Ný félagsrit - 01.01.1851, Qupperneq 37

UM KOSNINGARLÖG FÆREYINGA.
37
rnenn ætti af> bjó&a sig fram til kosnínga, en því yrbi
ber ekki vi& komif) sökum landslagsins. Hann fær&i enn-
framar rök fyrir því, að orðin T1)anmarks Rú/eu í grund-
vallarlögum Dana ætti ekki að ná yfir Færeyjar, því á
þjóðfundi þeim, sem samið hefði grundvallarlögin, hefði
menn borið fram það breytíngaratkvæði, að meðþeim orðuru
skyldi vera meint öll lönd Danakonúngs, og þar með Sles-
vík, Island og Færeyjar, en þetta hefði ekki komið til
atkvæða, þvíað menn hefði viljað láta það úákveðið, hvort
grundvallarlögin skyldi ná til þessara landa eða ekki;
fannst honum því rángt gjört af stjórninni, að láta Iesa
þau á Færeyjum. Annars væri engin ástæða til, að Fær-
eyjar, sem alltaf hefði verið gjörðar íslandi jafnar, skyldi
nú vera settar svo útundan, að Færeyíngar væri ekki teknir
til ráðaneytis í mikilvægustu málum þeirra, og það því
heldur, sem auðsjáanlega væri svo til ætlazt, þó engin
beinlínis lög væri fyrir því, að grundvallarlögin ætti ekki
að gilda þar fyrren þjóðin sjálf væri búin að segja álit
sitt um málið; sagði hann, að kosníngarlög Dana stað-
festi þessa meiníngu sína, því þar væri Færeyjar ætíð
nefndar ásamt þeim pörtum ríkisins, sem grundvallarlögin
og danski þjóðfundurinn ekki kæmi við. Ennfremur sagði
hann, að efi sá, sem stjórnin liefði verið í um mál þetta,
hefði styrkt sig í því, að mæla ámóti lagaboðinu.
Innanríkisráðgjafinn talaði þvínæst, og játaði
því, að lagafrumvarpið í ýmsu tilliti viki frá því, sem boðið
væri í lögum Dana, en hann helt, að þetta væri þó þesskonar
annmarkar, sem ekki ætti að tefja fyrir lagaboðinu, þareð
svo mikið á lægi. Að sönnu vissi hann, að bezt ætti við á
eyjunum að hafa allstaðar tvöfaldar kosníngar, en þetta væri
ámóti kosníngarlögum Dana, og því hefði stjórnin ekki viljað
haga því svo. Hann gat þess, að hann hefði reynsluna