Skírnir - 01.01.1871, Síða 139

ÍTALÍA.
139
hafa eigi mátt eiga þar heima; alþýSuskólar eru settir og allt
svo stofnaS til um uppfræðingu alþýbunnar, sem á öðrum stöSum.
A8 ö8ru leyti fara nú hetri sögur af ítölum en fyrri, og
það er, sem miklu meiri þrifnaSarandi hafi komið yfir þá, sí8an
Róm var8 ná8. Á ræningjum og stigamannaflokkum ber nú lítiS
e8a alls ekki, enda hefir landiS vel hreinsazt sí8an Róm komst undir
konung, því á8ur ijetu þeir þar mjög herast fyrir í fjöllunum
sunnanvert, e8a voru í ýmsum mökum vi8 menn í Rómaborg —
klerka e8a vini Frans konungs frá Púli. Landbúna8i fer fram,
járnbrautum fjölgar, vegir bættir og landvarnir efidar á öllum stö8-
um, en hernum komi8 í skipun eptir þýzkum e8a prússneskum
háttum. J>a8 er beztu þykir gegna um framfarir þjó8arinnar, eru
kappsmunir stjórnarinnar í öllu því, er var8ar uppfræSingu al-
þýSunnar og alla skóla landsins. þess má geta til dæmis, a8
borgin Flórens ver nú jafnmiklu fje til skóla, e8a meiru, en til
þeirra gekk í öllu Toscana fyrir 1850.
þann 17. júlí ur8u loksins atkvæ8in greidd á kirkjuþinginu
um ena nýju kenningu páfans — e8a rjettara jesúmanna. þá
voru nokkrir af biskupunum farnir heim til sín, og voru sumir
þeirra kenningunni mótfallnir frá öndver8u. þó voru enn 88
eptir, er mótmæltu henni til fulls, ogöl, er samþykktu hana „meS
skilyr8i“ gegn 453 einhör8um atkvæ8um.‘ þa8 ber nú a8 vísu
undarlega vi8, a8 veraldarvald páfans skuli falla rjett á eptir
þenna mikla andlega sigur, er hjer þótti unninn — en, sem nú
horfist á, ver8ur þess vart lengi a8 bí8a, a8 anna8 rekst úr
þessu afreki en sigur fyrir andlegt vald páfans, e8a heillir fyrir
þá, er hjer hugSu til árangurs — því alstabar eru menn farnir
a3 rísa upp gegn kenningunni og kalla hana sýnt guSlast og þá
verstu villu, er páfarnir e3a aSrir hafa leyft sjer a3 bjó8a mann-
legri skynsemi. Mest hefir kve8i3 a8 slíkum mótmælum á þýska-
*) 91 greiddu eigi atkvæði. það var eitthvert atriði þýðingarlítið, er
siðar var breytt, og en síðasta atkvæðagreizla fdr fram þann 19. júlí,
og hafði þá minni hlutinn (i honum þrír kardinálar: Schwarzenberg
frá Prag, Rouscher frá Vín og ðlathieu frá Besancon) reynt enn að
snúa páfanum af ráði sínu. Við þá atkvæðagreizlu gengu 537 atkvæði
mcð óskeikunarkenningunni gegn 117.