Skírnir - 01.01.1871, Side 160

160
TYRKLAND.
um heldur þykja í flest skjól fokiS, því Englendingar hafa ávallt
veriÖ honum stríSir og mótfallnir og mundu vart hans taum draga
e8a unna honum meira forræðis, ef ríki Tyrkja levstist í sundur.
Hitt er talaS, a8 þeir liafi hugann á aS ná undir sig Zuess-
skurSinum og komast aS meiri ráSum á Egiptalandi, og fer þaS
aS líkindum, sem nú eru leiSir lagSar um þaS land til ríkis þeirra
á Indlandi. — Einn af lýSskylduhöfSingjum soldáns er Tunisjarl
(,,Beyinn“), og hefir honum lent í deilur bæSi viS ítali og Frakka
út úr skuldakröfum — en þessir höfSingjar taka þaS einna fyrst af
öllu eptir Evrópumönnum aS afla sjer fjár meS lánatekjum, og verSa
margir peningakaupmenn í Evrópu skjótir til aS lána þeim fjeS, en
skilja svo til um leigurnar, aS borgunin verSur hinum opt örSug.
Auk þeirra okurbragSa kunna og fleiri prettir aS fylgja, er hinir
hafa ekki sjeS viS, en Evrópukaupmenn kalla þó eigi síSur fyrir
þá skuld eptir sínum munum og rjetti. Italir hótuSu aSförum, þó
ekki hafi af þeim orSiS aS svo komnu, en málin eru eigi út kljáS,
og því er getiS, aS soldán muni hlutast til og segja einnig þessum
jarli sínum til siSanna.
MeS jörlunum á heimalandinu (Serbiu- og Rúmena-jörlum) og
soldáni fer allt samþykkislega í flestum greinum, en þó líkar
honum ekki, aS Karl Eúmenajarl hefir látiS móta peninga, sem
ekkert tyrkneskt mark er á. þaS er sagt, aS jarlarnir hugsi aS
vísu til aS ná forræSi fyrir sig sjálfa og lönd sín, en hitt sje
þeim fjarri skapi, sem þegnum þeirra, aS komast undir væng
Rússa, og því votta þeir iSuglega soldáni trúnaS sinn og hollustu.
Annars hefir gengiS heldur skrykkjótt meS stjórnarfariS i Rúmeníu
úriS sem leiS. Jarlinn er aS vísu stjórnsamur og hefir gert sjer
far um aS bæta landshagina, aukiS járnhrautir og eflt samgöngur,
komiS upp háskóla í Bukarest, og haldiS landsbúum til þrifnaSar
meS ýmsu móti, en þeir eru afar-lítilsigldir til aS njóta frjálsrar
stjórnar og kunna því illa, þegar tekiS er í taumana. Jarlinum
hefir ekki tekizt enn aS hamla þeim frá ofsóknum viS GySinga,
og því hefir eigi annaS fengizt af stórveldunum og öSrum ríkjum,
póleons keisara (við Sedan), að hann Ijet lúberja þann hirðniann sinn,
eða karnmerherra, er færði honum fregnina.