Skírnir - 01.01.1865, Qupperneq 88

88
FRJETTIR.
Þýzkaland.
sitt og brntu á bak aptur hin minni ríki. Rechberg hefir veriS
stríSur viS Frakka og ítali, en nú hafa hvorutveggju sýnt honum,
a8 kjör Italíu muni fremur skipuS sem hagur horfir, en aS vild
e8ur hugarhyggju stjórnarinnar í Yínarborg. TollagamáliS var eigi
miSur vísbending um, hvers Austurriki mætti vænta af vinskap
Prússa. Fyrir árangursleysi í jpessum málum og fleirum, jiýzkum
og ójpýzkum, sagíist Rechberg úr völdum í haust eS var, enda
greindi J)á æ meir á, hann og Schmerling. Sá enn síðar nefndi
hefir ávallt viljaS láta Austurríki haldast í hendur við miSríkin,
en mun nú hafa sjeS, a8 vi8 svo búiS mátti eigi standa, en stjómin
yríi a8 breyta um ráb sin a8 flestu leyti. Metternich, sendiherra
Austurríkis í Parísarborg, er sagt a8 hafi lagzt á eitt me8 honum
um J>a8 a8 leita vinganar vi8 Frakka, en til þess skyldi heita,
a8 kennast vi8 ríki Ítalíukonungs og mínka liösaflann á Feneyja-
landi. Sá heitir Mensdorff-Pouilly, er tekiS hefir vi8 stjórn utan-
ríkismálanna eptir Rechberg. Hann hefir veriS fyrir hervörzlu-
li8inu í Gallizíu og haft þar landstjórn, en er talinn í þeirra flokki,
er hafa viljaÖ láta Austurríki dragast til vinfengis og sambands
vi8 Rússa. Menn hjeldu a8 ráSherraskiptin myndi þegar draga
til sambandsslita me8 Prússum og Austurríki, en þá raun gaf þó
ekki á í brábina og enum nýja ráSherra fórust heldur líklega or8
um samband stórveldanna. J>a8 er bæ8i, a3 Austurríki á í vök
a8 verjast, enda siglir stjórnin milli skers og báru í flestum málum.
Menn segja a8 þeir Schmerling og Metternich hafi gjörzt Frakka-
keisara vinveittari en á8ur, en ekkert hefir þó enn komizt í kring
um Feneyjamáli3 e3ur um hitt, a3 játa rikishelgi Yiktors konungs.
A8 svo stöddu hefir eigi bori3 á ö8ru um ráSabrcytni stjórnarinnar,
en því, sem í vændir mátti vita, a3 hún hefir tekiS a8 andæfa
móti Prússum í máli hertogadæmanna og ýta undir hin minni
ríki, a8 beita sjer á ný fyrir rjetti hertogans af Águstenborg.
Sækí hún þetta mál me3 fullri einur3, má kalla, a8 henni breg8i
mjög af venju, enda mun þa3 þá draga til meiri tí8inda á
þýzkalandi.1
‘) Sagt er ab Rússar ráti hvorumtveggju til samkomulags og sambauds,
og er þab líklegt, einkanlega ef nokkub hefir veriíi í efni um sanin-