Ný félagsrit - 01.01.1851, Blaðsíða 60
60
UM MAL VORT ISLENDINGA.
meira en helmíngur sjálfra brefanna, sem getiö er í bók-
inni, frá bændum, hreppstjórum og prestum, hafa veriö
á íslenzku.
En sýslumennirnir láta nú ekki lenda vib aí> rita
stiptamtmanni á íslenzku, heldur eru þeir líka farnir aö
rita bref sín til stjórnarinnar her í Danmörku á sama
máli; byrjaöi sýslumaburinn í Eyjafjar&ar sýslu á því,
ab senda sjálfa búnabartöfluna á íslenzku, og væri lík-
legt aí> abrir tæki þa& upp eptir honum, og rituhu allar
skýrslur og töflur um almennt ástand landsins á máli
landsmanna, einsog stjórnin liefir nú sjálf sent heim efni
í fólkstölu-skýrslurnar meb íslenzkum yfirskriptum. ]»etta
yrbi ab líkindum eina rábib til þess, aö bæta úr þeim
fráleitlega trassaskap hjá mörgum embættismönnum á
Islandi, sem nú kemur fram á öllum slíkum töflum, svo
ab varla nema einstaka menn sýna fulla alúb vib þess-
konar störf, sem eru þó áríbandi til þess ab geta komizt
ab hinu sanna ásigkomulagi landsins.
Ekki getum ver sagt miklar framfarasögur af embættis-
innsiglunum. Vesturamtib og landfógetinn hafa enn sem
fyrri krýndan þorsk, hríngvafban dönsku letri: ,,/v-
lands Voster - Amts Se(/l- ; — „Istands Landfoged
Set/lr Ekki er heldur haggab um dönskuna á innsigl-
um sýslnanna*), nema í Skaptafells og Eyjafjarbar sýslu,
*) Danir eru í þessu efni sem mörgu öbru ólíkt hör-
undsárari en , ver Islendíngar; ekki var libinn mán-
ubur frá því uppreisnin hætti í vetur í Hertoga-
dæmunum, þegar dagblöbin fóru ab bera mönnum á
brýn ósvífni þá og ræktarleysi vib ættjörbu og mób-
urmál, er þeir sýndi af ser, sem leti þýzkt letur hald-
ast á einstöku embættisinnsiglum í Slesvík.