Skírnir - 01.01.1871, Side 168

168
DANMÖRK.
í höfuðborgunum). — Frjettalínan — um Rússaveldi og austur
til Kyrrahafs, þá me<3 Kinaströndum og til Japans —, er getiS
var í fyrra mun nú langt komin á lei8, ef eigi lög8 til fulls.
„Hi8 danska fiskivei8afjelag“ hefir loks gefizt upp vi3 sjó-
sóknina til Islands eptir æri8 peningalát. Skipin (hin minni),
vei3arfærin, bú3arhúsi8 vi3 Djúpavog og ýmsar byrg3ir keypti
einn stórkaupma8ar i Höfn fyrir nokkrar þúsundir dala (14 þ.),
og mun hann líkast ætla a8 halda skipunum til afla framvegis vi3
strendur íslands.
Uppskeran var8 í fyrra í tæpu me8allagi, og því hafa korn-
vörur veri8 í allháfu ver8i. Yeturinn var í Danmörku, sem ná-
lega í öllum Evrópulöndum, hinn harSasti, bæ3i me8 snjókomum
og langvinnu frosti. Sagt er, a3 frostiB hafi eina nótt ná8 22
mælistigum vi8 Kaupmannahöfn, og þarf þó eigi svo mikiS til,
a8 vjer köllum grimmdarkólgu á voru landi.
Á ríkisþinginu sí3asta voru alls til umræ8u 59 mál, og
komust fram af þeim 43. Fjárhagslögin ætla bjerumbil hi8 sama
á sem fyrr um tekjur og útgjöld. Af þeim lögum, er fram gengu,
var ný tilskipun um kennsluna í latínuskólunum. Hjer er nokkuB
dregi3 úr latínukennslu, einkum latínskum stíl, og kennslan klofin
í tvær a8algreinir í tveimur enum efstu bekkjum, e8ur í sögunám
og mál á a3ra hönd, en stær3afræ8i og nátturuvísindi á hina.
Skal þá svo deilt, sem skólapiltarnir (e8a foreldrar þeirra) kjósa
og þeir þykja e8a þykjast bezt laga8ir fyrir. Nú er íslenzku
loks skotiS inn í kennsluna — „fornnorrænu“, sem kallaB er —
en ver3ur þó vart anna3 en hliSsjónargrein vi3 dönskukennsluna.
I umræ3unum sló í miki8 þrá og þref, og mætti mart kýmilegt
herma af því, er sagt var um fornmáli8 og bókmenntir vorar.
Sumum fórust svo or8, sem þeim þætti hjer miki3 gull fólgi8 í
jör3u, og í fornöldinni og fornsögunni lægi algjörfislind til þjó8-
frama og sannrar menntnnar, er menn ættu a8 láta alla unglinga
hergja af — ; en a3rir kölluSu þetta óttalegustu villu, og kvá3u
hina vilja hverfa skólunum frá su8ri til norSurs, e8a frá ljósi til
myrkurs, en gera hina ungu menn a8 eintrjáningum e8a berserkj-
um. Sem vita mátti, mundi mönnum þykja miki3 komi8 undir
tillögum Madvigs — enda þögSu þá allir „þunnu hljó8i“ er til