Skírnir - 01.04.1905, Side 96

192
Ritdc’imar.
Dæmisögur eftir Esóp og fleiri höfunda t íslenzkri þýdingu eftir Stein-
grím Thorsteinsson. Reykjavik 1904. [Kostnaðarmaður Sig-
urður Kristjánsson].
Nafn þyðarans er næg trygging fyrir því, að mönnum muni
hér enginn miðlungsvarningur boðinn. Snildarleg meðferð hans á
Islenzri tungu og smekkvísi er svo þjóðkunn, að það væri að bera
í bakkafullan lækinn, að vera að hafa fyrir því að draga búta i
lofköst þann, sem honum hefur þegar að varðungu verið reistur fyr-
ir þetta.
I sögum þessum er efnið fært í hjúp barnslegrar einfeldni,
en undir hjúpnum er falin bin dypsta lífsspeki. I þeim koma
dýrin og trén fram talaudi og starfandi eins og mannlegar verur,
alveg á sama hátt eins og leggirnir og völurnar í barnleikjununt
eða dýrin í sumunt þjóðsögunum okkar; efnið á að nokkru leyti
heimilisstöð í hugmyndaheimi barnanna, en færir þó út landamæri
hans. Frarnan af á meðan þroskinu er smár, sjá þau lítið annað
en hjúpinn hiun fagra, en eftir því sem þroskinn eykst geta þau
farið að skygnast gegnum hjúpinn, dvrin og trén fara að verða
fyrir þau meira en undraverur, þau fara að vera sýnilegar írnynd-
ir dygðanna og lastanna, kostanria og. ókostanna, ímyndir, hygni,
gætni, góðfýsi, grunuhygni, flasfengni, slægðar og illvilja; skemti-
bókin verður þeim að lærdómsbók. Þér sem hafið börn uudir hendi,
skuluð fá þeim kver þetta í hendur og leiðbeinið þeim við lestur
þess og hagnýtingu, og vona eg að þér munið komast að raun um
að eg fer hér með satt mál. J. S.