Morgunblaðið - 11.11.2000, Blaðsíða 78

78 LAUGARDAGUR 11. NÓVEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Nýtt Bítlasafn kemur út á mánudaginn
Bítlabörnin?
Bítlarnir eru skilgetin börn sjöunda áratugarins, eru
tákn fyrir vonir þær og hugsjónir sem þá komu fram
- auk þess að vera almennt taldir besta dægurhljóm-
^sveit allra tíma. En skipta þeir einhverju máli fyrir
unga fólkið í dag, afkvæmi þess fólks sem upplifði bítla-
æðið frá fyrstu hendi? Arnar Eggert Thoroddsen sett-
ist niður með fjórum ungum tónlistarmönnum til að
ræða þessi mál.
ÞAÐ er fimmtudagseftirmiðdegi og á
leiðinni til mín eru fjórir ungir
framlínumenn íslenskrar tónlistar-
flóru, þau Heiða Eiríksdóttir, sem
nýlega gaf út sína fyrstu sólóskífu,
Samúel J. Samúelsson, básúnuleikari hrynhita-
sveitarinnar Jagúar og einnig útsetjari og upp-
‘tökustjóri, Vilhelm Anton Jónsson, söngvari og
gítarleikari hinnar norðlensku rokk/poppsveitar
200.000 naglbítar og Hreimur Heimisson,
söngvari og helsti lagasmiður hljómsveitarinnar
Land og synir.
Tilefnið er útkoma plötunnar 1, nýrrar safn-
plötu Bítlanna sem inniheldur 27 lög sem komust
á topp vinsældalista á sínum tírna, allt frá „Love
Me Do“ til „The Long and Winding Road“.
Af rokkurum að vera eru allir í stundvísara
lagi og ég býð þeim inn í stofu. Nýjasti hljóm-
diskur Bítlanna tekur að rúlla, menn eru af-
slappaðir og umræðumar fara í gang.
Engir aðdáendur?
Það kemur strax í ljós að ekki nema eitt þess-
ara fjögurra baráttusystkina er harðkjama-
bítlaaðdáandi - Heiða Eiríksdóttir.
„Emð þið allir sem sagt ekki bítlaaðdáend-
ur?“ spyr hún, dulítið hissa á þessu hlutskipti
sínu sem eina sjúka bítlaaðdáandans við borðið
(ásamt reyndar umræðustjóra). „Can’t Buy Me
Love“ ómar úr hátölurunum. Strákamir banda
brjálæðiskenndri bítlaaðdáun frá sér en segjast
þó, sem tónlistarmenn, allir hafa heilnæman
áhuga á sveitinni.
„Eg byijaði að hlusta á Bítlana fyrir svona
tveimur árum,“ staðhæfir Hreimur. „Ég var
svona tveggja ára,“ segir Heiða og Vilhelm, eða
Villi eins og hann er jafnan kallaður, tekur undir
með Heiðu. Samúel, Sammi, þegir.
Spumingunni um hvort tónltst Bítlanna skipti
'“nílk eins og þau einhverju máli í dag er nú varp-
að upp á borðið. Villi verður fyrir svömm. „Þetta
er risanafn. Gerðu alveg óendanlega mikið. En
núna em alltaf ægilegar endurkomur hjá þeim,
voða mikið verið að blása þá upp og setja þá á
stall. En ég meina, margt af þessu er alveg
drallugott og það er líka gaman að spá í hvemig
þetta var gert. Upptökutæknina og slíkt.“
Ekki vinsælir fyrir ekki neitt
Heiða kemur með athugasemdir varðandi
bættu stafrænu hljómgæðin sem piýða diskinn
nýja í framhaldi af þessu. „Hljómurinn er „digit-
ally remastered" en það breytir hljómnum pínu-
lítið. Ungt fólk í dag þarf einfaldlega meira á því
að halda. Fólk kann ekki að meta þennan gamla
„analogue“-hljóm (ísl. hliðrænn hljómur). Það er
verið að nálgast markaðinn í dag með þessu. En
persónulega finnst mér öll lögin tapa á þessu.
Analogue-hljómurinn hefur alltaf yfirhöndina
yfir þann stafræna að mínu mati.“ Hreimur
mótmælir þessu og segir meirihluta fólks ekki
þekkja þennan mun sem Heiða talar um en snýr
sér svo að öðm. „Hvað varðar áhrif Bítlanna á
unga fólkið í dag kynntist ég til dæmis ekki Bítl-
unum fyrr en eftir mínar lagasmíðar. Ég held þó
að það sé mjög mikilvægt fyrir alla að kynnast
Bítlunum einhvem tímann því að þeir em ekki
vinsælasta og stærsta hljómsveit sem nokkum
tíma hefur komið fram í heiminum fyrir ekki
neitt."
Lennon út úr kú
Villi kemur með þá kenningu að ef Bítlamir
kæmu fram í dag yrðu ekki eins mikil læti en
Heiða er ekki sammála og fyllist eldmóði. „Nei,
ég er ekki sammála þessu. Það hlýtur að vera
einhver ástæða fyrir því að þeir urðu svona stór-
ir. Það er ekld bara að þeir hafi verið réttir menn
á réttum stað á réttum tíma heldur em þessar
lagasmíðar... það er alveg augljóst að það er geð-
veikt mikið í gangi. Þetta em frábærar laga-
smíðar. Það þarf ákveðna snilligáfu..." Villi gríp-
ur fram í: „Ég er ekkert að segja að þetta séu
fjórar breskar fyllibyttur. Ég vil bara vekja at-
hygli á því að það era markaðslögmálin sem
ráða þessu (að þeir urðu svona stórir).“
Talið berst að einstökum meðlimum sveitar-
innar og Heiða lýsir því yfir að það sem Lennon
gerði eftir Bítlana sé alger snilld og tiltekur sér-
staklega plötuna Imagine. Hreimur kemur með
Morgunblaðið/Þorkell
Bítlaráðstefnan mikla: Heiða, Sammi, Villi og Hreimur í stofunni. i
annan vinkil sem vonlegt er: „Þessi plata er svo
rosalega mikið út úr kú (Villi skellii- upp úr). Það
er engin stefna á þessari plötu. Og þegai' maður
les textana... segðu mér, hvað vai' hann að gera?
Hver er snilldin við þessa plötu?“ Það er
skemmtilegur hiti í gangi og Heiða hlær mikið.
Sammi kemur loksins inn og það sterkur.
„Mér finnst þessi hljómsveit vera frekar ofmetin
í tónlistarsögunni, ég verð nú bara að segja það.
Þetta er frábært band en það er fullt af öðmm
böndum sem era í sama flokki."
Fyrir féð eða fólkið?
Hreimur segir þessa nýjustu afurð Bítlana af-
ar hentuga fyrir þá sem eiga allar gömlu Bítla-
plötumar á výnilformi. Sammi segist hafa viljað
sjá meiri upplýsingar um einstök lög og allir em
sammála um að umslagið sé ljótt - furða sig á
því af hverju sé ekki mynd af hetjunum framan
áþví.
Hitna tekur undir sætum er menn fara að spá
í til hvers þessi plata var gefm út. „Heldurðu að
þeir hafi hugsað sem svo að þessi útgáfa væri
fyrir „fólkið“?“ spyr Samúel í nettum hæðnistón
og beinir orðum sínum að Heiðu. „Þetta er bara
fyrir peningana," segir hann rólegri, en ákveð-
inni, röddu. Heiða tekur upp hanskann fyrir
hina fjóra fræknu. „Auðvitað vilja þeir peninga
en þetta er líka hugsað fyrir aðdáenduma. Unga
fólkið sem á ekki gömlu výnilplöturnar og þekk-
ir kannski ekki Bítlana fær á einu bretti öll vin-
sælustu lögin og það gæti komið því (unga fólk-
inu) meira inn í þetta.“
Bítlamir gáfu út tvöfalda diska fyiir nokkrum
ámm í þremur bindum, Anthology-diskana
svokölluðu, en á þeim vom óútgefin lög og upp-
tökur. Og líka tvö ný lög. „Freeeee-eee-ee as a
bird,“ syngja allh' í kór með vísvitandi fólskum
röddum. Gestum mínum er greinilega ekkert
sérstaklega um þessar tilraunir Bítlanna til að
gefa út „ný“ lög gefið. „Mér fannst þetta alveg
ömurlegt," segir Samúel beinskeyttri röddu.
,Að grafa upp þennan gaur úr ELO... (á hér við
Jeff Lynne, en hann stýrði upptökum á þessum
tveimur lögum „Free As a Bird“ og „Real
Love“)“
Samúel
stynur. Lagið
„Éleanor Rigby“
hljómar blítt undir látunum.
Algerlega/Alls ekki
Ég spyr fólkið hvort það hafi nokkum tíma á
tilfinningunni að „bítlakynslóðin" geri tilkall til
Bítlanna umfram okkur. Sem er í sjálfu sér eðli-
legt. Hreimur svarar: „Algeriega." Heiða segir á
nákvæmlega sömu stundu: „Alls ekki.“ Hreimur
útskýrir sitt mál: „Það er sama hvern ég tala við
í minni fjölskyldu. Það er alltaf: „Hreimur minn.
Ætlar þú nú ekki að fara að hætta þessu bulli og
fara að gera almennilega músík?“ Svo segja þau
mér hvað Bítlamir gerðu yndislegar melódíur."
Menn era sammála um að um hreina og beina
byltingu hafi verið að ræða er Bítlamir komu
fram á sínum tíma. Villi á orðið: „Á þeirra tíma
var virkilegt svigrúm til að gera eitthvað nýtt. í
dag er þetta orðinn svo mikill iðnaður, það er
orðið svo erfitt að gera eitthvað nýtt, orðið svo
erfitt að hneyksla." Sammi gagnrýnir þetta hjá
Villa og sér ekki að það sé einhver frumforsenda
sköpunar að þurfa alltaf að leita logandi ljósi að
einhveiju nýju. Hreimur bakkar Samma upp og
nefnir Sigur Rós sem dæmi, þeir séu ekki að
gera neina nýja hluti en þeir geri þá hins vegar
stórvel. Heiða bendir á að Bítlarnir hafi ekki
heldur verið að gera neitt nýtt, alla vega ekki í
blábyrjuninni. Hins vegar hafi hljómurinn og
afstaðan verið glæný af nálinni. Umræðumar
em orðnar líflegar í meira lagi, undir niðri
hljómar hin angurværa og dramatíska ballaða
Paul McCartney „Hey Jude“.
Villi og Sammi ljúka svo umræðunni á snyrti-
legan hátt. „Þetta er ein af betri hljómsveitum
sem hafa komið fram,“ segir Villi hraðmæltur.
„En nú er bara kominn tími til að gefa öðmm
sjens og hætta þessu rugli. Ég meina, hvað fær
þetta stórt pláss í Mogganum?"
Sammi hirðir lokaorðin og kveður fast að: „Ég
vona að þessi grein verði síðasta greinin um Bítl-
ana í Morgunblaðinu. Punktur."