Skírnir - 01.12.1911, Page 48

;352
Listiu að lengja lifið.
kendi smekkurinn okkur að velja þá fæðu, sem hafði öll
efni að geyma er nauðsynleg voru líkamanum. Vísindin
hafa haft að eins litlu þar við að bæta; þau hafa orðið
að viðurkenna að sú fæða, sem er holl, er það vegna
þess að hún gefur líkamanum þau efni, sem hann vantar.
Vér skulum þá athuga hvaða fæðu vér nauðsynlega
þurfum.
Líkaminn er eins og hver önnur vél, sem slitnar við
daglegt strit, og allir partar hans þurfa viðhalds við og
endurbóta, en sumir þurfa alveg að endurnýjast. Eins og
eðlilegt er þarf því líkaminn að fá öll þau efni sem hann
sjálfur er bygður úr.
Og líkaminn er bygður úr þessum efnum:
a. V a t n i
fyrst og fremst, því um 60 % likamans eru vatn. I blóð-
inu er mest af vatni, en allir aðrir líkamans hlutar inni-
halda meira og minna af vatni;
b. A 1 b ú m í n i (holdefni, eggjahvítuefni)
sem er megnið af vöðvunum og auk þess í flestum lík-
amsvefum eitthvað;
c. fi t u,
en mismunandi eftir feitlagni manna;
og d. m á 1 m e f n u m;
í beinunum er kalk og fosfór, í blóðinu og víðar eru járn,
kalium, klór, natrium og magnium. — Þetta eru í stuttu
máli efnin sem líkaminn er bygður úr. Næringarefnin
verða því að vera þessi sömu, og þau fáum vér með þvi
að drekka vatn eða drykki, sem mestmegnis eru vatn,
og með því annaðhvort að eta dýrahold, sem samsett er
úr sömu efnum og vort eigið, eða með því að neyta jurta-
fæðu, sem einnig vill svo vel til, að samsett er úr sömu
efnum og á svipaðan hátt og líkami vor.
Vanalega er fæða vor sótt bæði úr dýra- og jurta-
ríkinu og flestum þjóðum heflr reynslan kent að það sé
bragðbezta og að líkindum hollasta fæðan.
Vér etum nú ekki einungis til þess að lappa upp á
og endurnýja líkamsvélina. Það er að eins þriðjungur