Ný félagsrit - 01.01.1851, Síða 116
116
UM BRENNISTEIN A ISLANDl.
um alla Noríiurálfuna aS mebaltali, vegna einkaleyfis þess,
sem stjórnin í Neapel veitti frakknesku felagi nokkru til
aö vinna námurnar á Sikiley — um þetta mund reyndi
einn framtakssamur danskur kaupmaöur, herra Knudtzon
ár Kaupmannahöfn (þeim hinum sama eigum vér aö
þakka mörg vinahót á ferö vorri til Islands), aö taka upp
námurnar í Krýsuvík. En þó brennisteinninn væri um
þaö mund í óttalega háfu veröi, veitti tilraun þessi samt
varla neinn ágóöa. Hinn mikli kostnaöur, sem gekk
til flutníngsins frá Krýsuvík til sjáfar, jafnframt því aö
brennisteinninn sjálfur var lítt hreinn*), dreiföur og
ekki fijótur aö spretta aptur, allt þetta olli, aö hætta varö
bráöum aö vinna námurnar. Brennisteinsfoldunum á Is-
landi veröur trauölega jafnaö saman viö þær á Sikiley,
því á Sikiley er meiri brennisteinn troöinn ónotaöur undir
fóturri, eöa brældur upp í hiröuleysi, heldur en allt ísland
á í eigu sinni. þar sem námúrnar á Noröurlandi gefa
árlega 20,000 pund, — og eru þær þó auöugri en
Krýsuvíkur-námur — þar gefa foldirnar á Sikiley af ser
hundraÖ millíónir punda árlega, og þyrfti á meira aö
halda, væri lafhægt aö ná þar tvöfalt meiru“. (Pliysisch-
geoyrapliische Skizze von Island, von Sartorius von
Waltershausen. Göttingen 1847. bls. 122). —
Höfundurinn slær seinast botninn í lýsíngu sína
*) Höfundur þessarar ritgjöröar á í safni sínu sýnis-
horn af óhreinsuöum brennisteini frá Krýsuvík, og er
hann eitthvert hiö hreinasta brennisteinsefni sem höf.
hefir seö. Allur sá brennisteinn, sem er til í söfn-
unum í Kaupmannahöfn frá Sikiley, er miklu óhreinni,
og margir feröamenn, sem fariö hafa um á Sikiley
og á Islandi, hafa einmitt dázt aö, hversu hreint
brennisteinsefniö væri í Krýsuvík.