Gunnar Þórir
á fyrsta árinu.
Það er stúlkan sem fæddist 1911,
hún Jósefína Margrét Andrea, sem
ég ætla að minnast. Eins og áður er
getið stóð hún uppi móðurlaus átta
ára gömul og var elst sinna systkina.
Úrræðin voru fá og voru börnin öll
nema eitt send til vandalausra. Jós-
efína lenti austur í Mýrdal, að Gilj-
um, ásamt Gunnlaugi bróður sínum,
Hallgrímur fór að Gjábakka í Vest-
mannaeyjum og síðan að Skógsnesi í
Gaulverjabæjarhreppi, Sigfríður
Jóna fór á Norðfjörð og Gunnar Þór-
ir ólst upp hjá móðurbróður þeirra
systkina, Halldóri Gunnlaugssyni,
héraðslækni á Kirkjuhvoli í Yest-
mannaeyjum og konu hans Önnu
Gunnlaugsson. Læknishjónin á
Kirkjuhvoli og börn þeirra reyndust
systkinunum ætíð vel og héldu
fryggð við þau og sýndu einstaka
ræktarsemi alla tíð.
f Eyjum átti Jósefína sín bernsku-
spor, á þessum sérstaka unaðsreit,
þar sem fuglinn bjó sitt bú í kletta-
skor og á syllu á blíðudögum vorsins,
bátarnir sigldu út og inn með sínum
taktföstu mótorskellum. Svo and-
stæðurnar á veturna, þegar stórviðri
gengu og söng í fjöllunum og brim-
gnýrinn við eyjarnar skar í eyrun.
Inn í þetta umhverfi var hún fædd og
ólst upp. Og trúlegt þykir mér, eftir
að hún kom að Giljum, að hugurinn
hafí dvalið við Eyjarnar hennar, þeg-
ar hún leit til hafs og sá þær bera við
hafsbrún. Þyngst þótti henni að
skilja við systur sína, sem fór austur
á Norðfjörð, aðeins þriggja ára.
Eins og vikið er að í upphafsgrein
þessara minninga, átti hún einn son
sem fæddist 1937, Höi'ð Vestmann,
hann var hennar sólargeisli. Þegar
hann fæddist var hún hjá Hallgrími
bróður sínum sem bjó þá í Vallar-
hjáleigu í Gaulverjabæjarhreppi,
ásamt konu sinni Bjarnþóru Eiríks-
dóttur. Jósefína dvaldi bæði fyrr og
síðar hjá þeim hjónum, alltaf var
kært með þeim systkinum og hjálp-
uðu þau hvort öðru eftir því sem efni
stóðu til.
Þó systkinin væru alin upp sitt í
hvem áttinni héldu þau kynnum og
reyndu að hittast og voru öll sam-
hent í því.
Lóa, eins og hún var ætíð kölluð,
var velvirk í störfum sínum og gekk
vel undan henni, hún var vinsæl hvar
sem hún tók í störf, léttlynd og hafði
geislandi framkomu. Allir mundu
eftir henni sem kynntust henni, hún
var trygglynd og eignaðist því
marga vini á Iifsleiðinni, hvar sem
hún bæði vann og dvaldi á heimilum,
allstaðar var hún vinsæl vegna sinn-
ar útgeislunar og léttu lundai'.
Gjafmildi var hennar aðalsmerki,
hún lagði meiri áherslu á að kaupa
eitthvað handa öðrum en sjálfri sér.
Börnin voru í sérstöku uppáhaldi hjá
henni, hún sendi afmælis- og jóla-
gjafii' til þeirra. Hún byrjaði á haust-
in að hugsa fyrh’ jólunum þegar hún
fór í búðir og keypti eina og eina flík,
svo þegar nálguðust jól var hún kom-
in með eitthvað handa öllum. Þetta
voru hennar unaðsstundir. Svo biðu
börnin spennt eftir að taka upp
pakkana frá Lóu, alltaf voru það föt
sem hún valdi af sinni einstöku
smekkvísi.
Þegar við horfum til baka sjáum
við hana fyrir okkur sem litla stúlku
sem missti móður sína og var send í
burtu úr faðmi fjölskyldunnar með
sár í hjarta. Og í annan stað hjá syni
og tengdadóttur og bamabömum á
þeirra myndarlega heimili. Þar átti
hún sitt annað heimili seinni árin
sem hún mat að verðleikum.
Að leiðarlokum færam við hjónin
og börn okkar þakkir fyrir að hafa
átt hana að.
Framundan er hátíð ljóss og frið-
ar. Við óskum, að heimkoma hennar
verði í anda friðarhátíðarinnar, og sú
birta sem fylgdi henni megi vísa veg-
inn inn á eilífðarlandið.
Jón Ólafsson.
Ó, undur lífs er á um skeið
að auðnast þeim sem dauðans beið -
aðfinnagróagrasviðil
og gleði’ í hjarta að vera til.
Hve björt og óvænt skuggaskil!
Ei sá ég fyrr þau skil svo skýr.
Mér skilst, hve lífsins gjöf er dýr
- að mega fagna fleygri tíð
við fuglasöng í morgunhlíð
og tíbrá ljóss um loftin víð.
Og gamaltroðna gatan mín
ígeislaljóma nýjum skín.
Eg lýt að blómi í lágum reit
og les þar tákn og fyrirheit
þess dags, er ekkert auga leit.
Ég svara, Drottinn, þökk sé þér!
Af þínu ljósi skugginn er
vor veröld öll, vort verk, vor þrá
að vinna þér til lofs sem má
þá stund, er fógur hverfur hjá.
(Þorst. Valdimarsson.)
Það era yndislegar minningar sem
ég á um Lóu frænku mína. Þær era
samofnar bernskuminningunum, um
skemmtilega frænku sem kemur í
heimsókn, með hressandi blæ og
hlátur og svo er hún stundum með
leyndardómsfulla pakka sem gaman
er að kíkja í. Stundum setur mamma
pennanent í hárið hennar eða litar á
henni augabrúnirnar því Lóa vill líta
vel út. Og þær gantast og hlæja, því
Lóa frænka er svo mikill grallari.
Hún dregur okkur börnin að sér eins
og segull, því hún er svo ljúf og glað-
vær. Hún er líka söngelsk og listræn,
hannyrðirnar hennar eru listavel
unnar og hún spilar á gamla orgelið
hennar mömmu eftir eyranu.
Nú er hún farin og þá er gott að
eiga minningarnar, ljúfar og góðar,
eins og hún var sjálf.
Góður Guð leiði hana er hún held-
ur inn í birtu jólahátíðarinnar á
himnum.
Þóra Bjarney Jénsdéttir.
Maðurinn minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
EIRÍKUR BJÖRNSSON ÁGÚSTSSON,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði,
andaðist mánudaginn 6. þessa mánaðar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Guðlaug Guðmundsdóttir,
Steinunn Eiríksdóttir, Kristján Róbertsson,
Edda Kristjánsdóttir,
Guðlaug Kristjánsdóttir, Kristinn Magnússon,
Eiríkur Gauti Kristjánsson,
Baldur Kristinsson.
t
Ástkær fóstursonur, bróðir og fósturbróðir
okkar,
ALF KARSTEN WALDERHAUG,
lést þriðjudaginn 14. desember.
Útför hans verður gerð frá Ólafsfjarðarkirkju
laugardaginn 18. desember kl. 14.00.
Sveinsína Jónsdóttir,
systkini og fóstursystkini.
t
Faðir okkar, sambýlismaður, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁRMANN KR. EINARSSON
kennari og rithöfundur,
lést á Landakotsspítala að morgni miðviku-
dagsins 15. desember.
Ásdís Ármannsdóttir Feifer, Peter Feifer,
Hrafnhildur Ármannsdóttir,
Kristín Ármannsdóttir, Hannes Guðmundsson,
Aðalheiður Þorsteinsdóttir,
Ármann Kr. Stefánsson, Sanne Jensen,
Guðrún Eva Guðmundsson, Bjarki Elíasson,
Ásdís Birta Gunnarsdóttir,
Dagmar Kr. Hannesdóttir,
Hannes Kr. Hannesson,
Kristoffer Stefánsson,
Thomas Stefánsson.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR HELGI ÁRNASON,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur að morgni mið-
vikudagsins 15. desember.
Margrét Helgadóttir, Hinrik Pálmason,
Rósamunda Á. Helgadóttir, Sigurður G. Eggertsson,
Einar S. Helgason, Kristín Grímsdóttir,
Ingibjörg E. Helgadóttir, Ketill Vilbergsson,
Árni E. Helgason, María Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ARNÞÓR ÞÓRÓLFSSON,
Heiðarvegi 1,
Reyðarfirði,
andaðist á heimili sínu sunnudaginn 12. des-
ember.
Útför hans fer fram frá Reyðarfjarðarkirkju
laugardaginn 18. desember kl. 14.00.
Sigríður Eiríksdóttir,
Eiríkur I. Arnþórsson, Inga E. Tómasdóttir,
Kjartan Þ. Arnþórsson, Þorgerður B. Tryggvadóttir,
Erna Arnþórsdóttir, Sigurður E. Aðalsteinsson,
Adda S. Arnþórsdóttir, Stefán Rúnar Garðarsson,
Harpa Arnþórsdóttir, Erlendur V. Tryggvason,
Agnar Arnþórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Utför
ÓLA ÁGÚSTS INGVARSSONAR,
bónda á Geitagili,
verður gerð frá Sauðlauksdalskirkju laugar-
daginn 18. desember kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Valgerður Jónsdóttir,
Keran Stueland Ólason,
Þórey Óladóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÁSTU HJÁLMTÝSDÓTTUR,
Hæðargarði 20,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurður Guðmundsson,
Hjálmtýr Axel Guðmundsson,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Ásta Hjálmtýsdóttir,
Jóhann T. Axelsson,
Harpa Björg Hjálmtýsdóttir,
Hanna María Hjálmtýsdóttir,
Guðrún Ása Hjálmtýsdóttir
Guðrún B. Tómasdóttir,
Sigurður Sigurðsson,
Lilja M. Óladóttir,
Einar B. Hróbjartsson,
Sigurþór Y. Ómarsson,
og langömmubörnin.