Skírnir - 01.01.1888, Qupperneq 47

AUSTUREÍKI OG UNGVERJALAND.
49
er illa við, að Rússland nái fótfestu á honum, því þeir vita,
sem er, að Slöfum í ríki þeirra mundi renna blóð til skyld-
unnar, ef Rússar væru svo nálægt, og svo hitt að Rússar verða
þeim ofjarlar. Rússnesk blöð segja, að eins og Frakkar muni
einhverntíma taka aptur Elsass-Lothringen frá þjóðverjum eins
muni Rússar taka þessi tvö lönd á Balkansskaga frá Austurriki.
Ungverjar eru mestu fjandmenn Rússa, siðan þeir hálpuðu
Austurríki að kúga þá 1849. Ungverjar vilja komast í strið
við Rússa og berja á þeim, en Austurriki kyrrsetur þá. Austur-
ríki hefur séð ráðlegast að fá sér bakjarl móti hinum rússneska
ofjarli og hefur gert samband við þýzkaland haustið 1879.
Menn vissu ekki fyr en 4. febrúar 1888, hvernig sambandið er.
Samkvæmt því er þýzkaland ekki skylt að hjálpa Austurriki
nema Rússland ráðist á það. þessvegna geta Austurríkismenn
ekki sagt Rússum stríð á hendur, þó að þeir sendi her suður
yfir Dóná og ofan á Balkansskaga, því einir geta þeir ekki
staðið í Rússum. Her þeirra er tæp ein miljón manns að
sögn sjálfra þeirra og Rússar hafa þrefalt fleira lið. En ef
Rússar ráðast á Austurríki, þá kemur ný og ógurleg útgáfa af
Heljarslóðarorustu. Mílan Serbakonungur og Karl Rúmenakon-
ungur eru reyndar báðir Austurríkismegin, en þjóðirnar, Serbar
og Rúmenar, hallast meir að Rússum. Ristió (Ristitsj) er for-
ingi Rússavina í Serbiu og Natalia drottning Milans, sem er
rússnesk að ætt, er i þeim flokki. Konungur skreppur opt til Aust-
urríkis og kemur þeim hjónum svo illa saman, að það liggur
við skilnaði. Drottning man Rússum, að þeir björguðu Serbíu
úr höndum Tyrkja 1877. Rúmenar vilja ná bræðrum sínum
undan Austurríki, en geta þó ekki gleymt Rússum því að þeir
tóku af þeim landskika i Bessarabiu og létu þá fá Dobrudja,
mýrlent land, í staðinn.
Austurríki er að semja um tollsaming nýjan við þýzkaland
og verða þar að ganga að kostum þeim, sem Bismarck setur,
en við Rúmeni hafa Ungverjar ekki endurnýjað tollsamning
enn. Milli vestur- og austurdeildar ríkisins er nú gott
samkomulag í toll- og verzlunarmálum. I báðum deildum
rikisins er svo ástatt, að tekjurnar hrökkva ekki til útgjaldanna.
4