Ný félagsrit - 01.01.1851, Page 82

82
UM BUSKAP I NOREGI.
Einkum er fjárræktin mikilsver!) í fjallbygbunum,
því þar eru ví&a gó&ir hagar, þó kornirkja se stopul.
þar er því kvikfénaburinn mesta eign bændanna, og ágóö-
inn af bonum helzti bjargræbisvegurinn. I Gubbrandsdölum,
á Yaldresi, f Haddíngjadal, í Naumudal, á þelamörk efri,
í Eábyggjalögum, á Lista og í Rýgjafylki, og í mikhim
hluta af Björgvinaramti, er kvikfjárræktin helzti bjargræÖis-
vegur; úr því amti eru seldir 4000 nautgripir til sláturs
á hverju ári, nokkuö til kaupstaöarins í Björgvin og hitt
austur yfir fjall; þaraöauki 500 hestar og 1500 sauöir og
geitur, 8000 pund af smjöri og 3500 pund af tólg, og
nokkuö af osti.
Kvikfénaöurinn í Noregi er ekki þeim mun lakari
en í öörum löndum, sem hann er smærri. þó hestarnir
sé litlir, er kyniö gott í sjálfu sér og á vel viö ásigkomu-
lag landsins. Reynt heíir veriö aÖ bæta hesta-kyniö á
þann hátt, aö blanda þaö meö dönsku kyni, og er þaö
meiníng manna, aö hiö nafntogaöa hestakyn, sem kennt er
viö Guöbrandsdali, sé af þeim uppruna. Líka heíir veriö
reynt aö blanda kyniö meö hinu arabiska, og kynblendíngum
af því. Mikill efi er á því, til hverra nota slíkar tilraunir
hafa oröiö, og nú eru menn teknir aö leggja mesta stund
á aö bæta innlenda kyniö af eigin rót meö góöri meöferö.
Hreppar, félög og einstakir menn kaupa sér graöhesta
af Guöbrandsdala-kyninu. A Dofrafjalli, þar sem heitir í
Hjarökinn, alast upp hinir beztu graöhestar í Noregi.
þjóöheillafélagiö sér um aö útvega þángaö hiu beztu
stóö-hross af innlendu kyni, og er fjaröakyniö (sem
kallaö er) í mestu áliti; þaö er moldótt og móalótt á lit,
og á heima í Noröfiröi og á Sunnmæri. A hverju ári
eru 40—50 norskir hestar fluttir úr landi, og fara þeir
flestir til Englands. Lángtum fleiri eru seldir til Svíaríkis,