Skírnir

Ukioqatigiit

Skírnir - 01.12.1911, Qupperneq 21

Skírnir - 01.12.1911, Qupperneq 21
Tungan.- 325 breytiþróunarlögmálið, því alt er vér skynjum og skiljum virðist hlýða því, og verða að heimfærast f undir það. — Sem stendur virðist það vera samnefnari allra sannleiks- brota sem mannsandinn enn hefir fundið. Og hver er meginsannleiki sá sem þetta lögmál boðar oss ? Hann er sá, að »alt er í heiminum hverfult«, svo hverfult, að i raun og veru er ekkert, heldur er alt að verða og hverfa, með dálítið mismunandi hraða. Alt sem vér skynjum, frá dægurflugunni til sólkerfanna, eru myndir, sem þetta rnikla lögmál dregur upp á spjaldi tilverunnar, og þurkar jafn- harðan út, til þess, að gera aðrar nýjar; má því líkja al- skepinu við afarmikla kvikmyndavél. Það er nú ekki langur kafli af myndastrimli þessarar eilífu kvikmyndavélar, sem hver af oss skammlífum mönn- um sér yfir. Sjálfir erum vér ein myndin sem upp er brugðið; tilveruna þekkjum vér af eigin reynd, að eins þá stuttu stund, sem vorri mynd er brugðið upp, og á. meðan eru tiltölulega fáar myndir þurkaðar út. Þess vegna sýnist oss svo margt óbreytilegt, og vér óskum og viljum að það sé óbreytilegt, eins og vér höfum tileinkað oss það, og fest við það ræktarhug og ást, sem einn hluta af vorri eigin tilveru. Og þó vitum vér af reynslunni, af sögunni, af þeim lögum náttúrunnar sem vér þekkjum, að ekkert er ævar- andi eða óbreytilegt, hvorki í andans né efnisins riki. Það hlýðir alt þessu sarna volduga lögináli. Það vex eins og yorgróðurinn, þroskast, frævast og fellur, til þess að verða efni i nýjar og breyttar rrryndir. Jafnvel sjálf »fjöllin á Fróni«, sem oss sýnast óbifanleg, eru að eins augnabliks- myndir, skoðuð í Ijósi þessa. lögmáls, þvi löndin sökkva i sæ og önnur ný rísa upp úr djúpinu; sólir slokna og tendrast. — Þetta vitum vér að visu, en sú vitund verð- ur ekki frjósöm í lífi voru og athöfnum; hún liggur eins og dauð trú í einhverjum afkima meðvitundarlífs vors, og rumskast að eins við stórviðburði lífsirrs, þegar hverfleiki og dauði eru oss nærgöngulastir. Þess vegna koma verk vor og athafnir svo oft í bága við goðmögn lífsins og
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Skírnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.