Skírnir - 01.01.1865, Qupperneq 79

Þýzkaland.
FRJETTIR.
79
a8 taka svo í tanmana fyrir hinum minni ríkjum og sambands-
þínginu, a8 þau komust eigi úr spori. Meían friSmálum var
mælt á Lundúnafundinum unnu Prússar Dybbölvígin, en vita
mátti, aS síSan myndi allt þyngra um tillátsemi af J>jó5verja hálfu.
þó Prússar tæki eigi ólíklega undir sumt, t. d. uppástungu Frakka
um atkvæðagreizlu í Sljesvík, stilltu j>eir jjó svo til, aÖ ekkert
varb úr til samkomulags, og máttu jjeir jþá sækja þaÖ sem eptir
var. |>eir höfíu a8 sönnu aflann meiri norSurfrá, enda unnu
J>eir J>a8 sem erfibast var, og yfirsókn jpeirra yfir Alssund var
meb vaskasta móti. - Sú var sííasta Jjrekraunin í stríSinu, og
munum vjer segja frá Jjeim athurSum í DanmerkurJ>ætti. Samn-
ingar um friðargjörS tókust J>á í Vínarborg, en herliS bandamanna
hjelt öllu Jótlandi unz J>eim var lokiS. Sá hjet Vogel v. Falken-
stein, er hafSi iandstjórn á hendi og Jótti hann bæSi frekur til
fjárins og hinn harðasti vi8 aÖ eiga. BæSi Frakkar og Englend-
ingar lögSu Dönum líknaryrfei viS hina, er fariS var aS semja, en
Russel jarl ritaSi enn nokkuS um rjett ens danska JjjóSernis í
Noríursljesvík og kvaS stjórn Bretadrottningar ætlast til J>ess af
þjóbverjum, aS J>eir sæi J>ví fyrir sanni; en vjek og á hitt, a8
beztu úrslit málsins væri, ef landinu yr8i skipt eptir J>jó8erni.
Bismarck svarafii napurt, a8 þjóSverjar mætti kunna honum Jiakkir
fyrir, aS hann einmitt gæti Jiess til þeirra er fram myndi koma,
en tiilögum hans um deilinguna gæti hann eigi veitt önnur and-
svör en J>au, a?> J>a?> gleddi sig aS sjá, hvernig Russel hefSi gengizt
hugur síðan á Lundúnafundinum, aS hann væri nú horfinn ab
jjjóSernisreglunni, J>ó hann hefSi J>á eigi viljaS viS hana kannast.
Sem opt er vikiS á fyrr gjörSi samningurinn í Vínarborg aS eins
enda á styrjöldinni, en reiS engan endahnút á mál hertogadæm-
anna, og meS J>ví útlend ríki vita, aS Prússar hafa náS á J>eim
beztum tökum, mun nokkuS í efni um JþaS, sem sum blöS hafa
sagt, aS bæSi Frakkar og Rússar hafi lagt orS til, aS J>eir Ijeti
Dani fá norSurpartinn af Sljesvik. ((Kölnartí8indi” hafa og jafnan
aliS á málinu um J>etta, og sagt Prússum farast óviturlega, ef ráS
bæri undir J>á og Jieir vildi J>á eigi gjöra meS Jiessu móti fyrir
úlfúS og óvildarráS af höndum Dana og allra NorSurlandaJ>jó8a.
Bismarck fór í haust eS var til Parísarborgar og hafSi tal af