Ný félagsrit - 01.01.1851, Blaðsíða 4
4
UM KVIDDÓMA.
sem grunaöur kann aib verfa, og ónógar til a& gjöra þá
uppvísa a& glæpum, sem í raun rettri eru sekir. Regla
þessi er því þannig einnig ónóg til aö tryggja fri& þjób-
félagsins, sem er þó einmitt þa&, sem hún vir&ist aí) leggja
allt kapp á*). — Sóknarreglunni er fylgt á Englandi, á Frakk-
landi, í bandaríkjunum í Vesturheimi, í mestum hluta
þýzkalands og aí) nokkru leyti á ítalíu og í Svíþjóö.
Aptur mun rannsóknarreglunni vera fylgt í öllum hinum
löndunum í Norímrálfunni, ' sem nú voru eigi nefnd , og
nær hún einnig til íslands, en þar eru, a& heita má, hin
sömu lög um þetta efni, og híngaí) til hafa vib gengizt í
Danmörku. Hafa vfsindamenn og dómarar, einkum á
þýzkalandi, þarsem aflei&íngarnar hafa, ef til vill, verií)
einna verstar af rannsóknarreglunni, sem þar hefir ab
mestu leyti til skamms tíma verib fylgt, ritab nærri ótelj-
andi bækur á seinni árum, er hníga aí> því, ab sýna
ókostina á reglu þessari, en halda fram inebferb þeirri
sem höfb er á sakamálum á Englandi eba á Frakklandi,
og engu minna hefir verib ritab um þab, hvernig heppnast
megi meb bezta móti ab taka upp hinn nýja sib í þessu
efni, og hvemig fara eigi ab samlaga hin nýju lög vib hib
forna réttarástand þjóbarinnar. Hafa menn sett efni þetta
í samband vib kröfurnar um þjóbfrelsi. Mönnum hefit
skilizt, ab eigi verbur náb fullkomnu þjóbarfrelsi, nema
jafnframt sé tryggt frelsi og réttarhelgi hinna einstöku
manna í þjóbfélaginu, og hafa menn álitib ab menn ætti
í sóknarreglunni og eibsvaradómunum traust varnarvirki
*) Rannsóknarreglan hefir annars upptök sín frá páp-
iskri fribþægíngartrú, og munu flestir lesenda vorra
þekkja hana í verstu mynd liennar af sögunum um
trúarbragba-ofsóknirnar á Spáni og víbar, á miböld-
unum.