Skírnir - 01.01.1871, Qupperneq 124

124
ENGLAND.
markgreifanura af Lorne, elzta syni hertogans af Argyle. Her-
toginn er einn af enum auBmestu ríkismönnum á Englandi, og
því var eigi furSa, a<5 sumum þætti óþarfi ab leggja prinsessunni
ór rikissjóíi til heimanfylgju og borSeyris. — J>au eignuðust enn
eitt barn (son) í vetur prinsinn af Waies og kona hans, en þa8
dó skömmu eptir fæSinguna.
Af lótnura mönnum skal getiS Clarendons lávarðar (f. 26.
janúar 1800), er dó í fyrra sumar 27. júní. Hann hefir veriS
einn af enum orBlagöari stjórnarskörungum Englendinga, og var
helzt í liSi meS þeim Palmerston og Russel. Hann átti mikinn
þátt aS sambandi Frakka, Englendinga og ítala gegn Rússum
— þó nú sje vant aö vita, til hvers þá hefir veriS barizt. — I
sama mánuSi, en nokkru fyrr (þann 7da), átti England a8 sjá
á bak mjög víðfrægum manni, skóldsagnahöfundinum Charles Dick-
ens (f. 7. febr. 1812). Englendingum þótti mesti mannskaSi í
láti þessa snillings, en honum var eigi miSur viS brug&iS fyrir
mannúS og drengskap en fyrir mennt sína og atgjörfi. Hann
hlaut leg í Vestminster-kirkju, þar sem margir höfuSsnillingar
Englendinga eru jarSsettir.
Frakkland.
J>egar búiS var aS samþykkja friSarsáttmálann á þinginu í
Bordeaux, var ráSiS aS flytja þaS til Versailles. ÁSur en þetta
var samþykkt, voru þær fregnir komnar frá París, aS borgara-
liSiS hefSi (meS forustu þess hershöfSingja, er Darras hjet) tekiS
varSstöSvarnar og vígin í norSanverSri borginni, á felli eSa háls-
um er Montmartre heitir, og náS þar á sitt vald 200 fallbyssna
og kúluþeysa, er þeir kölluSust eiga rjett á. í fyrstu ætluSu
menn, aS þetta mundi eigi draga eptir sjer svo mikiS illt, sem
síSar gaf raun á , en tíSindin þóttu þó svo ískyggileg, aS þing-
inu leizt eigi ráSlegt aS setjast aS í höfuSborginni, og því var
fariS þetta bil beggja, aS færast í grennd viS París, en eigi inn
í hana. J>aS gaf og illan grun, er hinir frekustu af fulltrúunum