Skírnir - 01.01.1857, Qupperneq 4

6
FRÉTTIR.
Damnörk.
frá vifcureign þjó&verja og Dana á þínginu; en nú skal fyrst getib
hinna helztu frumvarpa þeirra, er lögí) voru fram á þínginu af
hendi stjórnarinnar. Hií) fyrsta frumvarp var um vibauka vib 5.
grein í alríkisskránni, annafe um þíngsköp, ýms frumvörp um auka-
tillögur vií) fjárlög ríkisins, og enn nokkur um sölu á ýmsum kóngs-
jörfeum og konúngseignum í Danmörku og hertogadæmunum. Mörg
fleiri frumvörp lagfei stjórnin fram, en sem ekki verfeur hér getife.
5. grein í alríkisskránni var ein af greinum þeim, sem mikill
ágreiníngur varfe um, bæfei fyrr á alríkisþínginu og á þíngi Dana,
þá er alríkisskráin var rædd. þótti mörgum þafe ekki eiga vife,
afe konúngur skyldi vinna eife afe því afe halda stjómarskipunina, en
þegnar hans væri eigi bundnir neinum þvílíkum eifei. Er þafe og
kunnugt, afe fyrram sór eigi konúngur einn, heldur unnu og allir
þegnar hans eifea jafnframt. Öferum þókti slíkur eifeur ekki vera
til neins annars en til afe lýsa grunsemi og efa manna á því, sem
þó enginn mætti né gæti efazt um, en þafe er, afe konúngur vili
halda stjómarskipunina, og því væri eifestafur þessi ótilhlýfeilegur,
hann væri og gagnslaus, því konúngur mundi engu fremur halda
stjórnarskipun ríkisins fyrir þafe, þótt hann ynni eifeinn. A alríkis-
þíngi þessu komu fram slík mótmæli og önnur fleiri, sem flest lutu
afe því, afe þafe væri engin tryggíng í þessum eifei. Scheel-Plessen
fann þafe afe 5. greininni, sem oss finnst mest um vert, afe hún skipi
svo fyrir, afe eifeur konúngs afe halda ustjórnarlög hinna einstöku
rikishluta” væri seldur afe eins í hendur alríkisþíngmönnum; og
fyrir því, afe þessi grein ætti ekki heima í alríkisskránni, kvafest
hann eigi vilja gefa vifeaukanum atkvæfei sitt. Var þafe álit hans,
afe ætti eifeurinn á annafe borfe afe vera og eiga nokkufe afe þýfea,
þá ætti hann afe standa í stjórnarlögum hvers ríkishluta, því þafe
væri óvifeurkvæmilegt, afe stjórnarlög eins ríkishluta skyldi sækja
tryggíng sína til eifestafs þess, er unninn væri fyrir öferum mönnum
og kæmi fram á öferu þíngi. Hinir dönsku þíngmenn mæltu allir
fram mefe vifeaukanum; því þeir vilja, eins og áfeur er á vikife, efla
alríkislögin, ef þaö mifear heldur en hitt til afe rýra stjórnarlög
hertogadæmanna. Hinn 15. marz var vifeaukinn samþykktur mefe
54 atkvæfeum gegn 12, og er hann nú í lög leiddur. Hann er svo
hljófeandi: aNú er þafe af tekife, afe konúngur skuli vinna eife þann