Ný félagsrit - 01.01.1851, Qupperneq 72
72
UM BLSKAP I NOREGI.
en hinar betri korntegundir þrífast ekki vel. Trjávöxtur
er ekki á Jaírinum, og þó sunnar komi er hann lítill og
þjakabur, og ekki er frjósainur skógur fyrri en á vestur-
strönd á Líbandisnesi. Austanfjalls fyrir sunnan Kristjaníu
er skjól fyrir hafgolunni, og yfirhiifuí) líkt loptslag því,
sem er inni í íjarbabygbunum vestanlands. Skammt fyrir
sunnan Hólmastriind byrjar beikib og allstórir beikiskógar
finnast í Lárvíkur fóvetadæmi. I Svfaríki finnst beiki-
skógurinn fyrst á Hallandi. Millum Hólmastrandar og
Kristjánssands finnast eikarskógarnir í Noregi. Valhnota-
treb, sem finnst fyrst vestanfjalls vib Næbströnd í Rýgja-
fylki, er ekki sjaldgæft um þetta svib. Ferskini og
sólepli (Aprikos) vaxa þar úti meb nokkurri ‘hlífb. I
góbum stimrum liafa og fengizt fullvaxta 'mandeltrbs ávextir
í Mandal.
En jiótt ab Noregur hafi gott loptslag ab tiltölu vib
önnur lönd, er þab þó ekki tii hlítar á mörgum stöbum,
af því ab hæb landsins yfir sjáfarmál hindrar ræktina.
Menn hafa sagt, ab loptslagib væri ab versna, og þess-
vegna væri nú yms svib, sem ábur voru bygb, komin í
eybi. En ekki er sannab, ab sú breytíng liafi á orbib síban
sögur gjörbust. Trjárætur þær, sem nú finnast í liáfum
fjalllendum og vib sjáfarstrendur, þar sem nú vex enginn
skógur, eru án efa frá eldra tímabili en síban landib
bygbist, og þab, ab skógurinn torveldlega vex upp aptur,
þar sem einusinni er búib ab uppræta liann meb höggi
ebur bruna, er því ab kenna, ab úngu kvistina skortir
þab skjól fyrir yindum, sem skógurinn veitti þeim ábur,
því efalaust er ab loptslagib hafi verib öbruvísi en nú í
þeirri fornöld þegar þessi tre uxu.