Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1911, Blaðsíða 14

Skírnir - 01.12.1911, Blaðsíða 14
318 Um lifsbætti álsins komnir nærri gotum, hafa haft 'mjög stór augu, * miklu stærri, en þegar þeir fara í sjóinn (sjá 3. mynd). Allinn hrygnir Uklega ekki nema einu sinni. Jakobvr sá er áður er nefndur, sýndi fram á, með rannsókn á ála- hrognum, 'að állinn mundi ekki gjóta ’nema einu sinni á- æfinni. Það kemur líka heim við það, að lítið sem ekk- ert verður vart við útgotna ála koma aftur úr sjónum, upp í vötn. En á Ítalíu hefir átt að finnast mikið af dauðum eða dauð vona, útgotnum hrygnum við árósa. Það eru því miklar líkur til þess, að állinn hrygni að eins einu sinni á æfinni, og deyi að lok- inni hrygningu. Líkt er því háttað um 1 oðnunar að nokkuru leyti, og um fleiri fiska. En svo lítur og út fyrir, að sumar ála-hrygnur ali allan sinn aldur í vötn- um og gjóti aldrei, séu ávalt ófrjóar, jafnvel þótt þær verði mjög gamlar. Þó er ýmislegt enn ekki fullljóst í þessum atriðum. Afleiðingar fyrir veiðarnar. Uppgötvanir Schmidts er sýndu fram á, að hrygningarsvæði álsins hlyti að vera úti í Atlanzhafi, úti fyrir vesturströndum Evrópu, og það atriði, að állinn deyr að lokinni hrygningu, o: kemur aldrei aftur í vötnin, eiga að hafa þær afleiðingar fyrir álaveiðarnar, 1) að menn reyna framvegis, einkum í löndunum umhverfis Eystrasalt, að veiða sem mest af bjartál (»niðurgönguál«), því óhætt mun að álíta, að ávalt sleppi svo mikið af ál til sjávar, að stofninn haldist við, þar sem viðkoman er svo afarmikil, 2) að menn hætti í Vesturevrópu að veiða ála-s e i ð i til matar, en veiði þau til þess að selja þau mönnum í löndunum umhverfis Eystrasalt, til þess að setja þau út í tjarnir og vötn og jafnvel í sjálft Eystrasalt, til þess að þau geti vaxið þar og orðið að nýtilegum fiskix). En á þessi svæði er leiðin löng og margar tálmanir, svo sem ránfiskar og stormar og þangað ná því fá seiði á móti þeim urmul, er gengur upp í vötnin á ströndum Vesturevrópu. l) Menn eru þegar farnir litilsháttar að „planta út“ álaseiðnm í Sviþjóð og Danmörku, og Þjóðverjar kaupa þau orðið miljónum saman frá Englandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.