Skírnir - 01.01.1865, Side 52

52
FHJETTIR.
ítalla.
í Flórens af öllum borgum á Ítalíu. Væri litiS á sögu Róma-
borgar mætti mönnum þykja, sem hún væri þess óver8 a8 vera
höfuSborg í frjálsu ríki, því hún hefSi tvívegis veriS höfuSsetur
ájijánarvaldsins, á dögum Rómverja ofanverðum og á páfaöldunum.
Lamarmora tók fram í ræðum sínum allt J>a8, er Frakkakeisari
hefði gjört ítölum til frelsis og framkvæmdar og kvazt þess full-
öruggur, a8 hann enn myndi því einu fram fara, er jjeim mætti
koma a8 haldi. Samningurinn lyki a8 sönnu eigi upp Róma-
portum, en hann kæmi því máli á skaplegar stöívar (fri8ar, bi8-
lundar og samkomulags). Hann kvazt og treysta því, að keisarinn
mvndi leggja li8 til í Feneyjamálinu og vonast hins, a8 þar myudi
koma, a8 Austurríkiskeisari gjöröi holla ráSabreytni ura þa8 mál.
Merkilegust a<5 sumu leyti þótti ræía Pepoli greifa. Hann kva8
þa8 undir samningnum og jákvæSi til hans, a8 binda lag Italíu
og Frakklands og samlag enna frjálslyndu þjóía í NorSurálfunni
gegn samtökum stórveldanna norSurfrá. þa8 væri meira í efni
um þessi samtök en kvittur einn. þjóðernisflokkurinn í NorSur-
álfunni hef8i hrósaS sigri, er Sebastopol hrundi til grunna, en
yr8i nú að sjá sínu máli hallaS og hnekkt í þeim lyktum, er
Rússar og þjóSverjar hefSi rá8i8 á Póllandi og í hertogadæm-
unum vi8 Elfarmynni. Samningurinn væri en bezta trygging fyrir
sameining ítalskra landa, og því mætti enginn hyggja á undirmál,
ebur á þa8 a8 rjúfa hann me8 launráSum e8a ofríki. Hann væri
lausn rómversku flækjunnar, og nú væri eigi annab eptir en greiba
úr Feneyjamálinu. Hann kvazt vona, a8 samningurinn myndi
draga Englendinga aptur a8 Frökkum og sljetta um þær ójöfnur
er risi8 hefbi, þá er fundarbo8i keisarans var hafnab; en þa8 væri
ítölum skylt, a8 treysta sambandiS me8 þessuin þjóbum, því undir
því einu væri komiS, hvort frelsib bæri sigur úr býtum í álfu
vorri. Málinu lauk svo á fulltrúaþinginu, a8 317 gengu meb því
gegn 70 atkvæbum. Af öbrum þingmálum má nefna frumvörp ens
nýja fjármálarábherra um fjárhagsbætur. þau voru einkanlega:
a8 selja járnbrautir ríkisins, ab koma í peninga ýmsum ríkis-
eignum og klaustragózum og a8 mínka herinn á sjó og landi (um
100 þús.). Um þessar mundir gjörbi konungur þa8 til Ijettis vib
ríkib, a8 gefa upp '/» af tekjum sínum e8ur 3*/a milljón líra og