Skírnir - 01.01.1871, Síða 14

14
INNGANGUB.
i einangur, og seinast í hættulegan þrádrátt viS Prússaveldi um
öndvegishaldið í NorSurálfunni. Vjer höfum og vikið á, hversu
mörg veSrin voru í lopti á Frakklandi, áSur fellibylnum skall
yíir, og hver snndrung var komin í krapta þjóSarinnar, er henni
var hleypt út í J>au stórræSi, er henni var ófært aS vinna nema
meS forsjállegasta viSbúnaSi og mesta samhuga og eindrægni. Vjer
víkjum nú máli voru aS sjálfum ófriSnum, og fyrst aS aSdraganda
hans og tilefni.
Aðdragandi ófriðar.
KeisaradæmiS hafSi fengiS svo J>ingbundna stjórn, sem frá
er sagt í fyrra í riti voru. Nú Jpótti fyrir gert J>aS einræSi
keisarans um tiltektir utanríkis, sem frelsisflokkurinn hafSi lengi
gert aS mesta ámælisefni. Framvegis skyldi mestur ábyrgSar-
hlutinn lenda á fulltrúum þjóSarinnar í slíkum efnum. þingiS
tók lika aS standa á varSbergi og beiSast skila af ráSherranum
um horf útlendra mála, eSa hvernig Frakkland viki viS þeim (t.
d. kirkjufundinum í Rómahorg og fl.). þaS er kynlegt, aS menn
hafa aldrei uggaS siSur ófriS í NorSurálfunni en einmitt máuuSina
— nei, dagana — næstu á undan aS storminum laust yfir. 1
hverja áttina sem þingiS renndi augum, sá £>aS hvergi ský á
lopti. Maí og júní voru sannkailaSir vorblíSumánuSir friSarins.
Til aS sýna árvekni sína á verSinum ljet jiingiS (fulltrúadeildin)
beina fyrirspurn aS enum nýja forstöSumanni utanríkismálanna
(Gramont) um £au samningamál, er lengi höfSu fariS milli
NorSursambandsins, ítala og Svisslendinga um járnbrautalagningu
gegnum GottharSsfjalliS (sbr. Skírni í fyrra bls. 26). Á þetta
mál komust samþykktir sama daginn (í Warzin, aSsetri Bismarcks),
sem fyrirspurnin var höfS uppi á þingi Frakka (20. júni). Menn
höfSu tekiS eptir ummælum Bismarcks á sambandsþinginu um þetta
mál, þar sem hann kvaS þaS varSa miklu um nánara samband
og samskipti viS Ítalíu, og skildu þau svo, aS hjer væri litiS til
atfylgis á ófriSartímum, eSa til hersendinga um brautina yfir
Svissland, griSaland NorSurálfunnar. ViS þetta var sjerílagi komiS
í umræSunum, er spunnust út af fyrirspurninni. En meS því aS
sendiboSi Svisslendinga (dr. Kern) hafÖi leiSt Gramont fyrir