Skírnir - 01.01.1871, Síða 149

Þvzkaland.
149
höll Loðvíks 14da ljet Vilhjálmur konungur Jann boSskap upp
sagSan fyrir þessu tignarþingi og foringjasveitum af her þjóS-
verja, a3 hann tæki keisaranafniS og þá tign, er honum var
boSin1.
Bismarck mun hafa sjeS, a8 ekkert var betur falliS til, en
þessi atburSur, aS reka á eptir þingi Bayverja — er nú vorn
orSnir á eptir öilum, þó konungur þeirra hefði orðiS í farar-
broddi — enda gengu þeir til samþykkis þrem dögum síSar, og
Ijetu sjer lynda þá vilnunarkosti, er fyrr er um getiS. Eptir
þetta var boðiS til kosninga til sambandsþings, og fóru þær
fram 1 byrjun marzmánaSar, en þingiS kom saman í Berlín þann
21. þess mánaSar. ViS kosningarnar hafSi „þjóSernis- og frelsis-
flokkurinn" komiS fleirum fram af sínu liSi en nokkurn tíma
fyrri, einkanlega í suSurríkjum og smáríkjunum á NorSurþýzka-
landi. „Jungherrarnir" og þeirra flokkar urSu helzt aptur undan,
og er sagt, aS hann hafi fyilt vart Vs þingmanna. Verkefni
þingsins var sjerílagi aS ræSa um og samþykkja en nýju
sambandslög, og var frumvarpinu breytt í fáum sem engum
greinum, J>ann 4. apríl gengu lögin fram meS nálega öllum at-
kvæSum. Einnig hefir þingiS leiSt í lög ýms af helstu nýmælum
’) Að slíkt færi fram með mikilli viðhtifn og hátíðardýrð, má nærri gelaj
konungurinn í hásæti, 14 prinsar og hertogar utar frá á báðar hendur,
og þá annað sldrmenni (1800 manna við staddir). Að haldinni guðs-
þjónustu, stóð konungur upp og kvaðst búinn að taka við tign og
völdum þjóðversks keisara, og Ijet siðan Bismarck lesa upp boðunar-
ávarp til ennar þýzku þjóðar. Að þvi búnu hafði stórherloginn frá
Baden, lengdasonur keisarans orð fyrir stórmenninu og kallaði; „lengi
lifi Hans Hátign keisari Jjýzkalands!” Hitt má og vita, að slíkri há-
tíð mundi fvlgja mikill hljóðfærasöngur, lúðragöll og básúnahljómur,
en þess er getið, að hljóðfærameistarinn Ijet eitt sinn byrja á prúss-
nesku sönglagi (Ich bin ein Preussc, kennst du meine Farben —
Prússi er eg, kennir þú lili mína), en keisarinn hafi þegar bandað
hendinni, að við það lag skyldi hætta , er hjer þótti miður eiga við
svo alþýzka hátið — en það var hinn þríliti þýzki sambandsfáni, er
þann dag blakti yfir höllinni. Hins vegar var sá dagur valinn til há-
tíðarinnar, sem er mikill minningardagur i sögu Prússaveldis, því fyrir
170 árum tók Frlðrekur hinni fyrsli (kjörfursti af Brandenborg) þann
dag konungskrýning i Königsberg.