Skírnir - 01.01.1865, Side 139

Bandaríkin.
FRJETTIR.
139
ógilda, er á höfSu komizt og stillt til friíar meS hvorumtveggju (t. d.
að fyrir vestan Missisippi mætti eigi halda þræla norSar en að
*
39. mælistigi, aS tvö hjeruS skyldi tekin í senn í sambandiS, og
mætti annaS jieirra hafa t>ræla, og fl. þessli.). Á þeim árum barst
John Brown J>aS fyrir, aS æsa þrælana (í Virginíu), til samtaka
gegn húsbændum sínum, en varS aS láta líf sitt fyrir þaS ofræSi.
Lincoln var kosinn til forseta í nóv. 1860, ogBuchanan haföi eigi
úti sinn forsætis tíma, er flest SuSurríkja höfSu lýst sig úr sam-
bandinu. þrælamenn voru orSnir því vanastir, aS hinir ljetu
undan og skirrSust vandræSi. Nú skyldi smiSshöggiS ríSa, en J>eir
höfSu nálega allt þaS er til var af her og beztu fyrirliSana, þar aS
auki vopnaföng mikil og öflugustu kastala (Vicksborg, Mobile,
Wilmington, Charleston, Norfolk ogfl.); Jieim kom helzt til hugar
aS NorSurmenn þyrSi eigi aS mæla í gegn eSa reka rjettar sam-
bandsins. J>aS segja menn, aS Buchanan hafi eigi veriS sjálfur i
Jiessum ráSum, er lengi voru fyrir búin, en hann stóS aSgjörSa-
laus og ætlaSi aS takast myndi aS jafna úr meS tilhliSrun. Hann
er sagSur vandaSur maSur og vildi aS vísu halda ríkinu saman,
en fyrir gunguskap ljet hann neySa sig til J>ess, aS setja nokkra
enna ofsamestu af Jrælamönnum 1 ráSherrasæti. Nokkru eptir
kosningu Lincolns struku Jrír af ráSherrunum á burt suSur, og
hafSi hver þeirra meS sjer svo mikiS fje úr fjárhirzlu ríkis-
ins, sem hann gat yfir komizt. Á sambandsí>inginu svifust full-
trúarnir l>ess eigi, aS tala um tvídeilingu ríkisins og skipun
ens suSlæga ríkjasambands. Einn af fulltrúunum frá Georgíu
mælti Jetta aS niSurlagi einnar ræSunnar: (1Texas (eitt af vestlægu
ríkjunum) er sem stök stjarna, en ský er fyrir henni enn J>á, Jar
sem landstjórinn er. Hann vill eigi kveSja landsJingiS til fundar.
En láti hann eigi aS óskum fólksins, er vonanda, aS Já fáist ein-
hver Brutus til aS ráSa af dögum þenna gamla og harSsvíraSa
níSing lands síns. J>aS haturs djúp, er skilur SuSurríkin frá hinum
er dýpra en undirdjúp helvítis. Jeg er sannfærSur um, aS NorSur-
ríkjamenn hata oss meir, en Bretar nokkurn tíma hafa hataS Frakka,
og þjer megiS ganga úr skugga um, aS oss ferst engu miSur.”
Allt fyrir þetta treystu margir, aS samningar myndi komast á,
en SuSurríkjamenn urSu því æfari, er þeir sáu aS hinir tóku aS