Skírnir - 01.01.1871, Qupperneq 24

24
INNGANGUB.
sendimann fara t>egar um hæl aptur og segja Benedetti, a8 hann
fjellist meS sama móti á hiS síðara ráS prinsins og hiS fyrra,
J>ví máliS tæki aS engu leyti til sín eSa Prússaveldis eSa banda-
ríkjanna á NorSurþýzkalandi. Af þessu ieiddi, aö hann hlyti aö
skorast undan öllum skuldbindingum aö því er snerti hi8 síbara
atriSi krafanna. Greifinn ítrekaSi þah enn, aö hann yrSi aS hafa
tal af konungi, og fór sendimaSurj í þriSja sinni — hálfri
stundu fyrir miSaptan — meS þau en síSustu skeyti, aS kon-
ungur þættist nú ekkert eiga viS hann vantalaS um þetta mál. —
Yjer höfum nú sýnt, hvert flugarek komst á máliS á báSum stöS-
um, í Tarís og Ems, ]>ann 13. júlí, enda var nú í jmnn staS
komiS, aS öllum j>ótti auSsætt, hvaS á eptir mundi fara. Frakkar
kölluSu sæmd sinni nær gengiS, er konungur hefSi synjaS sendi-
boSa jjeirra viStals, en j>jó5verjar sögSu, aS sendiboSinn hefSi
sýnt í J>ví hera ósvífni, er hann hefSi hranazt aS „enum aldur-
hnigna gráhærSa konungi11 og boriS upp erindi sín úti á göngu-
stignum. Benedetti sendi jiegar skýrslu sína til Parísar og sagSi,
hvar komiS var, en lagÖi af staö frá Ems daginn eptir. j>á fór
og Yilbjálmur konungur á leiS til Berlínar. TíSindin frá Ems
urSu blöSum hvorratveggju aS miklum ófriSartexta, eSa svo mátti
kalla, aS j>au yrSu nú aS herlúSrum, en samkomur manna allar
til heróps og eggingar. BlöSin á Frakklandi sögSu, aS J>eir
Prússakonungur og Bismarck hefSu fariS óbeint og svikræSislega i
máliS frá öndverSu, og engum gæti dulizt, aö mark Jeirra og
miS væri aS hnekkja virSingu og ráöum Frakklands i NorSurálf-
unni; og svo frv. Enum joýzku blöSum Jótti þaS nú upp komiS,
aS stjórn Frakkakeisara hefSi fyrir löngu ráSiS frumhlaup á
j>ýzkaland, beSiS lengi færis og loksins þrifiS þetta mál til fyrir-
brigSa. Samt sem áSur væru þjóöverjar ókvfSnir og viS öllu
búnir, enda mundu fjendur þeirra svo á kenna.
j>ann 14. júlí gekk Napóleon keisari á ráSstefnu meS ráS-
herrum sínum. NiSurstaSan á þessu ráSamóti var, aS segja
skyldi Prússum stríS á hendur. j>a8 er ekki ólíkt, aS brytt hafi
á áskilnaSi í umræSunum og aS keisaranum hafi þótt bera m^ir
á ákafa sumra en fyrirhyggju, þar sem svo mikiö var í húfi.
MeSan á ráSstefnunni stóS, á hann aS hafa gengiö út úr salnum