Ný félagsrit - 01.01.1851, Side 105
UM þANGBRKPraSLU.
105
vatnib upp, en meira eldsneyti þarf til aí> sjóSa í djúpum
kötlum en grunnum. Lútin er látin sjúba þángab til allt
vatn er rokib burt, og ekkert orbiö eptir í katlinum nema
múgult salt; vel þarf ab hræra í lútinni á meban hún er
sobin, því annars brennur saltib vib ketilinn. þegar sub-
unni er af lokib, tekur mabur saltib úr katlinum, og mylur
smátt í sundur, lætur þab síban koma á járnplötur, og
, setur yfir eld, og er þetta kallab ab hreinsa (calcinera)
saltiö, en meb því hefir mabur þann tilgáng, aö gjöra
saltib hvítara, verbur þab þá útgengileg vara til verzlunar.
Salt þab, sem þannig er fengib, kalla menn hrá-súda, og
er mest í því natron og klúr-kalí. Yilji maöur hafa
þab enn hreinna, verbur ab leysa þab sundur í hreinu
vatni og sjúba síöan, á sama hátt sem fyrr er mælt um
lútina; en optast láta menn ser þú nægja ab hreinsa saltib
einusinni. þab er abgætandi, aö ílát þau, sem þángaska
og lútarsölt eiga ab geymast og flytjast í, se vel þett, því
ef vatn ebur annar lögur kemst ab saltinu, leysist þaö
upp og veröur únýtt.
6. St.