Skírnir - 01.01.1871, Side 136

136
ÍTAI.ÍA.
J>ví má nærri geta! — og var vib öllu búin. Hún kvaSst verba
ab gæta landsfribar, sagSi uppreisnareldinn þegar lausan hjá
páfanum, og hún yrSi ab rábast til aS slökkva bálib í iöndum
hans, ábur þaS færSist út yfir landamerkin. AuSvitaS er, ab liS
konungs átti aS færa Rómabyskupi þann hlífbarskjöld, er her
hans, svo rýr og ótrúr sem hann var orSinn, mundi eigi geta
haldiB fyrir honum móti hinum ósvífnustu fjendum hans og
kirkjunnar (lýbvaldsvinum og Garibaldingum eSa Mazziningum).
Hins þarf eigi heldur aB geta, aB nefnd manna hafSi flutt Vikt-
ori konungi bænarávörp frá Rómi og beSiB hann eigi dvelja aS
taka landiS undir og koma því i lög vib konungsríkiB. þann
7da sept. var ráBiB aS senda her til Róms og fjórum dögum
síSar stóSu 30 þúsundir viB landamæri páfans. Fyrir því liSi
var sá hershöíBingi, er Cadorna heitir. Um sama leyti lagBist
floti fyrir Civita Yecchia. f>ann 12. hjelt liSiS inn í lönd páf-
ans á þrem stöSum og var því alstaSar vcl fagnaS. Deildir páfa-
liSsins fóru alstaBar undan og drógust til borgarinnar, því
stjórn páfans Jpótti annan veg en J>egnum hans og ljet búust til
aB veita viBnám. Hún vissi og vel, ab erindiB var eigi þaB eina,
aB setja liS til griSagæzlu, heldur hitt öllu fremur og i raun
rjettri, aS svipta páfann ríki og ráBum. þann 16. gafst hafnar-
kastalinn upp og J>ann 20. sótti konungsherinn Rómaborg og
hafbi hana á valdi sínu eptir fjögra stunda viSureign viB páfa-
JiSiS. I sókninni aB múr borgarinnar bafSi konungsherinn látiB
rúmlega 20 manna, en 117 höfBu fengiB sár. Undir eins og
skarB var skotiB í múrinn og herinn tók aB r-ySjast inn, var friS-
arfánum skotiB upp á öll vígin. Páfaherinn hlaut aS gefast á
vald og selja vopn sín af höndum. Tala lians kvaS hafa veriS
nær 15 Jiúsiindum, og var rúmur þriSi partur frá öSrum löndum.
J>eir menn eru nú allir sendir til átthaga sinna.
J>ó ab fólkiB 1 Rómaborg og á öllum stöSum fagnaBi J>ar
góSum gestum, er liS konungs kom þar, og í>aS hvervetna kall-
aSi þessa daga lausnardaga undan langvinnri ánauS, Jpá varS
bljóSiS annaS í páfanum og klerkalýBnum. J>eir kölluSu þetta
atför ósvífinna ræningja, ráBna af jieim, er engu heilögu þyrma.
Viktor konungur hafBi skrifaS Píusi páfa brjef, lotningarfullt og