Skírnir - 01.01.1871, Qupperneq 44

44
ÓFRIÐURINN.
Öllu má enn vi8 bjarga.” Drottningin og ráSherrarnir reyndu a
hughreysta fólkib, og uppörfa alla til einhuga samheldis; og nú
var þingiS kva8t til fundar a8 gera frekari ráSstafanir og veita
meiri framlög til landvarnanna og viSbúnaíar í höfuBborginni.
J>ann 9. gengu þingmenn þegar til starfa. Ollivier og formenn
l)ingdeildanna endurtóku áminningarnar um eindrægnina, en í full-
trúadeildinni hryddi þegar á mestu sundurleitni, og vinstri flokk-
urinn hóf á engu fyrr máls, en hörSustu ámælum og ákærum gegn
stjórninni. Hvaö eptir annaS var kalla5 fram í ávarpsræ8u Olliv-
iers. Hann lofaSi hreysti hermannanna, og þá kallaöi einn: (lt>a8
hafa veriS Ijón, sem hafa haft asna fyrir foringja“. SíSan heimt-
uSu sumir, a8 keisarinn skyldi selja af höndum yfirforustuna hers-
ins og koma heim aptur, a8 „borgarver^inum” e3a öllum vopn-
færum mönnum í París yr8u strax seld vopn í hendur, og feir
Jules Favre og Keratry stungu sjerílagi upp á, a8 keisarinn seldi
Jíinginu æ8stu völd í hendur og áhyrgS um velfarnan og frelsi
ríkisins. Jules Favre fór fram á, a3 þingi8 kysi 15 menn í
Yarnarnefnd. Margir ur8u nú til a8 minnast á borginmannleg or3
ráSherranna, t. d. Leboeufs, á8ur ófri8urinn hyrjaBi, og átöldu
þeim har31ega fyrir vanhyggju sína, a8 hleypa landinu svo ber-
skjöldu3u í strí8 vi8 svo öflugt herriki, sem Prússaveldi væri og
bandaríki þess. Emmanuel Arago sag8i: (ívjer viljum leggja allt
í sölurnar, en eigi fyrr en þessir menn eru viknir frá stjórn”; og
Jules Favie kallaBi þa8 mestu skömm, a3 rá3herrarnir þyr3u a3
ganga þinginu í augsýn. Lokin ur8u þau, a8 þingiS (fyrir at-
heining vinstri handar manna og mi3flokksins og jafnvel nokkurra
hinna ((yztu” hægra megin) lýsti fullu vantrausti yfir, og vi8 þa8
sög8u ráSherrarnir þegar af sjer völdunum. þess má geta, a8
sú yfirlýsing, sem þingi8 fjellst á,1 kom fra Clement Duvernois,
sem fyrr er nefndur, vildarvin keisarans og mótstöSumanni Olliv-
iers. Hann hafBi þa8 líka fyrir, a3 drottning setti hann fyrir
jar8yrkju- og verzlunarmál í hinu nýja ráBaneyti. Forsæti rá3a-
neytisins, ásamt stjórn hermálauna, hlaut Cousin de Montaubau,
*) Svo látandi: (,þingi3 veitir því ráíaneyti fylgi og fulltingi, sem kánn
að skipa til varna landsins”.