Ný félagsrit - 01.01.1851, Side 16

16
UM KVIDDOMA.
og meb því þab er eblilegast ab fara fram til uppsprettunnar,
vilji menn kynna sfer kvibdómana einsog þeir eru í ebli
sínu , þá munum vér fyrst reyna til ab skýra frá abal-
atribunum í mebferbinni á sakamálum á Englandi, en síban
benda til helztu breytínga þeirra, sem gjörbar hafa verib
á skipun þessari í löndum þeim, þar sem hún hefir verib
tekin upp eptir Enskum.
A Englandi er í flestum málum átt undir því,
hvort hinir einstöku menn vilji kæra sjálfir sakir sínar
eba ekki, enda er svo einnig um glæpi þá, er meiba
ekki rettindi neins manns ser í lagi, heldur Jijiibf lagib
sjálft, ab þar er átt undir föburlandsást hinna einstöku
manna í felaginu, hvort þeir vilji leggja í sölurnar fö sitt
og tíma til ab lögsækja glæpamennina; en kæri einstakir
menn ekki málin, þá eru þau látin falla nibur. I flestum
málum er J)ví þannig hvorki nein rannsókn höfbub af
hendi þjóbfelagsins, ne heldur málin kærb fyrir hönd þess.
í hinum stærstu málum, sem snerta stjórnina sjálfa, t. a.
m. landráb, er samt settur mabur til ab kæra málib af
hendi stjórnarinnar. I manndrápsmálum er einnig, til
undirbúníngs undir kvibdóminn, höfbub einhverskonar rann-
sókn á daubastabnum af föstum embættismanni (coroner)
sem til þess er settur, og loksins er löggæzluþjónum gjört
ab skyldu ab kæra eigi allfá mál. En saínt má heita ab
sú sb abalreglan, ab málin se kærb af hinum einstöku
mönnum. En þab væri ab vísu hættulegt, ab fylgja sókn-
arreglunni svo fram í æsar í öbrum löndum, þar sem eigi
má búast vib ab þjóbar- og felagsandinn se eins mikill
og á Englandi. Englendíngar eru jafnvel sjálfir farnir ab
finna til galla þeirra, sem eru á lögum þeirra í þessu
efni, og er því líklegt, ab eigi muni á mjög laungu líba
ábur reglu þessari verbi breytt á líkan hátt og er á Skot-