Skírnir - 01.01.1865, Síða 60

60
FKJETTIR.

guSs ijettur á drottinstóli ó Frakklandi, myndi Frakkar bæ8i geta
og vilja sitja kyrrir í Rómaborg”. Greifanum var<5 nú orSfátt
um stund, en veik J)ó aptur máli a8 samningnum og sýndi páf-
anum hversu vel væri fyrirmælt um hans hag, er konungurinn
hef&i skuldbundizt a& verja lönd hans. í(Sú er greinin ekki Ijót”,
sag&i hinn, ((og þar má nú helzt undir eiga! þjer viti<5 jþó vel,
greifi gó&ur! a& jeg má ekki reiða mig upp á nein heit, er Pied-
montskonungur vinnur”. En um það fórust honum rei&ilegast or&in,
er samningurinn ætlast til um skuldir páfaríkisins, og kvaS þa&
sama sem a& heimta af sjer samþykki til ránfenginna valda Yiktors
konungs yfir löndum páfastólsins.
Hverjum Rómabyskup má treysta, ef meiri vanda ber aS
höndum, vitum vjer eigi, en fremsta í þeirra flokki, er hann eigi
má treysta, má telja eigin þegna hans. J>a& er sagt, aS eigi
færri en 11 þúsundir manna liafi stokkið úr landi og bí&i þess a&
skipist um í Rómaborg. þar hefir allt, sem lýtur a& lagaskipan
e&a landstjórn, gengiS svo len'gi á trjefótunum, sem menn segja,
og páfinn lafaS í völdunum fyrir vémd og tilgæzlu Frakka, aS
eigi má þykja kyn, þó Rómabúum sje fariS aS lei&ast ríki höf&-
ingja síus. Skuldir ríkisins vaxa ár frá ári, því tekjurnar vinnast^
eigi til meira en helmings útgjaldanna, Pjeturspeningarnir1 eru
farnir a& bregðast og lánstraustiS er á þrotum. J>egar enn er
liti& á þá andstyggS, er páfinn og rá&anautar hans hafa á þjó&-
ernishreifingum Itala og þeirra forustumönnum, á rá&abrot hans og
samvinnu meí Frans konungi, á safna& raufaralý&s og stigamanna
í landinu, er nú gjöra þar en verstu gri&spell á mörgum stö&um
(og eigi sjaldan í sjálfri Rómaborg, er þeim þykir kreppa meir
a& á Púli) — þá má engan fur&a á, a& páfinn eigi litlum vin-
sældum a& hrósa. J>egar Rómverjum bárust fregnir af september-
samningnum var& mesti fagna&ar ys í borginni; þeir söfuu&ust
þúsundum saman á Colonnatorgi og æptu í hrífu: ((lifi keisari
Frakka! lifi Viktor Emanúel!” en hermenn Frakka tóku undir
köllin, og máttu lögvörzlumenn páfans ekkert við gjöra. Daginn
á eptir birti nefnd sú, er kallar sig ((þjóSernisnefnd Rómverja”,
‘) Samskotafje til handa páfanum frá kaþólskum Iflndum.