Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.12.1911, Blaðsíða 21

Skírnir - 01.12.1911, Blaðsíða 21
Tungan.- 325 breytiþróunarlögmálið, því alt er vér skynjum og skiljum virðist hlýða því, og verða að heimfærast f undir það. — Sem stendur virðist það vera samnefnari allra sannleiks- brota sem mannsandinn enn hefir fundið. Og hver er meginsannleiki sá sem þetta lögmál boðar oss ? Hann er sá, að »alt er í heiminum hverfult«, svo hverfult, að i raun og veru er ekkert, heldur er alt að verða og hverfa, með dálítið mismunandi hraða. Alt sem vér skynjum, frá dægurflugunni til sólkerfanna, eru myndir, sem þetta rnikla lögmál dregur upp á spjaldi tilverunnar, og þurkar jafn- harðan út, til þess, að gera aðrar nýjar; má því líkja al- skepinu við afarmikla kvikmyndavél. Það er nú ekki langur kafli af myndastrimli þessarar eilífu kvikmyndavélar, sem hver af oss skammlífum mönn- um sér yfir. Sjálfir erum vér ein myndin sem upp er brugðið; tilveruna þekkjum vér af eigin reynd, að eins þá stuttu stund, sem vorri mynd er brugðið upp, og á. meðan eru tiltölulega fáar myndir þurkaðar út. Þess vegna sýnist oss svo margt óbreytilegt, og vér óskum og viljum að það sé óbreytilegt, eins og vér höfum tileinkað oss það, og fest við það ræktarhug og ást, sem einn hluta af vorri eigin tilveru. Og þó vitum vér af reynslunni, af sögunni, af þeim lögum náttúrunnar sem vér þekkjum, að ekkert er ævar- andi eða óbreytilegt, hvorki í andans né efnisins riki. Það hlýðir alt þessu sarna volduga lögináli. Það vex eins og yorgróðurinn, þroskast, frævast og fellur, til þess að verða efni i nýjar og breyttar rrryndir. Jafnvel sjálf »fjöllin á Fróni«, sem oss sýnast óbifanleg, eru að eins augnabliks- myndir, skoðuð í Ijósi þessa. lögmáls, þvi löndin sökkva i sæ og önnur ný rísa upp úr djúpinu; sólir slokna og tendrast. — Þetta vitum vér að visu, en sú vitund verð- ur ekki frjósöm í lífi voru og athöfnum; hún liggur eins og dauð trú í einhverjum afkima meðvitundarlífs vors, og rumskast að eins við stórviðburði lífsirrs, þegar hverfleiki og dauði eru oss nærgöngulastir. Þess vegna koma verk vor og athafnir svo oft í bága við goðmögn lífsins og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.