Skírnir - 01.01.1871, Síða 22

22
INNGANGTJK.
taka Ilohenzollern á Spáni skyldi falla niíur, og Pragarfriðurinn
hefir veriS fyrir utan alla málaleitan vora. Nú hafa hlutað-
eigendur sleppt uppteknu ráSi fyrir faS, aS vjer ljetum eigi
annars kost, og vi8 þaS er öllum ágreiningi lokiS“. Hjer
flaug feginsaga, er hraSfrjettalínurnar báru orS forsætisráSherrans,
og í svipinn þótti öllum sem nú mundi heiSa til á þessum dimb-
ildögum. En þetta voru ekki annaS en stundarglæfur. Sama
daginn hoSaSi Clement Duvernois fyrirspurn sína í fulltrúadeild-
inni svo látandi: „hver trygging er fengin, eSa hverja
trygging vill stjórnin heimta fyrir því, aS slíkar mis-
klíSir beri eigi framvegis aS höndum milli Frakk-
lands og Prússaveldis?,, Eptirá hafa menn sagt, og líkast
meS rjettu, aS Clement Duvernois hafi því spurzt svo fyrir, aS
honum hafi veriS kunnugra um £au hrögSin er þá voru í taflinu,
en sjálfum stjórnarforsetanum — en hafi viljaS húa menn undir
Jiær skýrslur af hálfu stjórnarinnar, er hann vissi, aS síSar
mundu koma fram. Seinna um daginn kvaS einn af enum út-
lendu sendiboSum hafa spurt Ollivier aS, hvort menn mundu
Jmrfa aS ugga um friSinn, en hann á þá aS hafa sagt, aS nú
gæti hann ekkert ábyrgzt. J>aS er líklegt, aS Ollivier hafi þá
orSiS ljóst til fulls, aS stjórntaumarnir voru í annara höndum,
Jió aS hann stæSi sjálfur viS stýriS. Hitt er víst, aS hann hefir
nú hlotiS aS talsa skapskipti, jþví einniitt þenna dag fjekk Bene-
detti þau boS frá ráSaneyti keisarans, aS hann skyldi á nýja
leilc halda kröfunum aS- Yilbjálmi konungi, Stjórn keisarans gæti
eigi þótt máliS skaplega á enda kljáS fyrr, en konungur hefSi
skuldbundiS sig til aS hanna Leopold prinsi aS þiggja síSar meir
kórónu Spánar, ef honum kynni aS standa til boSa. Jienna dag
var J>a8 og, aS þeir Ollivier og Grammont fundu sendiboSa Prússa
(Werther barón) aS máli og settu honum fyrir sjónir, aS máliS
mætti J>á komast til beztra lykta, ef Yilhjálmur konungur skrifaSi
keisaranum brjef og bæSi hann vera fullvissan um, aS sjer hefSi
J>ar ekkert óvinveitt gengiS til gegn honum eSa ríki hans, er
hann lofaSi prinsinum aS þiggja boS Spánverja. þó stjórnin
gerSi svo ötullega gangskör aS máliuu, þótti hirSflokknum og
þingköppunum hægra megin allt seint og linlegt rekiS, og daginn