Skírnir - 01.01.1865, Síða 26

26
FRJETTIR.
Frakkland.
þaí er tvennt, er keisarinn kefir sagt mestu varSa í þessu máli,
J)jó8ernisrjetturinn og samþykktir þýzka sambandsins a8 síSustu
lyktum. þjóSerninu veröur þá aS eins gjörSur fullnaSur, ef Danir
fá aptur enn danska part af Sljesvík (norSurpartinn), en til þess
aS Ijúka á samþykktum sambandsins, verSur aS bleypa miSríkjun-
um og hinum minni sambandsríkjum til atkvæSa. J>aS var mælt,
aS keisarinn fylgdi því fastlega, aS þýzka sambandiS sendi erind-
reka á Lundúnafundinn, og enn er þaS sagt, aS hann eggi mjög
hina minni höfSingja á þýzkalandi, aS láta eigi skotra sjer svo
frá afskiptum í máli hertogadæmanna, sem stórveldin hafa gört til
þessa. Vjer gátum þess í fyrra í þættinum um þýzkaland, hver
grunur ljeki á um þaS, aS Napóleon keisari vill heldur draga þar
til deildar en einingar. Hann veit, aS verSi hinir minni höfðingjar
ráðum hornir í þessu máli, muni fleira því iíkt á eptir fara, en
þa?) myndi þó helzt draga til þess, að sambandiS dytti í þrennt,
a8 minnsta kosti um stundar sakir. Fari svo, þá eru eigi litlar
líkur til, að vesturdeildin e8ur RínarsambandiS nýja leiti styrktar
hjá Frökkum. Yjer viljum eigi spá þjóSverjum neinu illu, en þó
ætlum vjer, aS þeir ætti a?i gjalda varhuga viS, aS rá?a eigi svo
úrlausnum í máli hertogadæmanna, a<5 þeir um lei8 húi sjálfum
sjer meiri vanda. þaS hafa menn ætla?>, a? Napóleoni keisara
myndi þykja sú ein hreyting á högum NorSurlanda fara me? rá?i,
ef þau rjeSist öll í eitt ríkissamhand, og honum fyrir þá sök hati
orSið miSur um gefiS mál Dana, a0 þeir höfSu rá?iS sjer þá skipan
á hag ríkisins, er heldur verSur sameiningu Noríurlanda til fyrir-
stöSu en framkvæmdar. En þó svo lítiS bæríi á honum í danska
málinu, þar sem margir höfíu haldiS, a? hann Ijeti koma til sinna
kasta, haf?i hann þa<5 fyrir stafni, er eigi sí?ur kom mörgum á
óvart en sumar tiltektir hans áSur, og munum vjer nú fara um
þa? nokkrum orSum, en geta fyrst um þá atburSi, er aS flestra
hyggju munu hafa ýtt undir rá8i keisarans. Vjer sýndum þa? í
riti voru í fyrra, hvernig tiSindamál NorSurálfunnar á enum seinni
árum hafa verií þess ollandi, a? dregi? hefir meir saman me?
enum austlægu stórveldum. þýzku stórveldin hurfu hæ?i til
lykta a8 rá?um og vild Rússa í pólska málinu, en danska málið
kom þeim í fóstbræðralag eptir nýafstaínar dylgjur og sleitumál í