Skírnir - 01.01.1865, Qupperneq 12

12
FRJETTIR.
Englond.
inn óbendlubu vi8 styrjöldina. Hjer hafSi Whiggstjórnina
nær falli, þó hún nú stæði af sjer áhlaupiS, en sú er stjórnar-
venja hjá Englendingum, a8 sú stjórn heldur völdum, er meiri hluti
fulltrúa fylgir aS máli. Vjer verSum aS líta svo á atferli ráS-
herranna í danska málinu, a8 J>eir hafi sýnt meiri kænsku og
hagvísi en drengskap eður skörungskap, en dyljumst j)ó eigi viS
hitt, aS jjeir hafa J>rætt Já leiSina, er allri meSalstjettinni og
landsfólkinu er helzt ab skapi og J>a8 kann þeim mestar þakkir
fyrir. Vjer ætlum, aS Tórýmönnum myndi vart hafa farizt betur,
jpó þeir hefSi haft völdin, en engu aS sfóur er þaS sannmæli,
er stóS í höfuSblaSi þeirra (Morning Herald) um þessar mundir:
;íef y8ur (þ. e. ráSherrunum og þeirra málsinnum) þótti eigi sæmd
Englands liggja vi8, aS fyrir þá skuld skyldi draga sverS úr
slíSrum, ef öSrn yrSi eigi viS lcomiS, þá áttuS þjer aldri aS leggja
ráS semhollir hiífendur, eSur ámæla og ógna svo neinum, sem sá
myndi eiga ySur á velli, ef eigi j'rSi aS gjört. þjer áttuS eigi
enn í þessu máli aS gefa neinum færi á, aS gjöra ráS ySar aptur-
reka eSa gjalda skop vi8 viSvörunum ySar.... þjer áttuS aS láta
þaS verSa ySur aS kenningu, sem þjer hlutuS í pólska málinu, og
muna eptir, aS þaS er erfitt aS standa óhneystur, ef manni er
gefiS á vangann; en líkt híSa þeir jafnan í þjóSskiptamálum, er
hlutast vopnlausir í viSureign þeirra, er meS vopnum vegast.”
Palmerston og Russel hafa sagt margt sjer til málsbóta bæSi á
þingi og utanþings, en þó þykir oss, sem þeir eigi hafi boriS af
sjer þau ámæli er hjer eru talin. í Tiverton, bæ er svo heitir,
stefndi Palmerston aS sjer kjósendum sínum (27. ág.) og tjáSi
fyrir þeim, aS stjórnin þættist til góSs hafa unniS, er hún hefSi
haldiS ríkinu i friSi, þó Bretum hefSi veriS kostur á margra hluta
vegna, aS hlutast í ýms styrjaldar mál á enum seinustu 5 árum.
þá hefSi mátt margt til reka, aS ráSast Póllendingum til bjálpar,
aS skakka leikinn í vesturheimi — aS leggja þar ofafje og margra
þúsunda fjör í sölurnar —, en nú væri þó gott heilum vagni
heim aS aka, og svo myndi hverjum hyggnum manni þykja. _ Um
danska máliS fór hann þeim orSum: uEg er sannfærSur um, aS
hvern dugandi mann og rjettsýnan tekur sárt til Dana, er hafa
rataS í svo miklar raunir, og aS alþýSunni hefSi ekkert veriS kærara,