Ný félagsrit - 01.01.1851, Side 149

HÆSTARETTARDOMAR.
149
frá Stepháni. Stephán stóö á fætur og var fólur sem nár,
gekk þaöan 4 e&a 5 faörna og hallabi ser upp vib bát;
spuröi þá Petur liann, livort honum væri illt, en hann
svaraöi, aö Iítiö væri um þaf>. þetta voru síbustu orö
hans, því hann lagbist þá jafnskjótt niíur hjá bátnum, og
talaöi hvorki ne lireiföist þaöan af, þángab til hann andaöist
aö fáeinum augnablikum liönum. Líkif) var kruíib 7da
Maí næst á eptir, og lýsti læknirinn því, a& öll líkindi
væri af> Stephán hefbi bebib bana af höggum á kvi&inn,
og af> líklegra sé af> hann hafi dái& af hastarlegri röskun
kvi&tauganna, | heldur en af því, a& sprúngi& hafi af mis-
þyrmíngunum sullur sá, sem í honum fannst, enda þótt
þetta sí&artalda hef&i líklega me&fram%lla& brá&dau&a hans.
þa& er a& segja af undanfarinni æfi Sveins, a& hann
er fæddur ár 1824, og hefir hann veri& dæmdur á&ur í
Vestmannaeyjum, 2. August 1845, till 12 vandarliagga
refsíngar fyrir þjófnab; eptir þa& var& liann vinnuma&ur
hjá ekkjunni Yngveldi Gu&brandsdóttur, og átti hann hana
1. Júlí 1847. Honum er svo lýst, a& hann sé mjög
hneig&ur til drykkjuskapar, og brá&ur og stór í geöi,
kraptama&ur mikill. Hann hefir skýrt svo frá, a& ser og
Stepliáni heitnum hef&i fremur veriö vel til vina en hitt.
Undirdómarinndæmdihann eptir tilskipun4. Okt. 1833 § 10 í
ni&urlagi, sbr. vi& § 8 í ni&urlagi, til hegníngar þeirrar, sem
þegar er getife, en yfirdómurinn dæmdi hanneptir§ 29 í nefndri
tilskipun , sbr. vi& § 2 í ni&urlagi, til erfi&is í betrunar-
húsinu í 4 ár.
Hæstaréttardómur í málinu, genginn þann 6. Júní
1850, er svo látandi:
„Svein þór&arson á a& setja til erfi&is
í festíngu í 8 ár. Um málskostna& ádómur
landsyfi rréttarins óraska&ur a& standa.