Skírnir - 01.01.1871, Side 7

INNGANGTJB.
7
flýtti fram íorlögum ens nýja keisaradæmis. Napóleoni jpótti aS vísu
vel aS fara, er dró ti) fjandskapar meS Prússum og Austurríkis-
mönnum, en hann ætlaSi sjer líka aS hafa nokkuS upp úr kraps-
inu, sem menn segja. Menn hafa nú fyrir satt, aS hann hafi boSiS
Prússum liS og samband móti Austurríki 1866, en mælzt til aS fá
Rínargeirann á móti öllu því, er laust skyldi látiS viS Prússa á
öSrum stöSum. Bismarck hafnaSi Jví hoSi, og hvern ádrátt,
sem hann kann aS hafa veitt Napóleoni, þá er hitt kunnugt, aS
hann tók sem þverast fyrir eptir leikslokin, er keisarinn fór fram
á landsafsölu vestanmegin Rínar. Auk J>ess, aS þetta átti aS
vera jafnaSarbót Frakklandi til handa fyrir allt þaS, er Prússa-
konungur hramsaSi undir sig á þýzkalandi, mun Napóleon hafa
þózt eiga eigi minna skiliS fyrir hitt, er hann skarst undan full-
tingi viS Austurríki eptir Sadóvabardaga. jþjóSverjar segja, aS
honum hafi ekki gengiS hjer góSvilinn einn til, en aS bann hafi
eigi treyst afla sínum eS.a vopnum mót sigurlier Prússa eSa hraS-
skeytabyssum þeirra. Hann hafSi eigi heldur þá heimtan aptur
her sinn frá Mexíkó. Prússar höfSu og fulla ástæSu til aS efast
um góSviljann, er hann tók viS Feneyjalandi af Austurríkiskeisara
— auSsjáanlega í því skyni, aS leysa Itali úr bandalaginu, og
gera Austurríkismönnum hægra um hönd meS vörnina. J>aS sem
Napóleon hafSi upp úr stríSinu sjer og Frakkalandi til sæmda,
var tilhlutun hans til sáttmálans í Prag, meSal annars fimmta
grein hans Danmörku í vil, og hitt, aS ítalir urSu aS taka viS
Feneyjalandi af honum , en eigi af handamönnum sínum, er sig-
urinn liöfSu unniS á Austurríki. BáSum, Napóleoni og Bismarck,
hafSi nú gefizt færi á aS kanna betur hvor annars bugi, og eptir
þetta trúSi hvor öSrum verr en áSur. þegar Drouyn de Lhuys
hafSi fengiS afsvörin í Berlín, setti keisarinn Lavalette fyrir utan-
ríkismálin og ljet hann rita brjefiS til erindreka Frakklands, sem
talaS er um í Skírni 1867 (bls. 44—47), þar sem sýnt er
fram á, aS Frakkland megi vel hlíta þeim umskiptum, er orSiS
höfSu á þýzkalandi, er þaS stæSi mun traustara en áSur and-
spænis grönnum sínum á meginlandinu. þaS kom þó síSar upp
úr kafinu, aS keisaranum þótti eigi öllu stillt í þaS horf, sem
hann vildi, er hann hóf leyndarsamninga viS Hollandskonung um