Skírnir - 01.01.1865, Blaðsíða 74

74
FRJETTIR.
Þýzkaland.
Jar er flest nefnt sem slægur er í, og aS hertogadæmin yr8i me<5
J)ví móti svo há3 Prússlandi sem þá, ef þau rynni saman vi<5 þab
eptir fullum fyrirmælum samnings e8ur máldaga; enda munu þær
svo stílaöar, aS íbúar hertogadæmanna hverfi aS þeim kosti. Ef
Prússar fá þa<3 er þeir til skilja, yrSi þaS fremur til gamans en
gagnsmuna, ef hertogadæmin rjeSi sjer framlög til höfSingja og
hirSar í Kilarborg eSur annarstaSar, en þau eiga nú ærnar fjár-
reiSur af, höndum aS inna, sem eru '/i af ríkisskuldum Danmerk-
urríkis (sem þær voru áSur stríSiS byrjaSi; sbr. Danmerkurþátt)
og kostnaS stríSsins til hjálpvætta sinna. Stjórn Austurríkiskeis-
ara komu eigi á óvart kvaSir Prússa og hún hafSi þegar svörin
búin. Hún kva<5 þaS eigi meira en skylt, aS Prússar hefSi nokkuS
fyrir mikinn starfa, en minnti þá um leiS á, aS Austurríki heíSi
og haft sinn hlut verka í því er afrekaS væri, og væri nú sam-
eigandi þeirra aS hertogadæmuuum. Hún kvazt því siSur mega
nú jákvæSa kröfunum, sem þaS væri aS ganga beint í gegn bæSi
eigin rjetti og annara, en taka fram fyrir hendurnar á sambands-
þinginu. Hinsvegar fór hún um þaS fögrum orSum, hve mikiS
henni þætti undir því komiS, aS samband stórveldanna hjeldist
óhaggaS og aS þau gæti komiS sjer saman um máliS. MiSríkj-
unum þótti þessu hiS bezta af höndum vikiS og nú fara vænlegar
aS, er klömbrurnar drógust í sundur, er áSur höfSu færzt aS þeim,
en þaS hefir lengi veriS kvisaS, aS Austurríki hafi talaS viS þau
í hljóSi síSan Rechberg fór frá stjóru utanríkismálanna (sjá Austur-
ríkisþátt). Menn vita, aS þeir Pfordten ráSherra utanríkismálanna
á Bajaralandi og Beust frá Saxfandi hafa átt fundi meS sjer og
og rætt um tiltektir miSríkjanna, og sagt er, aS Bayern aS undir-
lagi Austurríkis eigi aS hreyfa máli hertogadæmanna á sambands-
þinginu. Hitt er vandast aS vita, hvort þetta kemur aS nokkru
haldi, eSa þaS verSur eigi aS ógagni einu, því Bismarck hefir sagt
Prússa einráSna, aS þoka hvergi fyrir atkvæSafjölda í því,
er varSar gagnsmuni þeirra og sæmdir. þaS mátti og ráSa af
ummælum sumra stjórnarblaSanna í Berlínarborg, aS honum varS
ekki hughvarf viS mótmæli Austurríkis; þau kváSu þaS vel orSiS,
aS stjórn Austurríkiskeisara hefSi neikvætt svo lítilþægum kvöSum,
því nú gæti Prússar fært sig upp á skaptiS og beiSzt vildari