Skírnir - 01.01.1865, Qupperneq 8

8
FRJETTIR.
Englnnd.
varS {>aS brátt ljóst, a8 eigi myndi annaS tjá, en leggja drjngum
af við j)á. þeir kváSust viljar láta af hendi Holtsetaland og Láen-
borg, og láta J>eim fylgja rfpurgeirann af Sljesvík upp aS Eckern-
furSu aS austan en Frif riksstaS að vestanveríu. þjóSverju^ jþótti
þetta eigi fullríflega úti látiS, en sáu sem var, a8 Danir vfiru nú
komnir á veltuna, er þeir bæSi höfðu upp gefið Lundúna^rána
og Ægisdyr. þeir vildu því láta nokkuS koma á móti og stungu
upp á deililínu frá Aabenraa til Tönder, og kváðu haria helzt að
sanni, ef farib væri eptir þjóBerni og tungu. Bretumlog fundar-
görpum jþótti nú komið í vænlegra efni meS friSinf og reyndu
nú aS þoka hvorumtveggja saman. Fuiltrúar Englendinga stungu
upp á, a? Danir færSi deililínu sína noröur aS Danavirki og Slje.
Nú var vopnahljeS á enda, og var mjög a<5 rói6, aö þa5 yrSi
aukib um svo langan tíma, a8 færi gæfist að setja þrætuna. Bretar
fóru fram á 14 daga lengingu, og er sagt, að þeir hafi fengið
Dani til þess a8 ganga að henni með því, a8 heita þeim, a8
þeir eigi þaðan frá skyidi láta þokast frá þeirri uppástungu, er
nú var nefnd, eða leggja meðmæli til óvildari kostaboða. En
hjer stó8 hnífurinn í kúnni. þjóðverjum þótti eigi vi8 komanda,
að láta meira af höndum rakna af því, er þeir kváðu fengib með
svo miklum tilkostnaði fjár og herafla. Russel jarl var nú heldur
í illri klípu, en vildi þó enn freista nokkurs, áður málið aptur
reiddi til styrjaldar. En það sem hann af tók var eigi það, að
ægja þjóðverjum, heldur hitt, að hverfa frá einkamálunum vi8
Dani. Hann stakk nú upp á, a8 málið yr8i lagt í gjör8, og
skyldi gjörSarmaðurinn kosinn á sáttaþinginu; en hann skyldi
kve8a á deililínuna, og fara þó eigi sunnar e8a norðar, en
á8ur er nefnt. Dönum var8 nokkuð hverft vi8 og þótti þeim
Bretar hafa enn or8i8 lausir á svellinu, enda Ijetust þeir nú
eigi lengra mundu undan herkja. Sendiboðum þjóðverja mun nú
hafa þótt vi8 hvoruga vandleikið, og svöruðu því, er mörgum
þótti sem til skapraunar mælt, a8 þeir a8 vísu mætti taka gjörðar-
frumvarpinu, en færi uppsagan of fjarri þeirra uppástungu og hag
og rjetti þýzka sambandsins, mætti enginn búast vi8, a8 henni
yr8i hlítt til úrslita. Sendibo8i Frakkakeisara, er fæst haf8i til
lagt á fundinum, gjörði seinustu uppástunguna, en hún var, a8
1