Skírnir - 01.01.1857, Blaðsíða 41

Noregur.
FKÉTTIR.
43
yrbi hann sá hinn þribi biskup mefe því nafni, er komife hefir til
landsins.
þafe er nú svo sem aufevitafe, afe allt þetta hefir eigi gengife
orfealaust af. Dagblöfein hafa vakife eptirtekt manna, og klerkar og
gufefræfeiskennarar hafa átt marga fundi og rætt trúarmál. þó er
svo afe sjá, sem menn hafi eigi orfeife á eitt sáttir um, hvert ráfe
skyldi upp taka. Er þafe og hvorttveggja, afe svo er margt sinnife
sem skinnife, og svo hafa eigi prestar í Noregi næga samblendni vife
sóknarmenn sína til þess, afe tillögur þeirra verfei mjög alþýfelegar.
Karl varakonúngur Norfemanna hefir ferfeazt um Noreg í sumar
til afe kynna sér háttu landsmanna. Norfemenn tóku honum hví-
vetna vel; enda unna þeir honum hugástum, og hann hefir reynzt
þeim hinn vingjarnlegasti og mildasti stjórnari. — í sumar var
fundur náttúrufrófera manna í Kristjaníu, sóktu fund þenna margir
sænskir menn og danskir. Eptir fundinn baufe varakonúngur fund-
armönnum til veizlu. Var þar veizla gófe og drukkin mörg minni;
en ekki þóttu Danir þá eins örmæltir og tillögusamir um skæníng-
skapinn, eins og þeir höffeu verife á Uppsalafundi, enda voru flestir
þeirra danskra manna, er þar voru staddir, rosknir menn og ráfenir.
þafe hefir verife álit manna, afe Norfemönnum væri um annafe
sýnna en bókmenntir, einkum fagra fræfei, og hafa Norfemenn enda
sjálfir játafe þafe afe undanförnu. En nú ú sífeari tímum hafa þeir
rekife af sér ámæli þetta. Er löndum vorum kunnugt um sagna-
fræfeínga þeirra, háskólakennarana Munch, Keyser og Unger, og um
helztu rit þeirra. Munch heldur áfram sögu sinni og er hún hife
frægasta verk; hann ritar þar afe auki margt um forna fræfei Norfe-
urlanda; nú hefir og Keyser byrjafe kristnisögu Norfemanna. Saga
hans er bæfei frófeleg og skemtileg, frásögnin lifeleg og orfefærife
sléttara og vandafera en eigi svo skörulegt sem hjá Munch. Ekki
finnst oss skofeun höfundarins rétt á kennidóminum á íslandi í fyrri
daga, né á vifeskiptum íslenzkra biskupa og erkibiskupa í Noregi;
þá þykir oss og sögu hans vanta á vife kristnisögu Konráfes Maurers
hins þjófeverska um uppruna kristninnar hér á Norfeurlöndum og
um heifena trú og heifena sifeu á þeim tímum, þá er kristni kom
fyrst á England og sífean þafean til Noregs, og frá þýzkalandi til
Danmerkur og Svíþjófear. Enn má og telja Fornbréfasafnife, er