Skírnir - 01.01.1865, Page 127

Danmörk.
FRJETTIR. ,
127
fullt skyn á öllum vesaldómi sínum”. Tscherning er eirin enn
mesti ræSukappi á Jiingi Dana, en stundum kemur á hann ber-
serksgangur og J>á Jió helzt, er hann talar um fjármál e8a fjár-
reiSur, jiá hregSur honum til ofmælgi og hringlanda, sem von er,
og fyrir þá sök kalla sum blöS hann (ívatnsmylnu” Inngsins. En
því höfum vjer hermt þetta af oröum hans, a3 vjer ætlum honum
nafniB eigi of gefiS.
Seint i nóvemhermánaSi ferSaSist, konungur vor til Jótlands
ásamt krónprinzinum, en á meSan hann var í Kolding (suSur viS
landsmörkin), komu 5 þús. danskra manna frá Sljesvík á fund hans
og fluttu honum ávarp. þeir tjáSu í því harma sína af viSskiln-
aSinum viS Danmörk, en kváSust í huganum mundu lifa saman
viS bræSurna fyrir handan Konungsá og geyma sem lengst þá von
í brjósti sjer, aS fceim yrSi £>ess unnt, aS ráSa kjörum sínum; en
j)á skyldi raun gefa um, hve hjartgróin Sljesvíkingum væri ást á
enu gamla ættarlandi sínu. Konungur svaraSi þeim Ijúft og hugSar-
lega. Af öllurn hugraunum og sorgum, er sig hefSi sótt síSan
hann tók völdin, kvaS hann einga hafa gengiS sjer nær hjarta en
þá, aS verSa aS skilja viS ena (1drenglyndu, trúföstu og traustu
þegna sína í Sljesvík”, og svo frv. Konungi og syni hans var
alstaSar feginsamlega tekiS á ferSinni, en sum blöS lögSu Jótum
þaS til orSs, aS þeir væri meS svo glöSu bragSi, er ríkiS og
konungurinn hefSi rataS í svo miklar raunir. En hjer mátti þó
eigi þá einum viS dreifa, því um Hafnarbúa er þaS satt aS segja,
aS þeir þurftu eigi tilkomu konungmenna til aS gjöra sjer glaS-
væri og gleyma sorgunum.
þeir heimsóttu Kristján konung í fyrra sumar mágur hans,
prinzinn af Wales ásamt konu sinni og mágsefniS (er varS) Niku-
lás ((stórfursti”, sonur Alexanders Rússakeisara. YarS viS þaS
hátíSakennt viS hirS konungs, en þá sjerílagi, er festar þeirra fóru
fram, ((stórfurstans” og Dagmarar konungsdóttur. — þeir komu
og snöggsinnis til Kaupmannahafnar Oskar prinz af SvíþjóS og
Umberto konungsefni ítala (á fcrS sinni um NorSurlönd). Umberto
prinz er vasklegur maSur og snar í bragSi, ljetteygur og meS
hvössu og oturlegu augnaráSi. því var fleygt í frakkneskum
blöSum, aS liann hafi viljaS leita ráSahags viS hirS konungs vors,