Ný félagsrit - 01.01.1851, Side 18

18
UM KVIDDÓMA.
mefian á vitnalei&slunni stendur. Yíir hinum ákærha er
ekkert rannsóknarpróf haldií), og er einkum bannaö a&
tæla hann me£> loforfcum eha hræfea ineS hótunum til ab
játa, heldur er honum einúngis veitt færi á aö halda
svörum uppi fyrir sig og aö lei&a vitni þau, er hann
heldur ab geti orbib ser til sýknu eba afbötunar. Vitnin
eru yíirheyrí) af dómaranum, en bæfci hinn ákærbi og
kærandinn geta lagt spurníngar fyrir vitnin meban á vitna-
leibslunni stendur, um öll þau atribi, sem þeim þykja
þurfa nákvæmari útskýríngar. Allt fer fram í heyranda
hljóbi og munnlega, en skrifari bókar þab helzta af skýrsl-
um vitnanna og hins ákærba. þegar búib er þannig ab
skýra málib, eptir því sem bezt þykir mega, þá er þrennt
til: annabhvort getur dómarinn þá dæmt hinn ákærba
sýknan saka — en þó svo sb, þá er samt ekki loku fyrir
skotib, ab liefja megi sókn ab nýju um hib sama, þegar
kærandi þykist vera búinn ab útvega sér greinilegri sanp-
anir; eba dómarinn leggur áfellisdóm á málib, si; þab
slíkt mál, sem herabsdómarar mega skera úr (en dómi
þeim má aptur, einsog ában var getib, si; ekki málib mjög
lítilfjörlegt, skjóta til kvibdóms), eba þá dómarinn vísar
málinu beinlínis til kvibdóms, og lætur hann þá kæranda
sverja ser eib, ab liann muni fylgja fram ákærunni fyrir
kvibdóminum. þegar herabsdómarar leggja á áfellisdóma,
fara ]ieir eptir hinum sömu sönnunarreglum og þegar
mun sýnt verba ab hafbir eru kvibdómunum.
Nú er ab segja frá kvibdómunum á Englandi. Kvibir
þeir, sem í dómum þessum eru hafbir, eru tveir: kærukvibur-
inn og dómskviburinn, og er svo ab farib ab saman setja
kvibu þessa, sem nú skal segja. þab er lesendum vorum
kunnugt, ab Englandi- er skipt í greifadæmi (county- skíri-
shiré), og mun ekki vera mikill munur ab tiltölu á stærb-