Skírnir - 01.01.1888, Blaðsíða 85

ÍSLAND.
87
það skyldi vera rétturinn til að veita fáein vesöl embætti, en
einmitt þetta ætti að gera málið hægt viðfangs. Stjórninni
væri ráðlegast að láta undan, því íslendingar, sem eru hæg
og stillt þjóð, hljóta þó að vita bezt, hvað landi þeirra er fyrir
beztu, betur en maður sem býr i Höfn 1200 mílur (enskar) frá
landinu, sem hann á að stjóma; en hin danska embættisstétt,
þvi verður ekki neitað, virðist hafa óheilla tilhneigingu til að
vekja vantraust og gremju hjá þegnum sínum. Hin danska
þjóð og konungur hennar hafa sorglega reynslu frá hertoga-
dæmunum um afleiðingarnar af þvi að beita valdi. þeir ættu
að láta sér það að kenningu verða, en ekki láta sér verða hið
sama á í enn verra formi og hrinda með því Islendingum frá
sér fjrir fullt og allt». Le Temps, sem er hið helsta af blöð-
um hinnar frönsku stjórnar, tók upp mikinn hluta af grein
Times og New York Herald gerði sama. Nokkru síðar kom
aptur aðsend grein í Times frá Paterson, konsúl i Reykjavik.
Hún var mestmegnis um atvinnuvegi og efnahag Islendinga,
og embættismönnum var ekki borin vel sagan. Að endingu
segist Paterson ekki skilja, hvers vegna stjórnin vill ekki verða
við óskum Islendinga.
Hinn 21. október kom í Times grein frá Höfn, sem svar-
aði þessum greinum. Gladstone muni þekkja lítt sambandið
milli Islands og Danmerkur. Islandi hafi verið veitt Homerule
1874. því næst eru talin upp hin sérstöku málefni Islands.
það leggi ekkert til sameiginlegra ríkisþarfa, en fái 60,000
króna tillag árlega og meira til. Danmörk borgi líka póst-
skipaferðir þess. Stjórnarskráin 1874 hafi gefið því eins mikið
frelsi og er í nokkru riki í heiminum. Allir embættismenn séu
islenzkir. Neitunarvaldið sé ekki misbrúkað, því 1875—85 hafi
af 175 lögum að eins 25 verið neitað og 10—12 þeirra verið
samþykkt breytt. Lagaskóla hafi verið neitað, þvi stjórnin
haldi að kennarar fáizt ekki og stúdentar á honum verði ekki
nema 2—B á ári. Lögum um að banna öllum nema Islending-
um fiskiveiðar við landið hafi lika verið neitað. Yms van-
sköpuð lög hafi alþing sjálft látið detta niður, er það hafði
heyrt röksemdir stjórnarinnar móti þeim. Að spánski verzlun-