Morgunblaðið - 06.12.2000, Síða 46

4j> MIÐVIKUDAGUR 6. DESEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
HALLDORA
AÐALBJÖRG
EGGERTSDÓTTIR
+ HaIIdóra Aðal-
björg Eggerts-
dóttir fæddist að
Skúfum í Norðurár-
dal 7. desember
1916. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 25. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
-'fvoru Ingibjörg Jón-
inna Jónsdóttir, f.
22. jiilí 1891, d. 6.
mars 1981 og Egg-
ert Ragnar Sölva-
son, f. 18. septem-
ber 1876, d. 3. mars
1963. Systkini Halldóru eru Sig-
ríður Hildigunnur Eggertsdóttir,
f. 3. febrúar 1918 og Gissur Þór
Eggertsson, f. 25. september
1921. Kona hans er Sigríður
Davíðsdóttir, f. 5. mars 1920.
Fóstursonur þeirra er Runólfur
Runólfsson. Kona hans er Gerður
Hafsteinsdóttir og eiga þau þrjú
börn og eitt barnabarn. Fóstur-
systir Halldóru er Rósa Pálsdótt-
^ir, f. 1. september 1911.
Halldóra lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum á Akureyri
1939, kennaraprófi frá Kennara-
skóla íslands 1940 og
hússtjórnarkennara-
prófi frá Hússtjórn-
arkennaraskóla ís-
lands 1944. Hún
starfaði sem kennari
við Bamaskóla Siglu-
fjarðar 1940-1942.
Skólastjóri Hús-
mæðraskóla Suður-
lands á Laugarvatni
1944-1946 og 1947-
1948. Stundakennari
við Hússtjórnarkenn-
araskóla fslands
1968-1969 og 1974-
1975. Námsstjóri
húsmæðrafræðslunnar 1948-
1969, er staðan var lögð niður.
Fulltrúi í hcimilisfræði á
Fræðsluskrifstofu Reykjavíkur
1969-1986.
Halldóra tók virkan þátt í fé-
lagsmálum. Hún var formaður
Húsmæðrakennarafélags íslands
1947-1953, formaður kennarafé-
lagsins Hússtjórnar 1953-1977 og
í stjórn Landssambands fram-
haldsskólakennara 1955-1964. í
stjórn Neytendasamtakanna
1953-1968. Ritari og varaformað-
ur í Bandalagi kvenna í Reykja-
Heiðursfélagi Bandalags kvenna í
Reykjavík, Halldóra Eggertsdóttir,
er látin.
Með henni er gengin hin merkasta
kona og mikilvirkur félagi í Banda-
laginu.
Hún sat um margra ára skeið í
stjórn og nefndum fyrir Bandalagið
lengst sat hún í fræðslunefnd.
Hún var afskaplega hugmyndarík og
fylgdist vel með því sem var efst á
baugi hverju sinni. Hún skipulagði,
ásamt öðrum nefndarkonum í
fræðslunefndinni, ýmis námskeið og
fræðslufundi og ótrúleg fjölbreytni
og nýjung í þeim sýndi að hún var
ávallt ung í anda. Halldóra fylgdi því
einnig fast eftir að fá nógu marga
þátttakendur og að þeir fengju það
besta úr námskeiðunum sem völ var
á.
Fræðslustarf innan BKR hefur
sjaldan verið með jafn miklum blóma
og undir stjórn og hugviti Halldóru.
Við konur í Bandalagi kvenna í
Reykjavík kveðjum Halldóru með
jfeökk og virðingu og munum minnast
hennar um ókomna tíð.
Guð blessi hana og geymi.
F.h. Bandalags kvenna í Reykja-
vík
Þórey Guðmundsdóttir,
fyrrv. formaður,
Kristin Guðmundsdóttir,
fyrrv. formaður.
Það er með miklum söknuði sem
við systkinin kveðjum hana Halldóru
frænku okkar. Það er sárt til þess að
hugsa að við eigum ekki eftir að hitta
hana aftur, að minnsta kosti ekki í
þessum heimi. En þó að það sé sárt
að kveðja erum við þakklát fyrir all-
ar þær minningar sem við eigum og
þær góðu stundir sem við höfum átt
saman.
Halldóra leit á okkur krakkana
sem sín eigin barnabörn og vildi allt
fyrir okkur gera. Hún og Hildigunn-
ur, systir hennar, hringdu stundum í
foreldra okkar og báðu um að fá okk-
ur lánuð í svolitla stund. Þá beið okk-
ar ævinlega heilmikil dagskrá. Með-
al annars var farið í fjöruferðir.
Þessar ferðir voru oft ævintýri
+
Ástkær móðir mín, amma og langamma,
JAKOBÍNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Asparfelli 6,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
mánudaginn 27. nóvember sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Henný Ósk Gunnarsdóttir,
Vala Kolbrún Reynisdóttir,
Gunnar Þór Berg Traustason,
Michael Berg Traustason.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
FRIÐRIK JÓN FRIÐRIKSSON (Bíi)
útgerðarmaður og skipstjóri,
Garðavegi 25,
Hvammstanga,
er lést af slysförum sunnudaginn 8. október
síðastliðinn, verður jarðsunginn frá Hvamms-
tangakirkju laugardaginn 9. desember kl.14.00.

Magnúsína Sæmundsdóttir,
dætur, tengdasynir, og barnabörn.
vík 1972-1978 og varaformaður
1978-1980. Stofnfélagi í Alfa-
deild Delta Kappa Gamma
Society International 1975 og
hefur unnið þar ýmis trúnaðar-
störf. Stofnfélagi í Soroptimista-
klúbbi Reykjavíkur 1959 en hann
var fyrsti klúbbur sinnar tegund-
ar hér á landi. Erlendur bréfrit-
ari Soroptimistaklúbbs Reykja-
víkur 1959-1966 og síðan
formaður klúbbsins 1966-1968.
Formaður útbreiðslunefndar
Soroptimistaklúbbs Reykjavíkur
1970-1974 og síðan Soroptimista-
sambands Islands 1976-1982.
Sendifulltrúi samtakanna á fjöl-
mörgum sendifulltrúaþingum
Evrópusambands Soroptimista.
Formaður bráðabirgðastjórnar
Soroptimistasambands Islands
1973-1974 og síðan forseti sam-
bandsins 1974-1976. Annar vara-
forseti Evrópusambands Soropt-
imista 1977-1979. Stofnandi 12
klúbba Soroptimista 1973-1983
og annaðist útgáfu ýmiss konar
fræðsluefnis fyrir samtökin.
Heiðursfélagi Soroptimistasam-
bands Islands 1983 og Hússtjórn-
arkennarafélags íslands 1986.
Ritstörf: Nýja matreiðslubókin
(ásamt Sólveigu Benediktsdótt-
ur) 1954; Þvottur og ræsting
(þýð.) 1948; Heimilisáhöld 1954.
Hún var sæmd riddarakrossi
hinnar íslensku fálkaorðu 1977.
Halldóra var ógift og barnlaus.
títför Halldóru fer fram frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
líkastar. Halldóra var mikill náttúru-
unnandi og hafði því gaman af að
skoða með okkur og fræða okkur um
allt það sem á vegi okkar varð.
Halldóra var mjög gestrisin og á
heimili þeirra systra voru oft haldn-
ar miklar matarveislur. Eru okkur
þá helst minnisstæð jólaboðin, sem
haldin voru á jóladag ár hvert. Þá
buðu þær systur sínum nánustu ætt-
ingjum í margréttað veisluborð, eins
og þeim var einum lagið. Að sjálf-
sögðu fengum við krakkarnir að
hjálpa til við jólabaksturinn og hafði
Halldóra gaman af því að kenna okk-
ur ýmislegt í sambandi við bakstur
og matargerð, og var stundum erfitt
að sjá hver nyti sín best við bakstur-
inn, Halldóra eða við krakkamir.
Stundum bauð Halldóra okkur í
bíó eða í leikhús. Þegar sýningin var
svo byrjuð fór Halldóra að tína ýmiss
konar góðgæti upp úr veskinu sínu.
Þá hafði hún verið búin að smyrja
samlokur áður en hún fór, svo að við
yrðum örugglega ekki svöng, einnig
var hún búin að poppa poppkom og
setja í plastpoka. Þessu tróð hún of-
an í veskið sitt ásamt gosdósum,
suðusúkkulaði og ýmsu öðru góð-
gæti. Hún vildi vera alveg viss um að
við hefðum öragglega nóg af öllu,
meðan á sýningunni stæði.
Halldóra sýndi alltaf mikinn
áhuga á námi okkar og áhugamálum.
Þær systur styrktu okkur systkinin í
tónlistar- og dansnámi, sem við verð-
um þeim ævinlega þakklát fyrir. Það
var henni einnig kappsmál að okkur
gengi vel í skóla, og hún lagði hún sig
ævinlega fram um að aðstoða okkur
við heimanámið.
Við vorum ekki orðin gömul þegar
hún var farin að kenna okkur að lesa,
og notaði til þess gamla stafi úr
pappa sem hægt var að teikna eftir.
Að sjálfsögðu þótti okkur þetta vera
spennandi og við vorum virkilega
montin þegar við voram svo farin að
lesa auðveldar bækur. Þessu eigum
við eftir að búa að alla okkar ævi.
Það var svo fyrir rúmu ári að
fyrsta „langömmubamið“ fæddist.
Halldóra var auðvitað mjög
spennt og vonaði að hún næði aftur
það góðri heilsu að hún gæti farið
með litla sólargeislann sinn út að
leika og gert með honum allt það
sem hún gerði með okkur krökkun-
um þegar við vorum lítil.
En því miður varð minna úr því en
hún vonaðist eftir. En við krakkarnir
eigum eftir að sjá til þess, að okkar
börn fái að heyra allt um Halldóru
frænku og allt það sem hún kenndi
okkur og gerði fyrir okkur.
Elsku Halldóra, við viljum þakka
þér fyrir allt það sem þú hefur gert
fyrir okkur. Við vitum að nú ertu á
góðum stað, þar sem þér líður vel.
Minning þín á ætíð eftir að lifa í
hjarta okkar.
Guð blessi þig.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
égbiðaðþúsofirrótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Sigríður Hafdis,
Davíð Amar og
Atli Freyr Runólfsbörn.
Við systur í Soroptimistaklúbbi
Hafnarfjarðar og Garðabæjar viljum
minnast og þakka Halldóra Eggerts-
dóttur fyrir hennar miklu leiðsögn
og þann stuðning, sem hún hefur
alltaf sýnt okkur í störfum okkar fyr-
ir Soroptimistahreyfinguna.
Við erum annar klúbburinn, sem
stofnaður var hér á Islandi, og stóð
Halldóra fyrir stofnun hans. Alls var
hún framkvöðull að stofnun 12 Sor-
optimistaklúbba á íslandi og má rétt
geta sér þess til, hversu mikil vinna
það hefur verið. Halldóra taldi aldrei
eftir sér að vinna fyrir Soroptim-
istahreyfinguna, ef hún gat látið gott
af sér leiða.
Hún vann ötullega að því að leið-
beina okkur og miðla okkur af þekk-
ingu sinni og reynslu, og var það
ómetanlegt fyrir okkur, sem þess
nutum. Jafnframt var hún persónu-
legur vinur okkar allra.
Við minnumst Halldóra með virð-
ingu og hlýhug.
Systur í Soroptimistaklúbbi
Hafnarfjarðar
og Garðabæjar.
í dag kveðjum við mikilsmetna
konu sem starfað hefur vel og lengi
fyrir hússtjórnar- og heimilis-
fræðslu, við skipulagningu námsins
og framkvæmd þess. Halldóra A.
Eggertsdóttir var hússtjórnarkenn-
ari.
Hún útskrifaðist í hópi fyrstu
nemenda frá Húsmæðrakennara-
skóla íslands vorið 1944. Á þeim ár-
um var skólinn til húsa í Háskóla Is-
lands. Halldóra aflaði sér
framhaldsmenntunar í hússtjómar-
greinum og fylgdist mjög vel með
nýjungum og framgangi greinarinn-
ar hér heima og erlendis. Halldóra
var létt í lund, bar sig vel, var virðu-
leg í fasi og tekið var eftir henni hvar
sem hún fór. Henni lá hátt rómur og
ekki fór á milli mála hver var kominn
í hús. Halldóra samdi og þýddi fjöl-
breytt kennsluefni sem var mikið
notað í húsmæðraskólunum. Hún
var námstjóri húsmæðrafræðslunn-
ar í 20 ár og ferðaðist á milli hús-
mæðraskóla landsins. Kom tvisvar á
vetri í hvem skóla og veitti kennur-
um og skólastjórum faglega ráðgjöf,
ásamt því að útvega ýmislegt sem
þurfti til kennslunnar, en það var
ekki auðvelt í þá daga. Einnig hélt
hún námskeið og íyrirlestra fyrir
námsmeyjar skólanna. Hún hafði
brennandi áhuga, vann mjög óeig-
ingjarnt starf og var í forastusveit
þeirra sem að þessum málum stóðu.
Á þessum áram var hússtjórnar-
fræðslan í hávegum höfð og aðalund-
irstöðumenntun kvenna til sjávar og
sveita um land allt áður en þær
stofnuðu heimili sem ávallt er hom-
steinn þjóðfélagsins. Hún starfaði
eftir það sem námstjóri í heimilis-
fræði á Fræðsluskrifstofu Reykja-
víkur og reyndist heimilisfræðikenn-
uram sem til hennar leituðu traustur
leiðbeinandi. Ávallt var sami
áhuginn og eljan um framgang
greinarinnai’ þótt aldurinn færðist
yfir.
Halldóra tók virkan þátt í félags-
störfum á vegum hússtjórnarkenn-
ara og var lengi formaður Hús-
stjórnarkennarafélags íslands.
Einnig var hún fulltrúi félagsins í
norrænu samstarfi og sat ráðstefnur
fyrir hönd þess víða erlendis. Hún
starfaði að ýmsum velferðarmálum
og tók virkan þátt í starfsemi Banda-
lags kvenna í Reykjavík. Hússtjórn-
arkennarafélag Islands sendir
aðstandendum hennar innilegar
samúðarkveðjur og geymir góðar
minningar um eljusama og ósér-
hlífna konu.
F.h. Hússtjórnarkennarafélags
Islands,
Guðný Jóhannsdóttir,
formaður.
í dag er borin til grafar Halldóra
Eggertsdóttir, heiðursfélagi Soropt-
imistasambands íslands og fyrsti
forseti þess. Halldóra varð að líða
þungar þrautii- undir ævilokin en
neytti síðustu kraftanna til þess að
sanna þann hetju- og skörungsskap
sem var aðalsmerki hennar á löngum
og merkum lífsferli.
Við systur í samtökum Soroptim-
ista eigum henni meira að þakka en
nokkram öðram félaga enda fór
hróður hennar víða. Halldóra Egg-
ertsdóttir var formaður
Soroptimistaklúbbs Reykjavíkur,
fyrsti forseti Soroptimistasambands
Islands, varaforseti Evrópusam-
bands Soroptimista og margoft
sendifulltrúi. Hún var um árabil for-
maður útbreiðslunefndar og stofnaði
tólf Soroptimistaklúbba víðs vegar
um landið og mun það vera einstakt í
hreyfingunni. Þá starfaði hún lengi í
laganefnd. Öll ofangreind störf og
fjölda annarra vann Halldóra af sér-
stakri umhyggju og skörangsskap
og lagði fram krafta sína án hiks eða
efa. Hún kenndi okkur hinum að
vera Soroptimistar og að segja aldrei
nei við neinni bón.
Halldóra var fönguleg á velli og
sópaði að henni. Það gljáði á hrafn-
svart hárið og augun gneistuðu. Þeg-
ar hún tók til máls styrkri röddu
hlustuðu allir og væntu sér mikils
boðskapar. Hún var hispurslausari
en gerist og gengur og röddin gat
orðið hvöss ef henni þótti við ekki
uppfylla þær væntingar sem okkur
bar. Hins vegar var hin göfuglynda
kona sem ekki mátti aumt sjá án
þess að reyna að bæta úr og gekk þá
á forða sinn ótæpilega og orðalaust.
Sú góðsemi og hjálpfýsi er okkur of-
arlega í huga þegar við ræðum sam-
an um hin mikilvægu störf Halldóra
Eggertsdóttur, bæði á þeim vett-
vangi sem að ofan er nefndur og á
mörgum öðram sviðum þar sem hún
lét að sér kveða. Hún gat sér góðan
orðstír í samtökum Soroptimista í
Evrópu og þar var nafn hennar og
sérstakur persónuleiki vel kunnur
og átti hún þar margvíslegt samstarf
við samherja sína. Hún hafði aflað
sér ágætrar menntunar á ýmsum
sviðum sem efldi hana á marga lund.
Halldóra unni ferðalögum og var
þaulkunnug landi og lýð, enda ók
hún ótrauð að vetri sem sumri hvert
á land sem var þegar hún um árabil
gegndi embætti fræðslustjóra hús-
mæðrakennslunnar og leit til með
skólunum. Þegar löggilt elli hélt inn-
reið sína lagði hún stund á skoðunar-
ferðir um landið og fór þá víða með
vinkonum og leitaði eftir fáförnum
slóðum og erfiðum leiðum og gekk
yfir holt og hæðir eins og ung væri.
Nú er Halldóra vinkona okkar og
systir farin, hún er stigin yfir þrösk-
uldinn, hið dimma fet, sem Jónas tal-
ar um. Við þökkum henni órjúfan-
lega vináttu og forsjón í málum
okkar og þá fyrirmynd sem hún var
okkur, hún var drengur góður í raun.
Við óskum henni góðrar ferðar á nýj-
um stigum og hafi hún ekki verið
tekin sem barn inn í nýjan heim má
vera að baráttukonan kunni vel við
sig á bröttum leiðum. Guð fylgi Hall-
dóra Eggertsdóttur.
Soroptimistaklúbbur
Reykjavíkur,
Guðrún B. Sigurðardóttir.
Ef ég gæti annars þjónað þðrf,
ef gæti ég stutt minn vin við störf,
ef gæti ég minnkað manna kvöl,
með þeim deilt sem á ég völ.
Þá myndi ég sanna gleði finna,
I slíkri framkvæmd verka minna.
(Dorothy Vale Kissinger.)
Þannig hljóðar upphaf Soroptim-
istaóðsins í þýðingu Kristínar
Snæhólm Hansen. Soroptimistar eru
alheimssamtök kvenna í stjórnunar-
og stai’fsgreinastéttum sem hafa að
leiðarljósi hjálpar- og þjónustustörf
til að efla mannréttindi og stöðu
kvenna.
Halldóra Eggertsdóttir var stofn-